Sinds een tijdje zijn Purple Moon Productions en The Invitation opnieuw actief. Uiteraard kan een interview met de oprichter niet ontbreken! DJ Alain verteld uitgebreid over het turbulente verleden, het heden en de toekomst!
Dag Alain, kan je eens vertellen hoe het allemaal begon voor jou ?
Dag Filip, als jonge tiener was er natuurlijk heel veel te doen rond New Wave en Synth-pop. Ik ben namelijk opgegroeid met die 80’s Pop, New Wave. Begin-midden jaren tachtig was dat dagelijkse kost op radio en tv: U2, Simple Minds, Duran Duran, The Cure, Human League enz.
Voor mij was het toen kiezen tussen Hardrock, New Wave of de meer commerciële muziek Pop en Disco. Voor mij was die keuze vlug gemaakt. Ik ben opgegroeid in Meulebeke (gemeente tussen Tielt en Kortrijk in West-Vlaanderen) en we hadden daar ook een 2-tal jongerencafés (ZoZoLaLa, en The Clique) waar vooral New Wave en Punk door de boxen klonk. Er was zelfs net iets meer in Meulebeke want we hadden er ook organisatoren die zeer actief waren, zo heeft Front 242 nog begin jaren 80’s in Café De Gilde komen optreden, ook Red Zebra in de tuin van café Het Onderkomen. Voor grotere concerten trok men dan naar Tielt en Waregem.
Als jonge tiener was ik er ook vlug bij en leerde ik zo veel muziek kennen, in die jongeren cafés hadden ze alle nieuwe platen dus waren wij goed mee, uitbater Marc Vermeersch van café ZoZoLaLa wist perfect wat hij ons moest serveren. Wij werden in Meulebeke zeer goed opgeleid qua muziekkennis en de oudere gasten namen ons met plezier mee op hun achterbank naar concerten en festivals in de buurt. Er waren regelmatig goeie concerten in de Europahal in Tielt, De Hoop in Waregem en af en toe mochten we eens mee naar de Vooruit in Gent. We hadden er ook Sigmund Und Sein Freund als lokale band en er bewoog ook heel wat in Tielt met o.a. bands als TVC 15, No Numbers enz. We hadden toen ook de vele festivals Rock Torhout, Seaside, Futurama waar we op ontdekking gingen. Net iets voorbij midden jaren 80’s belande ik dan in The Punch in Izegem waar ik dan echt mijn ding vond (Virgin Prunes, Christian Death, Sisters of Mercy, Snowy Red, Skinny Puppy, The Klinik, enz.). Mijn spoor was duidelijk donkere New Wave, Gothic Rock, EBM. Ik was van opleiding meubelmaker en al vroeg ging ik werken en dan ook nog in de goeie tijd dat we onbeperkt konden presteren en verdienen, al mijn inkomsten van mijn extra uren besteedde ik dan ook aan muziek. Wekelijks naar het Popcenter in Kortrijk, Music Mania Gent en ik kocht ook veel via postorder uit de UK. Na enkele jaren had ik een enorme collectie opgebouwd. Alles was puur hobby en ik had er nooit aan gedacht om ooit zelf een fuif te draaien of om zelf een concert te gaan organiseren maar dit alles kreeg een andere wending toen eind jaren tachig/begin jaren negentig de ganse scene zo goed als dood was.
Het was zeer hard zoeken om nog een New Wave fuif of concert te vinden, enkel de grote bands speelden nog eens op Torhout-Werchter en af en toe nog eens Einsturzende of Siouxsie in een zaal maar die zalen werden ook steeds kleiner of zelf niet eens gevuld waardoor de grote organisatoren afhaakten.
Toeval of niet maar mijn mentor Marc Vermeersch (eerder genoemd als caféuitbater van de ZoZoLaLa uit Meulebeke) nam plots concert en fuifzaal De Hoop in Waregem over. Hij herdoopte de zaal naar zaal Bandini. Ik volgde Marc naar Waregem en daar stoomde men mij klaar om zelf een New Wave Party te organiseren en deze ook zelf te draaien. Gezien mijn kennis en muziekcollectie kon dat niet mis gaan. Marc had enorm veel ervaring als organisator en hij bezorgde mij alle info en tips hoe ik dat praktisch en organisatorisch moest aanpakken, het publiek had ik ook grotendeels mee wat zaal De Hoop was toen al een gekende stek voor New Wave en Punk.
Begin jaren negentig begon het wel hier en daar opnieuw te kriebelen en waren er plots af en toe weer new wave party’s in Antwerpen, Brugge, Doornik en Gent maar ook wij zouden in Waregem een zeer belangrijke rol gaan spelen.
Zaterdag 12 maart 1992 werd aangevinkt als datum voor een eerste New Wave Party in zaal Bandini te Waregem, in de maanden voorafgaand werd er gestart met een hevige campagne met als resultaat dat die avond zaal Bandini zat opgeladen met zo’n 700 New Wave fans uit alle hoeken van het land. Ik kende ook heel veel mensen vanop alle events waar ik zelf sinds midden jaren tachtig aanwezig was, dit kon eigenlijk niet misgaan. Ook muzikaal werden alle verwachtingen ingelast, ook de rookmachine en de strobo’s waren van de partij. Er was vraag om meer en er werd een nieuwe datum vastgelegd, weer volle zaal, weer een nieuwe datum en weer volle zaal …
Maar eind 1992 had zaal Bandini plannen om te gaan verbouwen en was er niet meteen een toekomst voor onze fuiven. Maar er was ook meer, er was een nieuwe gold van Dark Wave / Gothic op komst vanuit Duitsland: Das Ich, Goethes Erben, Lacrimosa, Love Like Blood, Project Pitchfork, Umbra Et Imago, Calva Y Nada, Sopor Aeternus, The Eternal Afflict enzovoort… In Duitsland was het al volop aan de gang maar wij waren er ook als de kippen bij. Die muziek was hier niet verkrijgbaar dus dan maar naar de Saturn in Keulen. We hadden natuurlijk een probleem dat we in Waregem gestart waren met succesvolle fuiven maar we stonden zonder zaal.
Ondertussen had er zich een groepje uit Waregem rond mij gevormd en waren er de plannen om een VZW op te richten, we gingen op zoek naar een andere zaal en vonden aan de Hippodroom de verlaten en verwaarloosde zaal achter het café van The Steeple. Na overleg met die uitbaters werd er een akkoord gemaakt dat wij er met VZW The Invitation elke 2de en 4de zaterdag van de maand een fuif zouden organiseren, als snel kwamen er ook de plannen om eens een concert uit te proberen.
26 november 1992, we waren vertrokken met onze nieuwe VZW The Invitation in zaal The Steeple die wij op eigen kosten zelf hadden ingericht tot één van de duisterste clubs van het land. We hadden die nieuwe golf van Dark Wave - Gothic en ook een nieuwe generatie publiek, 15, 16, 17 jarigen vers bloed en we waren meteen goed vertrokken. Waregem was, is en blijkt een zeer centrale ligging voor evenementen, centraal tussen Gent en Lille, goed bereikbaar enz…
Ons publiek uit de Bandini wou niet echt mee in het Dark Wave / Gothic verhaal, veel oudere New Wavers haakten af op de muziek maar dat kon ons niet stoppen. Midden december 1992 was er een test met een eerste concert, we hadden Swan Death uitgenodigd en dat was meteen een succes. VZW The Invitation was helemaal klaar om ook concerten te organiseren. Alle contacten werden zeer snel gemaakt, zo was ik eind 1992 al in contact met Bruno Kramm (Das Ich), hij bood mij een festival pakket aan met bands van zijn label Danse Macabre. Dat zorgde natuurlijk al voor heel wat denkwerk en organisatie want zo’n productie was niet mogelijk in zaal The Steeple dus trokken wij naar zaal ’t Gaverke in Waregem om aldaar ons eerste festival te organiseren 17 april 1993, meteen een schot in de roos met 750 bezoekers. Ik had toen een tel/fax apparaat en dat stond niet meer stil, in Duitsland deed dit de ronde dat er in België meer publiek komt opdagen voor hun bands dan in hun eigen land.
Wij hadden helemaal geen besef van ons succes met onze organisatie. En zo volgden er maandelijks fuiven, concerten, festivals. We waren een vaste waarde met een trouw publiek, elke fuif lokte tussen de 350 en 500 bezoekers, uitverkochte concerten, 1000 bezoekers op onze festivals. Zelf bleef ik altijd de enige DJ op de fuiven in The Steeple, via de bands en labels had ik als eerste alle nieuwe releases in mijn bezit en waren onze fuiven dan ook de plaats om nieuwe muziek te ontdekken, wij waren de trendzetters, wat op onze fuiven scoorde zou een club hit worden. Vele nummer zijn dit zelfs vandaag nog.
Ikzelf heb je nog weten draaien als DJ in Waregem, mijn eerste concert in deze scene was er ook eentje van jou: Breath of Life, Love Like Blood, The Mission & Das Ich, nadien ben je uitgeweken naar Gent … dit was best een turbulente periode, hoe kijk je er zelf op terug?
Ik was jaren de DJ in The Steeple en ik werd ook veel gevraagd als gast-DJ in de Vlaamse jeugdhuizen waar men ook eens een avond in thema van Gothic organiseerde (en meestal met groot succes). Het festival op 28 juni 1996 (The Mission, Das Ich, Love Like Blood en The Breath of Life) was zowat het laatste voor ons vertrek naar Gent. De verhouding met de uitbaatster en onze organisatie stond op ontploffen want alle bands werden te groot en wij moesten uitwijken naar grotere zalen en grotere steden.
Het was dat of onze positie verliezen aan de grotere promotors. Zo hadden we al Goethes Erben staan in de Vooruit op 13 september 1996 en daar was al heel wat discussie rond ontstaan met uitbaatster van The Steeple. Uiteindelijk had zij zich niet te moeien met de programmatie van VZW The Invitation. Al de inzet, promotie en relaties waren opgebouwd door mijzelf en VZW The Invitation. Hadden we daar die beslissing niet genomen dan waren alle grotere bands in de handen gevallen van de grotere promotors en konden wij enkel nog dienen om bands te lanceren met dat risico dat ze moesten opbotsen tegen ons eigen werk. Dat werd ook zo want er ontstond een onherstelbare breuk tussen The Steeple en VZW The Invitation en daar zat dan Bernd Backelandt klaar om ons 2-wekelijks fuifconcept in The Steeple voort te zetten, we hadden die man ook al eerder bij onze organisatie aan de deur gezet maar hier zag hij zijn kans.
Sindsdien was er dan ook altijd die strijd om het publiek. Wij hadden alles opgebouwd en moesten plots gaan concurreren tegen ons eigen succes. Wat fuiven betrof was dat niet eenvoudig want het publiek was al 4 jaar gewoon om elke 2de en 4de zaterdag naar Waregem te gaan maar met onze concerten en festivals zat dat anders. We hadden de bands aan onze kant en we organiseerden gewoon verder in andere steden en andere zalen. Op dat vlak kon men ons niet raken want de relaties met de bands waren puur op vertrouwen. Hadden wij in 1992 iets beter nagedacht en een eigen zaal gezocht dan hadden we nooit al die miserie meegemaakt met al die strijd om die fuiven. Die inkomsten van die fuiven waren natuurlijk van groot belang om onze concerten te gaan financieren.
In Gent deed je als organisator verschillende zalen aan (en zelfs het legendarische ‘t Kuipke), je had er je eigen platenzaak en bracht in die periode ook je eigen magazine uit: Lunar. Je had ook je eigen label! Dit moet zowat je drukste periode geweest zijn?
In Gent hebben we heel veel georganiseerd in de Vooruit, Backstage, Arena Van Vletingen, Eland en inderdaad 3 jaar (2002-2004) ons jaarlijks festival in ’t Kuipke. Mijn platenzaak was eigenlijk een logisch vervolg op mijn distributie bedrijf Purple Moon die ik in 1996 had opgericht. Het waren ook de bands en labels zelf die mij hadden gevraagd of ik hun distributie wou verzorgen in België. Dit was natuurlijk een perfecte combinatie want als DJ/organisator van fuiven en concerten was ik het beste promotiemiddel voor hun muziek, er de distributie bijnemen was een logische stap en het gaf mij nog een beter zicht op de verkoop en populariteit van een band. Bovendien zorgde dit dan weer voor een extra inkomen om onze concerten te financieren. In 1998 kwam er dan ook nog de platenzaak Mister Moonlight in Gent. Gelijktijdig ook nog Purple Moon Records (Star Industry, Heyaeb, Spiral of Silence) en ons Purple Moon Magazine die na 5 nummers werd omgedoopt tot Lunar.
Ik heb wel heel wat medewerkers rond mij om alles in goede banen te leiden maar al vlug bleek dat het magazine verlieslatend was en dat we zeer verstandig hebben besloten om dat stop te zetten.
Heb je nog contact met Joachim Claeys? Komt er ooit nog nieuw werk uit van Heyaeb?
Ik heb Joachim laatst nog gezien op onze Dark X-mas Show in de Expo in Waregem maar we hebben niet gepraat over zijn muziek. Joachim is ook druk bezig met zijn werk. Aangezien hij nergens meer optreed vermoed ik dat hij zijn hobby even heeft opgeborgen.
Lunar was bovendien tweetalig: in het Nederlands en het Frans. Ik heb er zelf ook even voor geschreven en moet zeggen dat het een bijzonder goed concept was.
Ja, het idee/concept was zeer goed. Het niveau lag zeer hoog maar spijtig genoeg was het financieel niet haalbaar. Voorloper Purple Moon Magazine was gratis en op 5000 stuks oplage en werd overal vlot meegenomen maar eens dat het betalend was had we amper 150 abonnees en 150 stuks losse verkoop. Dat was zeer duidelijk dat zoiets niet kon blijven duren. Heel jammer want wij hadden we een zeer bekwaam team.
Hierna sloeg de crisis toe of is het anders gegaan?
Crisis, welja er kwam een periode aan dat veel mensen even uitgekeken waren op dat uitgaan en muziek verkocht ook veel minder. Even probeerden de vele bands hun inkomsten te verleggen naar hogere prijzen om op te treden, als organisator zijn wij daar even proberen in te volgen maar het werd enorm moeilijk want alles werd duurder, tickets werden duurden en de opkomst nam af. We hebben ook nog even geprobeerd mee te springen op de online verkoop van CD’s maar wij waren niet opgewassen tegen de Duitse labels die toen zelf rechtstreeks hun CD’s aanboden aan betere prijzen. Sommige bands dachten toen ook indruk te maken door hun muziek eerst online uit te brengen en daarna op CD.
Deze samenloop deed alle motivatie sterk dalen waardoor ook besloten werd om gelijktijdig de evenementen en de platenzaak in 2007 stop te zetten. Dit was een lastige beslissing want ik had er 15 jaar lang al mijn tijd, energy en geld in gestopt.
Je hebt zelfs even een frietkot uitgebaat en sloot je aan bij een politieke partij. Hoe kijk je daarop terug?
Het was veel meer dan een gewoon frietkot, noem het eerder een moderne snackbar… plots was er een handelspand beschikbaar op wandelafstand van mijn platenzaak en als ondernemer zag ik daar wel toekomst in, we hebben die zaak 4 jaar lang zeer succesvol uitgebaat maar de druk privé was te zwaar. Onze beide kinderen zijn ook geboren in diezelfde periode en dat zorgde wel voor heel wat druk op de situatie en de zaak. Alleen kon ik daar ook niet verder en werd er besloten er mee op te houden.
Als ondernemer ben ik al heel lang lid van de liberale familie, toen men bij de Open-VLD Jean-Marie Dedecker aan de deur zette heb ik net zoals vele andere fans van Jean-Marie zijn kant gekozen. Op dat moment dat hij Lijst Dedecker oprichtte had ik net even tijd en handen vrij om de partij te helpen met de campagne. In 2007 was ik campagneleider voor Oost-Vlaanderen en met succes, we haalden de kiesdrempel en hadden toch 6 mensen die naar het federaal parlement mochten. Daarna heb ik mij niet meer zo ingezet omdat ik het ook druk had met mijn zaak.
Ik ben altijd fan geweest van Jean-Marie Dedecker en dat zal ook altijd zo blijven, mocht hij opnieuw opkomen dan mag hij mij altijd bellen, als ik beschikbaar ben zal ik hem meteen opnieuw helpen.
Een paar jaar geleden begon het terug te kriebelen, eerst als DJ en gaandeweg als organisator. Kan ik dit een wedergeboorte noemen of waren er mensen die aan je mouw trokken (de originele crew)?
Sinds mijn jeugd wat muziek de draad in mijn leven, in 2007 had ik er even mijn buik van vol maar vele vrienden en kennissen drongen er op aan om toch nog eens een fuif te draaien en van het idee komt dan de realisatie.
Eerst waren er 2 Invitation Reunion party’s puur in het concept van vroeger toen we in Waregem waren gestart. De reden dat we terug iets zijn gaan organiseren heeft er ook veel mee de maken dat The Steeple en Bernd Backelandt met hun boeltje gestopt zijn want dat was anders onmogelijk geweest. Wij hebben Waregem op de kaart gezet dus was het ook logisch om dit even over te doen in Waregem. Dat was trouwens zeer geslaagd. Een deel van mijn originele crew is er opnieuw bij. Het is een vorm van wedergeboorte maar we gaan ons wel beperkten tot maximum 8 à 10 producties per jaar. Het is tof om terug in Waregem te organiseren maar we gaan niet dezelfde fout maken zoals vroeger en dus gaan we organiseren op verschillende locaties.
Vorig jaar kwam je met een uniek concept: dezelfde bands brachten dezelfde set als destijds (Dark X-mas), het werd een groot succes! Meteen besloot je om een volgende editie op poten te zetten, vertel eens?
Op den duur begint weer helemaal te kriebelen maar het zijn vooral ook de bands die zelf contact opnemen. Toen ik er in 2007 mee gestopt was hebben er enkele organisatoren slag geleverd om al die bands te kunnen organiseren. Het is echter niet zo goed afgelopen voor veel van die organisaties, failliet, gestopt of ze organiseren met beperkte middelen waardoor het dan ook weer misgaat. Veel van die bands weten wel het verschil tussen een productie bij Purple Moon of iets anders. Om terug met concerten te beginnen hebben we bewust gekomen voor bands waarmee het bij ons allemaal begon en het idee om een old-school show te brengen was eigenlijk ook een logisch gevolg. Er zijn er die ons verwijten hiermee op safe te spelen maar dat was eigenlijk een zeer uniek concept en men kan zoiets enkel organiseren als men het vroeger al eens heeft gedaan.
Onze comeback was meteen een succes, enkel nog wat kleine details verbeteren en we zijn helemaal terug. Het was wel even uitkijken naar een geschikte periode om terug een festival te organiseren, vroeger hadden we ook al onze Dark X-mas Show in de Vooruit. Dit jaar komen we terug met een nieuwe Dark X-mas Show maar nu gaan we breder programmeren en we pakken ook uit met 2 podiums. Met festival moeten we iets meer aanbieden dus gaan we dit doen met 11 live acts op 2 identieke podiums. Alle bands mogen een lange set spelen, ik ga daar nooit aan toegeven om festivals op te zetten waar de meeste bands maar amper een uur mogen spelen. Het gaat opnieuw door in de Expo in Waregem waar we heel wat ruimte hebben om 2 aparte black-boxen te bouwen, net zoals vorig jaar voorzien we 2 zones waar het publiek even kan uitrusten want het is tenslotte een lange dag.
Wil je iets meer vertellen over de bands die er in december zullen optreden?
We bouwen verder op het verleden van Purple Moon/The Invitation, nieuw is dat we 2 podiums gaan plaatsen. Er is dus geen sprake van een hoofdpodium. Momenteel liggen er 8 bands vast en zitten we in de finale onderhandelingen met de overige bands. Wie komt er: Goethes Erben is er dit jaar wel bij, vorig jaar kon de band niet omdat ze de dag voordien in Chemnitz stonden en de verplaatsing te ver vonden. Of de band een aangepaste set zal brengen houden we als verrassing voor wie komt kijken. Nog één van onze headliners is Clan of Xymox, deze band heeft maar weinig uitleg nodig. De band met onze organisatie is niet zo groot maar we hebben er een paar keer zeer goed mee samengewerkt in de Vooruit en ’t Kuipke. De andere namen zijn In Strict Confidence, The Beauty of Gemina, Grausame Töchter, Jacquy Bitch, Qual en Cheshire Cat (the bouncing). We zoeken opnieuw naar een goed evenwicht tussen gitaar en electro bands, ook want nieuwe bands en gevestigde waardes. Ons merk is variatie en kwaliteit.
Tussendoor organiseerde je oa een geniaal optreden van Lacrimosa (een band die je na aan het hart ligt), de reviews waren hartverwarmend … Hoe kijk je hierop terug?
Dit was een top-productie! Het is ook geen geheim Lacrimosa & Purple Moon = the perfect match. Er was enkel één email nodig met het bericht dat wij terug actief waren om de band hun aandacht te trekken en hen vast te leggen. Dat is wederzijds vertrouwen die al sinds 1995 is opgebouwd. We hadden het even moeilijk om een geschikte zaal te vinden, we hadden het graag terug in de Vooruit georganiseerd maar die was bezet en dan hebben we gekozen om het in Roeselare te organiseren en de polyvante zaal van het Kerelsplein even om te toveren tot een concertzaal. Wij werken nu samen met de P.A.firma Solico voor podium, geluid en licht, dat is een topfirma. De veiligheidsvoorschriften waren maximum 700 bezoekers en het concert was dan ook net uitverkocht. Zo wil ik elke dag concerten organiseren maar er bestaat maar één Lacrimosa en zo komen ook niet zo vaak. De reviews waren enorm maar het was ook enorm!
Goethes Erben is nog zo een band met wie je goed contact hebt (net als Das Ich, of is dat nu wat minder)? Ook Goethes Erben zal weldra terugkeren naar België …
Dat is eigenlijk de nummer 1 in onze lijst van bands waar we het meest mee hebben samengewerkt, 17 concerten hebben we voor hen geregeld of georganiseerd en altijd zeer afgewerkt. Prachtige band om mee samen te werken. Hun eerste concert was in oktober 1993 op ons festival in ’t Gaverke. Het mooiste moment was het concert in de Backstage in Gent, toen was Mindy jarig en hadden we een grote taart van 1 vierkante meter laten maken.
Aan Goethes Erben hoeft men nooit te twijfelen, dat is een groep professionele muzikanten. Toeval of niet maar Goethes Erben was ook even op non-actief sinds 2006 tot 2015.
Er komen nog andere (losse optredens): The Chameleons …
We worden ons veel bands aangeboden, we kunnen niet alles organiseren en kiezen er bewust enkele uit waarmee we variatie willen aanbieden binnen de waaier New Wave - Gothic - Electro - EBM - Gothic Metal … The Chameleons is echt wel een zeer goeie band, ik wil ze gewoon graag organiseren. ik sta achter hun muziek en dat promoot ik graag. Het verbaast mij wel dat er zelfs heel veel mensen deze band niet eens kennen. Het is zeker de bedoeling om regelmatig club gigs te organiseren.
Onze scene is een kleine scene, ik weet nog dat ik enorm genoot van je Black/Dark Easter Festival (waar ik oa Diorama ontdekte), ondertussen is een ander met hetzelfde concept bezig komt dit hard aan?
Kijk, mensen die de Belgische-Gothic geschiedenis kennen vinden dat heel flauw dat men net wanneer er een comeback is van onze organisatie dat men aan de loop gaat met een festival concertnaam die wij hadden bedacht en opgebouwd en die naam is altijd blijven hangen. Het is inderdaad een kleine scene en jammer genoeg zijn er enkelen individuen die zich amuseren om deze tactieken te bedenken of om haat en verderf te zaaien. Heeft men dan totaal geen eigen inspiratie om hun event een naam te geven of is dit puur om ons af te blokken?
Dat is onder andere één van die organisatie die heeft mee geknokt om na mijn vertrek in 2007 die bands te kunnen binnenhalen waarmee wij altijd hebben gewerkt, sommige bands hebben ze kunnen organiseren maar men moet eens naar het resultaat kijken. Hebben ze die bands op niveau kunnen houden? Nee! absoluut niet. Muziek promoten is veel meer dan enkel een band aankondigen, er moet promotie gemaakt worden, men moet een goeie geluid en lichtinstallatie voorzien, men moet de bands goed ontvangen. Het gaat allemaal om geld, en men werkt met budgetten enzovoort maar bands organiseren om maar te organiseren is fout. Ik durf mezelf een promoter te noemen: een muziekpromoter maar ook een concertpromoter. Als wij iets organiseren dan moet dat af zijn. Mensen betalen een ticket en verdienen kwaliteit voor hun geld.
Ze hebben hier in België van midden 2006 tot eind 2014 de tijd gehad om mij op te volgen, te evenaren of te overtreffen. Ik moet spijtig genoeg vaststellen dat ze er één grote puinhoop van gemaakt hebben. Gelukkig heb ik een zeer goede reputatie bij bands en hun management want ik kan u garanderen dat het niet eenvoudig is om bands zomaar naar België te halen na alles wat er is misgelopen tijdens de periode 2007-2014. Ik betaal nu de prijs voor al het geknoei van de voorbije jaren en dat zal niet eenvoudig zijn om dat snel terug op niveau te brengen.
Ik hoef mezelf als organisator zeker niet meer te bewijzen, bands die door mijn handen gingen werden alleen maar groter want wij durven zwaar inzetten op een productie en dat komt iedereen ten goede. Ik kan niemand verbieden iets te organiseren, iedereen is vrij om te organiseren maar ik stel mij wel veel de vraag waarom sommige mensen iets willen organiseren. Ik doe dat puur om muziek te promoten, het is terug mijn beroep geworden dus moet ik er ook heel hard mijn best voor doen.
Vanwaar je fascinatie voor de donkere scene en namen als Purple Moon (records), Lunar … ?
Ja, ik ben in die muziek gerold en ik zocht ook wel altijd naar die donkere kant van de New Wave. Toen ik als DJ begon koos ik ook wel het donkere pand van de Dark Wave / Gothic / Dark Electro. In 1992/1993 waren wij ook wel de pioneers met die stijl, dat laat je dan ook niet zomaar los. Die namen, dat past er een beetje bij hé? Paars, Zwart, Maan. We moeten het kind een naam geven. Purple Moon klinkt toch goed?
Hoe hard voel je de economische crisis, de recente aanslagen? Zijn er bands die weigeren af te komen naar ons hellhole?
Die economische crisis is er al een tijdje en dat gaat niet zomaar over, het leven is duur. Voor de gewone burger is het niet eenvoudig, ook op vlak van uitgaan moet men keuzes maken. In deze maatschappij is het gewoon meestappen op het tempo dat de overheid ons oplegt. De ene maand is de Diesel iets goedkoper maar lapt men er dan weer wat bij voor andere energie. Daar komen we niet zomaar uit. Elke vorm van aanslagen zijn niet goed te praten maar het gebeurt jammer genoeg en het komt steeds dichterbij. Het verwekt heel veel angst en onzekerheid. Het is aan de grote wereldleiders om dat op te lossen, wij als burgers kunnen daar maar weinig aan doen maar het komt op ons af.
Tot op heden heb ik geen bands in contact die hierom zouden laten naar België te komen om op te treden. Mocht ik organiseren in Brussel dan zou dat wellicht gevoeliger liggen omdat Brussel ook wel een doelwit is. In Januari hebben The Fields of the Nephilim hun concert in Parijs gecanceld uit angst. Organiseren in de hoofdsteden is natuurlijk een verhoogde kans.
Hoe zie je de toekomst?
Ik heb er zo mijn bedenkingen bij want het is heel anders dan 20 jaar geleden, toen kon ik als DJ een band lanceren, via mijn distributie hun CD’s in omloop brengen en het publiek voorbereiden op hun concert maar nu is dit meer tasten in het donker. Ik volg natuurlijk alle andere promotors over gans Europa en heb een luisterend oor voor tips en advies maar ik volg vooral mezelf. Eind 2016 gaan we eens de evaluatie maken en zien hoe we verder gaan. Ik wil gerust mij kop uitsteken voor het genre maar ga geen grote risico’s nemen, als ik aanvoel dat het publiek niet wil volgen dan zal ik mij daar wel naar schikken.
Wat wil je nog bereiken?
Daar het opnieuw mijn beroep geworden is ben ik genoodzaakt om op regelmatige basis of toch elke maand iets te ondernemen want anders valt alles stil. Eens je kiest om er in mee te draaien moet je zorgen dat uw evenementen op elkaar mooi opvolgen zodat je in de running blijft met campagne, campagne is zeer belangrijk. De zomermaanden storen wel even ons ritme maar we hebben er nu ook W-Festival bij waar ik meehelp aan de campagne en het evenement zelf. Bezig blijven is belangrijk. Mijn doel is zoals eerder aangegeven elke maand 1 productie opzetten en dan het concept Dark X-mas als jaarlijks festival uitbouwen. Misschien komt er nog een 2de festival concept in het voorjaar. Ik ga in ieder geval niet meer 2 of 4 keer per week fuiven gaan draaien want daar heb ik mij in het verleden op kapot gewerkt. Minder organiseren maar met volle kracht. Hopelijk halen we terug ons niveau van vroeger zodanig dat België opnieuw trots kan meedraaien in het internationaal circuit.
Is er nog iets wat je kwijt wilt?
Ik denk dat voorlopig alles gezegd is
Ikzelf kan je alleen maar bedanken voor de fijne tijd die we hebben doorgebracht!
Dat is wederzijds! Zonder mijn medewerkers en zonder het publiek staan we nergens! Jullie zijn bedankt om mijn organisatie te steunen!
Meer info:
https://www.facebook.com/theinvitationorganization
