The Cheats is een Amerikaanse groep rond zanger Todd Porter, ook bekend als Todd Cheat - voormalig frontman van Silver Tongued Devil en Eviction, die wil klinken als een ouderwetse punkrock-'n-roll-band uit de late jaren 70.
Give Up The Ghost betekent een aangename kennismaking met The Cheats. Hun zware punky rock’n’ roll doet me op dit nummer wat denken aan een mengeling van horrorpunk en de shockrock van Wednesday 13 en consoorten. Rock ’n roll life gaat alleszins niet over lange saaie ritten in een busje . Dit waarschijnlijk ironisch bedoeld nummer swingt als de beesten.
The Cheats scheuren verder met Got Lucky , dat met een sterke intro begint. Het dubbele gitaarspel zorgt voor een stevig geluid. Toch heeft het nummer veel weg van een rockabilly song. Lil Timebomb is nog zo’n rockabilly track op steroïden en zorgt voor spontane explosies. Dat The Cheats niet bang zijn van een flinke scheut ‘sleaze’ bewijzen ze op F.D.F. , dat staat voor Fight Drink Fuck. Op Hella 69 laten ze het snelle punkritme vallen ten voordele van een jaren 70 hardrockgeluid. Empty Pockets is dan weer een über-punksong die uitnodigt tot pogoën en andere zottigheden.
Hett sleazy punkrockfeestje gaat door met Too Much Too Late.Als je de bandfoto bekijkt, dan merk je dat de bandleden er erg ruig uitzien, maar het rockende Looking So Tough gaat niet over de band, die alleszins over een ‘tough sound’ beschikt. It’s Alright biedt flitsende ironische pretpunk.
Op Stabbed In The Heart laat men de ironie voor wat het is, om een duidelijke pijnlijke boodschap te brengen. Take No Prisoners zal geen originaliteitsprijs winnen, maar is wel lekker aanstekelijke heavy rock. Van het meeslepende Love To Hate kan je eigenlijk hetzelfde zeggen. Het album eindigt met de punkrock parel en CD bonus track Junior’s Bar, een cover van een song uit 1980.
