Helena Iren Michaelsen (ex-Trail Of Tears, Imperia) gaf zich als Angel reeds volledig bloot op de heel persoonlijke albums “ A Woman’s Diary Chapter I” en “– II”. En onthult nu een verborgen hoofdstuk van haar dagboek.
Het nieuw hoofdstuk bestaat enkel uit akoestische songs. Voor het merendeel covers, maar deze intieme schijf bevat ook 2 zelfgeschreven songs. Hoe dan ook zijn het liedjes die een diepere betekenis hebben voor Helena Iren Michaelsen.
Het album begint met het pakkende Don’t Let Daddy Kiss Me , een cover van Motörhead over incest. Little Ballerina is één van de twee zelf gecomponeerde songs. Dit ontroerend lied wordt ondersteund door het prachtige pianospel van Oliver Philipps (die verantwoordelijk is voor alle pianostukken op dit album) en gaat ongetwijfeld over haar dochter Angel Maria. Kjaerlight is wellicht een liedje dat ze voor haar dochter zong. Je hoort er haar klassieke soprano-opleiding in terug. Dit is alleszins een nummer dat je niet verwacht op een uitgaven van een label dat zich Massacre Records noemt.
Lost, dat ik ken van de versie van Anouk, krijgt een Angel-makeover maar blijft toch zeer dicht bij het origineel. Let Down blijkt een mooie pianoversie van het Imperia-nummer uit het “Secret Passion” album. Angel brengt vervolgens een meer dan degelijke versie van Halleluja. Halleluja is echter ondertussen door zoveel artiesten op een soortgelijke wijze gecoverd, dat het moeilijk te waarderen valt.
Calling Saint Cecilia, ken je misschien van Rick Emmett. De Heilige Cecilia is patrones van muziek, instrumentenmakers en zangers. Het is dan ook een toepasselijke keuze voor deze met passie gebrachte song. Purple Rain is een minder voor de hand liggende en gedurfde cover, Ik vraag me af wat Prince zelf van deze pianoversie zou gedacht hebben. Met Somewhere over the rainbow krijgen we een song te horen die al miljoenen keren gecoverd is. En hoewel Angel er een mooie versie uitperst, kan het me toch niet zo bekoren. Ik kan me echter wel voorstellen dat dit een lied is, dat Helena vaak zong voor haar dochter.
Leave The Light On was al zeer ontroerend in de versie van Beth Hart en lijkt nog doorleefder in Angels versie. Het jazzy Summertime, oorspronkelijk van Gershwin, werd reeds gecoverd door Janis Joplin, Norah Jones en zelfs Lana Del Rey. En nu dus ook door Angel. Een mooie song en een knappe cover. Memories is helaas niet de Within Temptation song, maar een veel oudere herinnering van o.a. Barbara Streisand. Ik verkies de versie van Angel boven die van Streisand, omdat het bij Helena veek authentieker en doorleefder klinkt. Keep Your Head Up High lijkt wel het vervolg op het eerder genoemde Let It Down van Imperia en vormt zo een heel mooie afsluiter van dit album.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
