Disorientations brengen een geluid voort dat teruggaat naar de melancholieke donkere jaren 80,, gecombineerd met een eigentijdse koelbloedige sound. Het trio, met leden van Melting Time en Lagüna, wil een rauw en meeslepend gezicht van postpunk laten zien. Ze overpeinzen op een luide en introspectieve manier over het leven, omdat voor hen muzikaal niets vrijblijvend is.
Op Close To Disappearing produceert Disorientations onderkoelde postpunk met een vleugje Jaren 90 punkrock. De stem van zanger-gitarist Niels Elsermans klinkt zeer Angelsaksisch en betoverend. Hold On bevat echo’s van Joy Division en nodigt uit tot een wilde pogo. De gierende gitaar in Collide danst met een wervelende bas over een droog drumgeluid en ik dans mee. Still ademt Weltschmerz, grijsheid en onrust uit, die doet denken aan tijden van ijzeren gordijnen en dreigende atoombommen.
live data:
