Betreed “Utgard” een album boordevol noordelijke magie. Laat al die andere bands zingen over de machtige hamer van Thor en de arme Odin die in erbarmelijke weersomstandigheden aan die boom hangt. Enslaved kijken achter de spiegel en vinden de oorsprong van de bekende fabels van de noordelijke wereld terug in ieder van ons.
Útgard (of Buitenplaats) is in de Noordse mythologie het uiterste ijle gebied van Jotenheim, de burcht van de Thursen en Joten. Van deze plek wordt verteld dat het er donker was, en waarschijnlijk ook koud, want reuzen versteenden bij het aanzien van de zon.
Fires In The Dark begint met het indrukwekkend acapella mannengezang in wat ik aanneem Oud-Noors. Het nummer evolueert richting progressive viking folkmetal. En hoewel bepaalde passages het zeer goed zullen doen bij Pink Floyd fans en de muziek helemaal niet extreem klinkt, bevat deze song meer vikinggevoel, dan wat we van typisch viking metal bands gewoon zijn. Jettegryta, wat zich vertaalt als reuzepan of ‘Ketel der Reuzen’, begint erg klassiek met overduidelijke viking en black metal invloeden. Toch doet het resultaat zeer melodieus en progressive aan.
Sequence begeeft zich zowaar op het pad van traditionele heavy metal. Ook al klinkt de zang verre van gepolijst. Toch durft men ook van de weg af te dwalen in zompige progressive rockmoerassen. Homebound beklimt de slingerende stenige weggetjes tussen heuvels en langs rivieren, over melodieuze bruggetjes en door brutale sneeuwstormen. Gemakshalve kunnen we dit als melodic progressive death metal bestempelen, maar daarmee doe je dit prachtige nummer tekort.
Utgardr biedt een spoken word stuk tegen een achtergrond van cybereske synthgeluiden. Dat industrieel gevoel wordt in het volgende nummer Urjotin doorgetrokken. Toch klinkt dit nummer bij vlagen eerder als gothic rock, en andere keren als een creatie van Samael. Flight of Thought and Memory vangt aan als progressive black metal, veegt vervolgens het zwarte weg, zodat pure progressive rock overblijft, keert dan terug naar gitzwarte metal waar bovendien ook nog wat Led Zeppelin toestanden worden aan toegevoegd. Het nummer eindigt tenslotte met gesproken woord op een bedje van piano-en percussieklanken.
Storms Of Utgard begint met het ruisen van de zee en wisselt af tussen heavy rock, progressive en viking metal. Distant Seasons tenslotte kun je omschrijven als wondermooie weidse progressive rock.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
