Volgens de projectleider (Mathieu) verkent hij met dit project de grenzen van de introspectieve muziek en is het de bedoeling dat wij meegenomen worden op een narratieve muzikale trip doorheen vijf akten. Tevens gaat hij dieper in op subgenres als Ambient, drone en doom.
Albumhoes:
De albumhoes vertoont voor mij een weggeveegde baby. Ik herken er de armen en vingers in. De huidplooien zijn duidelijk zichtbaar maar het gezicht verdwijnt. Is het de bedoeling dat we er zelf een gezicht op fantaseren wanneer we naar de muziek luisteren of is het omdat …
De muziek:
Als we luisteren naar de tracks ontdekken we in elk nummer een eigen persoonlijk gegeven van de gitarist wat ervoor zorgt dat alle tracks niet gelijken op elkaar. Toch weet men hoe ze alle nummers als een perfect geheel op elkaar kunnen laten aansluiten. Toen ik in het begin sprak van een experimenteel project was dit zeer bewust gedaan want over de ganse lijn ontdekken we wel enkele experimentele elementen. Zo creeërt track 2 bijvoorbeeld een heel erg rustgevend gevoel waarbij ik me op sommige momenten wel even op het strand waan. Toch herkennen we hierin de roots van Mathieu (het duistere). Track 4 “Wolf” blijftover het algemeen heel stil en sereen blijft. De intro van dit nummer duurt ook heel lang en creëert een gevoel van rust en kalmte bij mij als luisteraar.
Persoonlijk ben ik heel erg tevreden met de uitwerking van dit album. Floating Veins zorgt ervoor dat de luisteraar zichzelf kan inleven in het gedachtengoed van het album en er een eigen bepaalde fantasie in kan verwerken. Voor iedere fan van experimentele muziek is dit debuutalbum beslist een aanrader.
Release show: 31 mei te Gent