Vivienne Wilder – Post Romantic (Fallen Tree Records / Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    26 juli 2020

De Canadese Vivienne Wilder is een zangeres, songwriter, multi-instrumentaliste, schilderes en componiste met een verleden van klassieke, rock- en countrymuziek.


Fallen Tree Records hield me voor de gek toen ze “Post Romantic” beschreven als door Banshee geïnspireerde punk, met de sfeer van Bloc Party en de lyrische vaardigheid van Robert Smith van The Cure. Dit is weeral een bewijs dat je niet altijd kunt voortgaan op wat in een bio over een artiest is geschreven.

Het feit dat het label me op het verkeerde been heeft gezet, betekent geenszins dat dit een slechte EP is. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ik aangenaam verrast was goede rocksongs te horen, die evenwel niks met Banshees, Bloc Party, The Cure of enige vorm van punk of post-punk te maken hebben. Prachtige singer-songwriter rock was een betere beschrijving geweest.

De nummers zijn allemaal post-romantiek; van gedoemde liefde; van uiteenvallen, desillusie en het verlies van onschuld. Eigenlijk gaat de EP vooral om de strijd tegen het cynisme waarmee we worden geconfronteerd naarmate we ouder worden. Elk van deze zes nummers is op zijn eigen kleine manier een miniatuuroorlog tegen dat cynisme en een bevestiging van de gebrekkige, fragiele manieren waarop we liefde zoeken en ervaren, ongeacht de tijdelijkheid ervan.

Alleen klinken de nummers erg zoet en gepolijst waardoor ze lekker in het oor liggen, maar net daardoor lijkt de diepere emotionele betekenis je te ontgaan. Het verbaast me niet dat Vivienne Wilder in eigen land scoort op de nationale radio, zowel als op de universiteitsradio’s . Zelfs een heviger nummer als Ricky is van scherpe dorens ontdaan zodathet nummer zowel bij een alternatief als een meer mainstream publiek kan scoren. Bovendien bevat de muziek een zekere tristesse die me aan Lana Del Rey doet denken.

Conclusie:
Ik heb dit EP’tje ettelijke malen afgespeeld zonder dat het me begon te vervelen. Vivienne Wilder brengt op “Post Romantic” mooie en vaak ingetogen rockmuziek met de herkenbare tristesse die je voelt wanneer de romantiek voorbij is. 6 prachtige nummers dus, al hadden ze nog beter geklonken als de ruwe randen en scherpe kanten er niet afgevijld waren.

 

Website / Facebook / Bandcamp