Constraint - Tides Of Entropy (Eigen beheer / Hard Life Promotion)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    8 april 2020

Het Italiaanse Constraint speelt symfonische metal met klassieke en progressieve invloeden. Na hun eerste release, de demo "Illusion of a Dream" (2012), volgde het album "Enlightened by Darkness" in 2016. “Tides Of Entropy” is hun tweede album en kwam tot stand via een Kickstarter campagne.


 

Remanent kent een epische intro met keyboards; viool, koorpartijen die zo uit een bombastische filmsoundtrack zou kunnen komen. Dan mogen ook de rest van de instrumenten invallen, zodat we een indrukwekkend instrumentaal symfonisch metalnummer krijgen. Op Einmal ist keinmal maken we voor het eerst aangenaam kennis met Beatrice Bini’s mooie stem. En in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, is dit een pakkende existentialistische Engelstalige song. Op Golden Threads legt Enrico Bulgaro met zijn keyboards de basis waarop dit droevig nummer wordt opgebouwd. Beatrice Bini, die overigens al van het begin bij de band is, levert hier weer prachtig vocaal werk. Ook het vioolspel van Davide Borghi verdient meer dan een eervolle vermelding.

Op Eerie Euphoria is het gitarist Matteo Bonfatti, die stevig van start kan gaan. Met ondersteuning van bassist Gabriele Masine en drummer Alessandro Lodesani, ontwikkelt hij een serieuze geluidswand, die verder versierd wordt met stem, viool en synthtonen. The Big (B)End begint met pianoklanken en de stem van Beatrice Bini. Samen met de viool die wat later inpikt, vormt dit het eerste prachtige neoklassieke deel van het nummer. Het tweede deel is meer gitaar-georiënteerd, maar ook nog goed. Omniscient Oblivion biedt zeer degelijke symfonische metal met zowel scheurende gitaren als neoklassieke ontroering.

Broken Threads is een hardere en vooral donkerdere song. Maar zoals vaak schuilt er schoonheid in duisternis. Leben Ist Streben blijkt weer een Engelstalige song met een Duitse titel. Jammer, want iIk had Beatrice wel eens graag in het Duits horen zingen. Dit doet echter niks af van de hoge kwaliteit van deze mooie sterke song. Coercive klinkt aanvankelijk als een repetitiekotexperiment, wat natuurlijk ook zijn charmes heeft. Maar dan begint er een lijn in te komen en krijg je de indruk dat hier toch zeer goed over dit instrumentale stuk nagedacht is.

Conclusie:
Met Constraint ontdekken we weeral een zeer goede melodieuze female fronted metalband uit Italië. “Tides Of Entropy” is dan ook een heel mooie symfonische metalplaat. De band speelde tot nu toe enkel in Italië, maar hopelijk zorgt dit nieuwe album, dat we Constraint ook eens in de BeNeLux aan het werk kunnen zien.

 

Het album en merchandise kun je hier bestellen.

Website / Facebook / Spotify