Er zijn grenzen gemaakt om over te steken. Stilte is gemaakt om te worden verbroken. Dat is wat Ancestral Legacy (Noorwegen) en Veil Of Mist (Frankrijk) besloten te doen met deze gezamenlijke opname, geboren uit een lange vriendschap tussen Eddie en Jean-Baptiste, hun respectieve leiders. Beide bands spelen een donkere en melodieuze metalstijl en hebben een zangeres, maar benadrukken dat ze in werkelijkheid niet veel te maken hebben met wat meestal wordt aangeduid als de"female-fronted scene’.
Na enkele gezamenlijke concerten en vanwege een voor de hand liggende overeenkomst, kwam geleidelijk het idee om een split uit te brengen, die het resultaat zou zijn van een echte samenwerking. Het resultaat is iets meer dan een uur muziek waarin we twee nieuwe titels ontdekken, mede geschreven door de twee groepen, de ene voornamelijk opgenomen door Ancestral Legacy en de andere voornamelijk door Veil of Mist.
Elk van de twee groepen stelt een nieuwe titel voor, evenals een heropname van een oude titel en een cover. Voor dat laatste was de keuze Van Ancestral Legacy de beroemde Franse artieste Mylène Farmer en die van Veil of Mist van de Luciferiaanse neoklassieke band Elend. Op de fysieke versie van het album "Silent Frontier" vinden we ook een bonusnummer voor elke band: een orkestmedley van eerder uitgebrachte nummers van Ancestral Legacy en een electro-remix van een nummer van hun eerste album van Veil of Mist.
De huidige versie van het Noorse Ancestral Legacy begon in het najaar van 2002. Nadat de band Permafrost in de late jaren 90 metamorfoseerde naar de symfonische extreme metalband Ancestral Legacy, werd de band opnieuw geconfronteerd met grote veranderingen toen 2/3 van de kernleden de schip in het voorjaar van 2002. Na de pauze en het werven van nieuwe leden veranderde de band van stijl in een meer diverse mix van metal, beïnvloed door bands als Amorphis, The Gathering, Opeth, Katatonia en Novembre.
Een lange reeks demo's werd opgenomen vanaf 2000, maar vanwege verschillende omstandigheden kwam de eerste officiële release pas in 2008 uit, de 5-track EP "Trapped Within The Words". Later zijn de albums "Nightmare Diaries" (2010, opgenomen in dezelfde sessie als de EP) en "Terminal" (2014) uitgebracht. De band speelde live in Noorwegen, Nederland, Duitsland en Frankrijk en deelde het podium met bands als Sirenia, Green Carnation en Ulver.
Op Leader Of Nothing krijgen we eerst brutale mannelijke vocals van Eddie Risdal. Daar tegenover staat de aangename stem van zangeres Isadora Cortina. Het nummer is best aangenaam en doet me denken aan de vroege Theatre Of Tragedy. Annelid is nog zo’n mooi nummer dat bbij het begin herinneringen oproept aan oldschool gothic metal bands. Verderop in het nummer schakelt men over naar een black metalgeluid. Dit is echter slechts een korte passage, waarna men weer de gothic toer opgaat, ditmaal met een doomy inslag. Precision Of Soul steunt op een prachtig pianogeluid en de schitterende stem van Isadora Cortina, en heeft bovendien mooie maar bescheiden koorpartijen. The Silent Season blijkt een sublieme mengeling van black metal en gothic metal à la The Gathering. Daarna volgt een Orchestral Medley, een orkestrale rockmedley die heel geschikt zou zijn als soundtrack voor een epische fantasyfilm genre Lord Of The Rings.
Veil of Mist werd in 2004 in Reims opgericht door Jean-Baptiste Frichet and Frédéric Carcelle en speelt een mengeling van verschillende metalstijlen, gaande van dark progressive tot atmosferische black metal. De band bracht 2 EP’s uit in 2006 en 2008 en probeerde zo vaak mogelijk te spelen in Frankrijk en het buitenland. Veil Of Mist kreeg te maken met een aantal line-up wissels, wat hun plannen aanzienlijk vertraagden. De toetreding van Amandine tot de band in 2013 leidde in 2016 tot huN debuutalbum “Disenchantment”
Diabolique Mon Ange is mooie melodieuze metal met Franse teksten, wat net als bij Inhepsie zeer natuurlijk klinkt en tegelijkertijd ook zeer speciaal is. The Flute And The Blade (The Archangel Of Terror pt. I) blijkt een degelijke song, maar is wel het soort heavy melodic rock nummer dat je precies al eerder hebt gehoord. OpTomorrow krijgt Amandine Rosselle vocaal versterking van een mannelijke stem, wat dit folky gothic metal nummer een ruw randje geeft. Ghosts Of Winter (Bossfight RMX), een lange hoofdzakelijk dromerige remix van “Ghost Of Winter “uit het “Disenchantment” album is tot mijn verrassing zeer geslaagd en aangenaam. Het schitterende hypnotische A Staggering Moon tenslotte doet denken aan Opeth en The Gathering.
