Chemical Sweet Kid – Fear Never Dies (Trisol / darkTunes Music Group)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    25 november 2019

Chemical Sweet Kid is een Frans industrial rock/metal trio met een ogenschijnlijk veelbelovende toekomst. Zo zijn ze binnenkort het voorprogramma van Project Pitchfork op hun Duitse toernee en staan ze geprogrammeerd op het Amphi Festival 2020.


 

Shall We Begin is een intro bestaande uit een reeks stemsample die een sfeer van waanzin creëren. Op Lost Paradise feat. Marcus Engel krijgt Chemical Sweet Kid versterking van Marcus Engel, gitarist bij Rabia Sorda en maak ik aangenaam kennis met het Engels met licht Frans accent van mastermind Julien Kidam. Het resultaat is aanstekelijke industrial rock met zware gitaarriffs op een bedje van dark electro tonen . Never Again is een stevige brok industrieel metaal met industrial dance invloeden. Playing With Knives gaat op een eerder gotische/darkwave manier van start en evolueert tot Neue Deutsche Härte-beînvloedde ritmische industrial rock. Lights Out is catchy gothic industrial à la Combichrist. Al hoor ik er ook wel wat :Wumpscut: in.

In Push Your Limits doet het ritme aan White Zombie denken, terwijl de harde zang en gitaren eerder de kant van Ministry uitgaan. The Fire WIithin heeft een  machtige drum sound en een refrein dat je blijft achtervolgen. Dance With The Shadows blijkt een sublieme mix van Deathstars-achtige industrial metal en harsh electro. Ups And Downs met zijn snelle gitaarlijnen, industriële beat en melodieuze refreinen, lijkt me een sterke kandidaat voor een volgende single/video.

The Way It Is is nog zo’n sterke knaller met o.a. een kenmerkende Rammstein-achtige riff . Sick Of You All steunt op een speeldoosmelodietje en komt over als een morbide kinderrijmpje uit een horrorfilm. Forgiven is een schitterend staaltje industrial rock. Het verrukkelijke Under The Spell situeert zich ergens tussen Marilyn Manson, Porn en Rob Zombie. Met To The Grave volgt een zeer donker nummer Op de harsh industrial/aggrotech versie van Lights Out (Agonoize Remix) is de gitaar geschrapt , de keyboards ge-Agonoize-d en het tempo iets versneld. Het resultaat klinkt als Agonoize met een andere zanger. Lost Paradise (Nachtmahr remix) krijgt een Nachtmahr make-over, wat helaas ook inhoudt dat de karakteristieke scheurende gitaren, die de song zoveel kracht gaven verwijderd werden. Dit is en mooie harsh electro versie, maar het origineel vind ik beter.

Conclusie:
"Fear Never Dies" is een verzameling uiiterst sterke industrial songs en zou wel eens het album van de grote doorbraak voor de Franse industrial rockers  Chemical Sweet Kid kunnen zijn. Met 14 solide nummers en 2 geslaagde remixen krijg je waar voor je geld.

 

Website / Facebook