Reincarnation [Remixes And Remodels] is een herwerking van een album dat ik eerlijk gezegd niet ken. Ik ben zelfs niet bekend met Awen, Mijn interesse werd echter opgewekt toen ik las, wie het remixen en remodellen deed.
Reincarnation plakt een spoken word vertelling bovenop typische neofolk- akoestisch gitaarspel, onder handen genomen door Patrick Leagas van Six.Comm, Verrassend want van deze artiest had ik eerder iets industrieels verwacht. Ostara houdt het bij Perversity Of Joy ook op ingetogen maar ook erg uitgesproken neofolk. The Sickle And The Setting Sun werd door Nachtmahr omgetoverd tot een langzaam, maar stevig martial industrial song. Cradle Spell in de David E.Williams versie biedt een vervreemdend experiment dat zowel sprookjesachtig als steriel en artificieel is. Murderous Vision neemt je op In The Heart Of The Corpseknot op een tocht door een nachtmerrielandschap. Iets minder angstaanjagend gaat het er aan toe bij Brigid The Dark, Brigid The Light door Spiritual Front. Toch heeft dit veel weg van een sjamanistische ijldroom.
Church Ov Melkarth brengt met The Humble Hempen Cord (Between Grief and Terror)een beangstigend luisterspel. Beastianity charmeert met I am stretched on your Grave, een ritueel dronefolk nummer. ANTIchildLEAGUE - Englyn for Blodeuwedd is een hypnotiserend trage martial industrial track. Static Of Masses' versie vanIl Re grigio cupo gaat de griezelige experimentele ambient toer op. Patterson-Gimlin (featuring Thomas Cowgill) brengen met The Death Of Reynard een intrigerend dark techno nummer. Et Nihil serveert op Hawthorn Rod exquise psychedelische neofolk. Boyd Rice maakt van Ravenna een experimentele soundscape, die veeleer onrust opwekt, dan rustgevende ontspanning.
Samsas Traum drukt zwaar zijn stempel op The Hollow In The Stone met een indrukwekkende groovende blackened doommetal track als resultaat. Morrigan in de versie van Thomas Nöla baadt hoewel stilistisch verschillend toch in eenzelfde zwartgeblakerde doemsfeer. Deze vertelling zou een ideale intro zijn voor een geweldige black of blackened doom metal song. Morrigan wordt ook nog eens onder handen genomen door Void Prototype, die het transformeert tot een mysterieuze industrial track. Delphine Coma tenslotte waagt zich aan een andere neofolkversie van Hawthorn Rod, die minstens evenwaardig is aan die van Et Nihil.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
