Na hun eerste zweep van de duivelsstaart die uit het niets kwam, laat Duivel nu hun eerste volledige aanval op deze wereld los. Een hoorbaar kotsorkest, rechtstreeks uit de mond van Satan.
"Tirades uit de Hel" brengt je hatelijke black metal van weleer. Bereid je voor om verbrand te worden door vagevuur en vertrapt te worden door zwavelhoeven! Er is geen redder, alleen ondergang! Pure compromisloze black metal hel uit Nederland, dit is een frisse spijker in Gods kist. Oh, verheug je, ongedierte van de schaduwen!
De harde kern van Duivel bestaat uit het onzalig kwartet: N (Urfaust, Botulistum, ex-Fluisterwoud) op gitaar, D (DREP) aan het drumstel , P (Black Anvil) op basgitaar en de mysterieuze K. aan de toetsen. Voor de zang doen ze beroep op een stel gastvocalisten uit het black metal-wereldje.
Op Schim Der Wreken horen we S (Galgeras, ex-Fluisterwoud) die zich bewijst als een helse zwarte haast onverstaanbare kleinkunstdichter. Dit stukje duistere muzikale edelsmeedkunst brengt je in een krankzinnige gemoedstoestand. Offerande aan de Schimmen der Afgestorvenen werd ingezongen door de meer verstaanbare B (ex-Lugubrum). De band legt wel een strak en snel tempo op, waardoor ik helaas niet te lang stil kan staan bij de toch wel sterke en interessante proza. Bij Het Zwarte Hart van Walging neemt S weer plaats achter de microfoon om met gevorkte tong duistere teksten te brengen.
Op Dolend Verteerd neemt W (Urfaust, The Spirit Cabinet) de honneurs waar en doet dat met veel gevoel en theatraliteit, terwijl de band exquise black metal fijnkost serveert. Bij Hond der Primaten duikt S weer op. Het tempo gaat wat naar beneden, maar dat maakt de song net interessanter. Bovendien biedt het wat meer tijd om de boeiende teksten te bestuderen. In Sluimering van de Dood speelt V (Vaal, Ravenzang) de grimmige gastheer op een duister thé-dansant in de zwarte salons van de hel.
