Sohnarr - Coral Dusk (PIAS)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
 Koen Asaert    13 mei 2020

Twee jaar geleden besloot Patricia Vanneste om BALTHAZAR te verlaten, om ruimte te creëren voor een andere roeping. Ze moest afstand nemen van zichzelf om te kunnen uitdrukken waar woorden eerder faalden en om het onzichtbare zichtbaar te maken.


Eind 2018 reisde Patricia alleen door de herfstgekleurde landschappen van Zweden en Noorwegen. Ze nam alleen een viool, een microfoon, een laptop en een paar goede schoenen mee en zocht de meest afgelegen plekken op die ze kon vinden. Waar haar ogen alleen die van dieren of menselijke wolken zouden ontmoeten. De natuur heeft altijd deze vreemde macht over haar gehad waardoor ze vergeet wie of wat ze vertegenwoordigt in het dagelijks leven. Intuïtief, waarbij muziek de taal is die kan vastleggen wat niet onder woorden te brengen is. "Coral Dusk" is het album dat ze mee naar huis nam. Elke noot werd gecomponeerd en opgenomen door Patricia midden in de natuur en door haar gemixt bij haar terugkeer in België.

Op Östmark wordt de viool zodanig bespeeld dat de klank en het ritme doet denken aan veel oudere traditionele instrumenten. Het ‘zingen’ is heel beperkt en bestaat vooral uit het uiten van klanken. 11-10 bevat wel echt gezang als de verfpenseel waarmee Patricia Vanneste een betoverd landschap schildert. Viool en piano lijken de verf waarin het penseel gedopt wordt. Radar gaat de richting op van Björk, Massive Attack en Dead Can Dance met schaarse electronische percussie, de onafscheidelijke viool en Patricia’s mooie stem als belangrijkste instrument.

 

 

The Mermaids Of Bergsjon klinkt als wondermooie klassieke muziek met treurige toetsen en een zingende viool. The Road lijkt te veranderen van een vaste rechte weg in een betoverd kronkelpad dat naar een onzekere geheimzinnige bestemming leidt. Playing Hard To Get speelt met onaardse hoge tonen,sporadische mysterieuze percussie en venijnig winderige vioolklanken. Melomania begint als een droevige filmische scène. Wanneer Patricia Vanneste’s mooie stem invalt lijkt de pelicule echt tot leven te komen, niet zoals in een 3-D film, maar als een multidimensionale totaalervaring. Tiptoe tenslotte tippelt over de plassen van een aardeweg richting het bos waar de elfjes dansen en zingen.

Conclusie:
Sohnarr overtuigt, verleidt en betovert met haar unieke etherische natuurgebonden neofolk en haar heerlijke hemelse stem. “Coral Dusk” trekt je mee naar magisch-realistische Scandinavische landschappen.
 

Website / Facebook