AUGER – Insurgence (darkTunes Music Group)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    16 mei 2020

De 14 nummers op “Insurgence” vertellen verhalen van verlies, vernietiging, alliantie en overwinning. AUGER nodigt je uit om je aan te sluiten bij de opstand en deze wereld om te bouwen tot een meer inclusieve, duurzame en positieve omgeving.


Het einde van de dagen staat voor de deur. De wereld zoals we die nu kennen, is in een onherstelbare staat omgekomen door een vuur dat wordt gevoed door hebzucht, corruptie en macht. Als alle hoop verloren lijkt, blijft er een vonk over - in de ogen van degenen in Team AUGER!

Welcome biedt een mysterieus geluidslandschap als intro. Insurgence blijkt een meeslepende springerige rocksong met veel electro-invloeden dat enerzijds doet denken aan Lord Of TheLost en Zeromancer en anderzijds aan Editors en Interpol. De synths aan het begin van Nothing Left brengen je een jaren 80 popgevoel. De song ontwikkelt zich echter langzaam tot een melodieuze alternative rocksong, die zich ergens tussen Hurts en het zachtere werk van Paradise Lost bevindt. I Am Nothing zet je even op het verkeerde been met The Prodigy-achtige toetsen, maar dit is wel degelijk een rocksong met een grote Editors vibe.

November Engel vermengt electro, synthpop en post-punk tot een aanstekelijk geheel met een hoog hitpotentieel. Letters To You [Interlude] is een kort intermezzo dat klinkt als een lied dat nog verre van af is, maar als het éénmaal af zou zijn zou het een pakkende klassieker worden. My Death drukt mij neus nog maar eens hard op het feit dat zanger Kyle J. Wilson een indrukwekkende stem heeft. Op dit sterk nummer komt het beste van de latere Depeche Mode samen met het retro-jaren 80 rockgeluid dat tegenwoordig zo populair is.

 

 

I Found Room [Waltz] blijkt een trage mooie emotionele pletwals. Who Can Help Me Now? heeft de drive van Bloc Party maar staat qua geluid dichter bij Interpol. You Are By Nature biedt dansbare electrorock dat aanvankelijk doet denken aan The Subs en Vive La Fête maar dan meer en meer gitaar toevoegt zodat het eindresultaat neigt naar (alweer) Editors en The Killers.

Op Tell Me I'm Wrong zorgt Imogen Evans voor een vrouwelijke vocale toets, wat zorgt voor goed in het oor liggende poppy electrorock met invloeden van Garbage, Kaiser Chiefs en (hoe kan het ook anders) Editors. Het overweldigend mooie Moments Too Soon [Interlude] zorgt voor een kippenvelmoment dat veel te vlug voorbij is. Afsluiter We Are Auger! is een krachtig modern marslied met echo’s van The Mænsion, Lord Of The Lost en Killing Joke.

Conclusie:
AUGER heeft in één jaar tijd een heel grote stap gezet. Waren ze vorig jaar met “From Now On I” reeds een talentrijk duo met mooie donkerromantische composities die schipperden tussen rock en synthpop, die voor mijn part best wat donkerder mochten zijn. Dan hebben ze nu zonder geschipper de ideale formule gevonden voor een soort moderne genre-overstijgende electro-geïnjecteerde alternatieve rock met duidelijke wortels in de jaren 80. Het groots geluid van “Insurgence”, dat sterk doet denken aan Editors, is dan ook in staat de harten van een breed publiek te veroveren.

 

Stream, download of koop dit meesterwerk als gelimiteerde digipak: https://smarturl.it/insurgence

 

Facebook