Main square festival (Arras) Frankrijk - 1, 2 & 3 juli 2016 - Voorbeschouwingen

Previews:Festivals
  Erik Vandamme    5 mei 2016

Hoe we het festival Main Square Festival kunnen omschrijven? De historische achtergrond van de site, Citadel General De Gaulle,  spreekt al tot de verbeelding. Maar bij het betreden van het festivalterrein krijgen je als muziekliefhebber vooral een, laat ons zo stellen,  magisch tot intimistisch gevoel over je heen. Want ondanks de drukte - met momenten is het daadwerkelijk over de koppen lopen - lijkt het soms alsof je een huiskamerconcert meemaakt of in een gezellige club bent terecht gekomen. De gemoedelijke sfeer die er heerst, zorgt voor een ware adrenaline stoot, waardoor je al op voorhand verkocht bent. Menig van onze reporters en fotografen, die door de jaren heen het festival hebben bezocht, waren dan ook steeds onder de indruk van die drukke, maar heel gemoedelijke sfeer op Main Square Festival. Ook in 2016 is er wederom een kruisbestuiving tussen die unieke sfeer, gevestigde waarden en 'te ontdekken artiesten'. We geven enkele tips en een overzicht van het aanbod:


Vrijdag 1 juli 2016:

Iggy Pop:

Moeten wij Iggy Pop nog voorstellen? Deze legendarische artiest begon zijn carrière met zijn eigen band, The Iguana's, waarmee hij experimenteert met muziek zonder structuur en songteksten - een volledige anarchie van geluiden dus. De meest bekendheid kreeg hij echter begin jaren '70 met The Stooges. Maar ook zijn innige vriendschap met artiesten als Lou Reed of David Bowie heeft gezorgd voor parels van albums. Laat ons zeggen dat Iggy Pop deze legendarische artiesten even veel heeft geholpen, dan zij hem. Naast zijn klassieke platen, en vooral legendarische concerten, met The Stooges heeft Iggy Pop ook solo menig kanjers van platen uitgebracht. The Idiot, Lust For Life, Blah blah blah, Real wild Child, Candy. Het zijn maar enkele voorbeelden van songs of albums die uitgegroeid zijn tot ware punk klassiekers. Hoewel het deze artiest in een hokje duwen hem tekort doen is. Maar vooral heeft Iggy Pop een live reputatie zonder weerga.  

Op het gebied van de rock- en punkmuziek is hij een ware trendsetter. Zo doen er verhalen de ronde dat Iggy Pop het 'stagediven' heeft uitgevonden. Op 13 juni 1970 werden er op het Cincinnati-festival, tijdens de nummers "TV Eye" en "1970", beelden gemaakt waarop te zien is hoe Iggy Pop het publiek induikt en het publiek hem op armen draagt. Vooral in de punkperiode, na 1977, is het stagediven door anderen veelvuldig nagedaan. Ook andere trends en uitspraken van Iggy zijn veelvuldig gekopieerd. De songtitels "No Fun" en "Search and Destroy" werden belangrijke thema's voor de punkbeweging en het is dan ook zo dat vrijwel elke punkband Iggy & The Stooges als invloed aangeeft. Zonder meer staat er dus een levende legende op het podium van Main Square die op zijn 69ste nog niets van zijn pluimen heeft verloren.

Ellie Goulding:

Ellie Goulding bracht op 6 november 2015 haar derde studioalbum ‘Delirium’ uit.  Het gaat de 28-jarige artieste uit Herefordshire voor de wind. Sinds de release van haar debuut ‘Lights’ in 2010, heeft ze meer dan 20 miljoen platen verkocht. Had ze twee nummer 1-albums en haalde ze twee Brit Awards binnen. Dit jaar scoorde Ellie nog een monsterhit met ‘Love Me Like You Do’, de soundtrack van de veelbesproken Fifty Shades Of Grey-verfilming. Ellie Goulding lijkt dus ondanks haar jonge leeftijd, nu al één wereldster te zijn geworden, die overal op handen wordt gedragen. De artieste heeft dan ook al op menig podium bewezen haar publiek te kunnen bedwelmen en in hogere sferen doen belanden. Zowel op de mainstage van bijvoorbeeld Pukkelpop als in een intiemere setting. Maar vooral is Ellie Goulding ondertussen uitgegroeid tot een waar fenomeen en moet ze niet meer onderdoen voor andere zogenaamde 'grote namen' binnen het singer-songwriter gebeuren op zich. Het breekbare, haast bedeesde meisje dat we medio 2010 hebben leren kennen. Is ondertussen uitgegroeid tot een ware pop diva, zonder meer. Daarom? En ook omdat haar shows doorgaans gespekt zijn van het nodige visuele spektakel, naast de aanstekelijke muzikale aankleding. Niet te missen op main square festival.

Jake Bugg:

Jake Bugg is de artiestennaam van Jake Edwin Kennedy Bugg, een Engelse singer-songwriter. Hij groeide op in Nottingham en begon op zijn twaalfde met gitaar spelen. Op zijn zeventiende trad hij op tijdens het Glastonbury Festival. Op 12 oktober 2012 werd zijn debuutalbum Jake Bugg uitgebracht, hierop zijn duidelijk invloeden te horen van artiesten die hem inspireren zoals Donovan, Jimi Hendrix, Oasis, Bob Dylan en The Beatles. In Nederland en Vlaanderen werd hij bekend door zijn single Lightning bolt uit oktober 2012. Op ‘Shangri La’ (2013), zijn tweede plaat,  krijgt Bugg de hulp van topproducer Rick Rubin en drummer Chad Smith (Red Hot Chili Peppers). Zijn derde album is een opvallende samenwerking met Mike D (Beastie Boys). On My One zou in juni dit jaar moeten uitkomen, en zou naar verluid donkerder klinken dan de voorgangers. Met deze nieuwe plaat onder de arm, en een pak ervaring rijker is Jake Bugg een niet te missen artiest geworden die menig harten zal raken, heel diep raken.

Alvast een voorproefje van die nieuwe plaat? De single Gimme the Love

YelaWolf:

Dat de organisatie een breed pallet van uiteenlopende artiesten wil aanbieden, dat bewezen ze reeds in het verleden. Maar ook op de affiche van 2016 prijken enkele verrassende namen. Neem nu YelaWolf.  Deze Amerikaanse hiphopartiest richtte zijn eigen onafhankelijke platenlabel op, Slumerican. Van 2005 tot 2010 heeft Yelawolf een onafhankelijk debuutalbum vrijgegeven getiteld Creek Water in 2005, een ep, en vier mixtapes. De laatste van de vier, getiteld Trunk Muzik, vergaarde een sterke aanhang voor de rapper, wat hem uiteindelijk een deal bezorgde met Interscope Records, die de mixtape opnieuw uitbracht als Trunk Muzik 0-60 later dat jaar. In maart 2011 tekende Yelawolf bij het platenmaatschappij van Eminem, Shady Records, en bracht zijn album, Radioactive uit op 21 november 2011. Het album kwam binnen op nummer 27 in de Billboard 200. Yelawolf bracht op 14 maart 2013 zijn vervolg op zijn mixtape Trunk Muzik, getiteld Trunk Muzik Returns uit. In 2013 kwam op 30 oktober een mixtape genaamd Black Fall uit. Op 21 april 2015 kwam zijn nieuwste album Love Story uit. Een heel productief baasje e? Hoewel hij vooral bekendheid heeft vergaart in de 'underground scene' van het hip hop en rap gebeuren, is YelaWolf ondertussen ook bij het grote publiek gekend door zijn samenwerking met Eminem. Maar vooral dus door hip hop te brengen, vanuit het hart.

Boys Noize:

Boys Noize is een Duitse electro/techno producer en dj, genaamd Alexander Ridha. Hij heeft nummers uitgebracht onder het Franse label Kitsuné Music, Tiga's Turbo Records label en onder DJ Hell's International DeeJay Gigolo Records. Boys Noize heeft voor onder andere Tiga, Para One, Leslie Feist, Kreeps, Depeche Mode en Justice remixes gemaakt, maar hij heeft ook populaire indie-nummers geremixt, waaronder "Banquet" van Bloc Party en "Everyday I Love You Less and Less" van Kaiser Chiefs. Boys Noize's nummers en remixes worden onder andere gedraaid door dj's als Erol Alkan, Dr. Lektroluv, Mat Payne, 2 Many DJ's en Tiga. Boys Noize is binnen het Elektronische muziekwereldje dus totaal geen onbekende meer. Ook met zijn eigen werk heeft hij pareltjes van albums uit gebracht, en een heel sterke live reputatie weten uit te bouwen. Zonder meer een gewaardeerde artiest, en DJ deze Duitse pionier. Die toch al meer dan tien jaar stevig aan de weg aan het timmeren is

 Treden verder nog aan op deze vrijdag:

Guy en Howard Lawrence ofwel Disclosure die ondertussen in de house scene naam en faam hebben gemaakt, en al op meerdere grote festivals hebben mogen aantreden. Louise Attaque , een Franse chanson/folkrockband die in eigen land en België een redelijk grote populariteit geniet.  En al sinds 1994 stevig aan de weg aan het timmeren is.

Flume, pseudoniem van Harley Edward Streten , een Australische muzikant en dj-producer op het gebied van de elektronische muziek. De franse Artieste Jeanne Added en The London Souls , ofwel het duo Gitarist Tash Neal en drummer Chris St. Hilaire, vervolledigen de affiche op deze vrijdag.
 

Zaterdag 2 juli 2016:

The Offspring

Iedereen die de jaren '90 intensief heeft meegemaakt kent deze jongens uit Californië wel. We hebben het over The Offspring. Net als veel bands in die periode, begonnen ook deze jongens underground in kleine clubs en dergelijke meer. En plots werden ze heel 'mainstream' dankzij dat ene megasucces. The Offspring ontstonden medio 1984 en brachten eerst enkele knappe platen uit als The Offspring (1989) en Igniton (1992) om pas echt door te breken tot een heel ruim publiek met Smash (1993). Een ware punkrock klassieker. Waarmee ze prompt de wereld gingen veroveren. Come out and play groeide uit tot een anthem van een gehele generatie jongeren. In het jaar 1995 komt ook hun eerste album nog een keer uit op Nitro Records, Dexter's platenlabel. In 1996 tekent Offspring een contract met Columbia Records , na ruzie met Epitaph. Hun volgende album "Ixnay On the Hombre" komt uit in 1997. Dat album was niet een zodanig groot succes. Later dat jaar beginnen Dexter en Jello Biafra hun eigen fonds, FSU. In oktober 1998 brengt de band hun vijfde album uit genaamd "Americana" met de hits "Pretty Fly", "Why Don’t You Get a Job", "The Kids Aren’t Allright" en "She Got Issues". Het album was bijna net zo'n groot succes als Smash.

Uiteraard bouwde The Offspring ondertussen ook een ijzersterke live reputatie uit. Net als hun generatiegenoten Green Day, begrepen deze jongens goed genoeg dat al die fans veel geld uitgeven om hun idolen aan het werk te zien. Elke show moet en zal een wervelend feest worden, waarbij de fans totaal murw geslagen en verweesd achter zullen blijven. Dat was medio jaren '90 zo, dat is nog steeds het geval bij The Offspring.

 

 

Birdy Nam Nam

Je hebt DJ's. En je hebt Dj's met topalures. Birdy Nam Nam zijn een DJ crew uit Frankrijk die zijn uitgegroeid tot DJ's met wereldfaam.  Sinds hun ontstaan in 2001 hebben Birdy Nam Nam vermaarde prijzen gewonnen, en dat doe je niet zomaar. Zo wonnen ze de DMC Technics 2002 World TEAM Championships.  Hun titelloze debuutalbum werd uitgebracht in 2006  en in maart van dat jaar traden ze op de internationaal vermaarde muziek conferentie SXSW. In 2010 won de band de Electronic of Dance revelatie van het jaar op de Victoires de la Musique .  In 2012 kregen ze plots interesse bij een breder publiek in de Engelstalige wereld dankzij Skrillex .  Birdy Nam Nam worden ondertussen op handen gedragen door publiek, maar ook door ander DJ's binnen de scene. Wat ons nog het meest over de streep trekt,  Birdy Nam Nam hun einddoel is om de draaitafel te gebruiken als een echte muziekinstrument. Daarom een dikke aanrader op main square Festival. Vooral omdat ze dus, zoals we eerder aangaven, hun muziek echt live brengen en vanuit hun hart.

Lonely The Brave

De Engelse Alternatieve rock band Lonely The Brave ontstonden in 2008 en hebben ondertussen een indrukwekkend parcours afgelegd. Het viertal uit Cambridge werd overladen met lofbetuigingen na het uitbrengen van hun debuut-Ep ‘Backroads’, en mocht vervolgens op podia van festivals als Rock Am Ring, Pukkelpop, Leeds en Reading aantreden. De doorbraak naar een iets ruimer publiek kwam er met The Day's War in 2014. Hun grote sterkte? Energieke rock muziek met pakkende teksten, waardoor uiteenlopende emoties worden aangesproken. Maar ook 'live' kunnen Lonely the Brave overtuigen.  Onze reporter schreef over hun aantreden op het festival Vestrock vorig jaar het volgende: Met hun stevige rocksongs bleken ze hun fans geweldig goed in te pakken, en dat deze in grote getale aanwezig waren, mocht al vlug blijken door het aanwezig zijnde van een grote spandoek voor deze youngsters. Ondertussen heeft de band niet stil gezeten. Met een gloednieuwe plaat Things Will Matter  - die uitkomt op 20 mei 2016 -  zijn Lonely the Brave volledig klaar om de wereld definitief te veroveren.  Een journalist omschreef Lonely the Brave ooit als: "Biffy Clyro-shaped stadium rock" We hebben daar niets meer of minder aan toe te voegen. Niet te missen.

Salut C'est Cool

"Chaos'' is het sleutelwoord bij de Franse formatie Salut C'est Cool. Op de website lezen we het volgende: "Hun optredens lijken dankzij het totale gebrek aan organisatie wel op een uit de hand gelopen feestje onder vrienden, waarbij iedereen wordt uitgenodigd om mee te dansen op de broeierige muziek met poëtische kantjes". Kortom, voor het bouwen van een chaotisch feestje van de bovenste plank moeten we bij Salut C'est Cool zijn. Hoewel bij de omschrijving van hun muziek het volgende staat: techno variété, electro, dance. Zijn Salut C'est Cool dus veel meer dan dat. Laat deze ware 'live sensatie' niet aan u voorbij gaan.

 

Bear's Den

Met het knappe debuut Islands heeft de akoestische folk formatie Bear's Den in 2014 een grensverleggende plaat uitgebracht,die hen een jaar later o.a. ook op Pukkelpop en andere vermaarde festivals bracht. Het uit Londen afkomstige trio - live aangevuld met bas en trompet - grossiert dus door het aanbod van Akoestische folk, met regelmatig de klanken van een Banjo. Daardoor worden ze vaak in één adem genoemd met Mumford and sons. Dat lijkt ons wel wat ver gezocht. Want door het gebruik van blazers in bepaalde songs, lijkt Bear's Den toch wat meer melancholisch over te komen dan voornoemde.  Bovendien maakt Bear’s Den ietwat dromerige folkpop. Anders dan de springerige folkmuziek van Mumford and Sons, met wie ze trouwens door de Verenigde Staten hebben getoerd. maar Bear's Den hun muziek lijkt meer op het  geluid van bands als Snow Patrol en Bastille. De band is nu bovendien toe aan een gloednieuwe bladzijde in hun carrière. Op 22 juli komt een gloednieuwe plaat op de markt. Red Earth & Pouring Rain.

We veronderstellen dat het publiek op Main Square Festival hiervan al een voorproefje zal krijgen? Wij zien er al naar uit. U toch ook?

Marina Kaye

De Franse Singer-songwriter Marina Kaye brak door met de geweldige single Homless (2014). Maar Marina Kaye haar carriere begon al in 2011 toen ze dat jaar de Franse talentenshow La France a un incroyable talent, de Franse versie van het programma ... Got Talent won. Ze was ten tijde van deze talentenjacht pas 13. In de finale zong ze "Rolling in the Deep" en "Set Fire to the Rain" van Adele en "Firework" van Katy Perry. Ze kreeg daardoor o.a. prompt een rol in de Franse musical  Adam et Ève: La Seconde Chance. Bovendien kreeg deze jonge, talentvolle zangeres kansen om op te treden. Zo deed Marina Kaye in 2012 de openingsact voor Thirty Seconds to Mars en in 2014 voor Lindsey Stirling tijdens concerten in Frankrijk, verder had Kaye gastoptredens op Juste pour rire festival in Montreal. Homeless was dus uiteindelijk haar doorbraak naar een ruim publiek. In 2015 bracht ze haar eerste full album uit Fearless.

Treden verder nog aan op deze zaterdag: 

De Amerikaanse Rappers Macklemore & Ryan Lewis ofwel Ben Haggerty , een blanke Amerikaan met Ierse roots , die al heel jong in de ban raakt van hip hop. Hij begint te rappen als Macklemore, de naam van een zelf verzonnen held. Zijn promo- foto’s laat hij maken door Ryan Lewis. Die blijkt ook muzikale talenten te hebben. Het komt tot een samenwerking met de hit Thrift Shop’ (2012) als gevolg. Het duo komen op Main Square Festival hun tweede album voorstellen. This Unruly Mess I’ve Made’. Ook te bewonderen op Main Square Festival. De Franse rapper  Nekfue, die debuteerde bij groepen als S-Crew en 1995. Met die laatste veroverde hij in 2014 een ‘Victoire de la Musique’. Daarna ging hij solo en liet hij zich opmerken met zijn eerste album ‘Feu’, dat op hij 8 juni 2015 uitbracht. Ondertussen speelde hij voor uitverkochte zalen in binnen en buitenland.

Walk off the Earth ,en Canadese Indieband die sinds 2006 actief is, scoorde een hit met het nummer  Somebody that I used to know, een cover van Gotye. R.E.V.O.’ met megahit ‘Red Hands’ leverde hen 2 uitverkochte sold out tours op Hun nieuwste plaat 'Sing It All Away'(2015) wordt omschreven als Feel good Music. muziek om hart en ziel te verwarmen op zomerse festivalweides dus.  

Verder ook nog:  De Franse heavy metal band Mass Hysteria, opgericht in 1993, die zes albums uitbrachten tussen 1997 en 2009. Maar vooral doorbraken met hun tweede album: Contraddiction (1999). Onder zijn eigen naam bracht Nathaniel Rateliff (afkomstig uit Denver) al 2 soloplaten uit, tourde hij solo de wereld rond, onder andere als voorprogramma van Bon Iver en Wilco, die zich ook uitten als fans.  Met een nieuw project: The Night Sweats. Omschreven als een 'brass infused, upbeat soul band'.Heeft deze klasse artiest ondertussen al menig zaal en festival plat gespeeld. Ook te bewonderen op Main Square Festival deze zomer. De Amerikaanse alternatieve rockband X Ambassadors (ofwel kortweg XA) maken de affiche van deze zaterdag op main square festival compleet De band scoorde hits met "Unconsolable", "Jungle" en "Renegades". Hun debuutalbum VHS werd uitgegeven op 30 juni 2015, en overal heel goed ontvangen.

Zondag 3 juli 2016:

Editors

De Britse indierockband Editors braken door met een meesterlijk debuut The Back Room in 2005, waarop ook de klassieker Munich te vinden is.  Alles begon echter in 2000 toen de vier bandleden, volgens de biografie, elkaar leerden kennen Music Technology lessen gingen volgen op Staffordshire University. En vast stelden dat ze gemeenschappelijke muzikale smaken bleken te hebben. Daaruit ontstond de band Pilot.  Toen de band er achter kwam dat er in de jaren 70 al een band genaamd Pilot bestond, veranderden ze hun naam in The Pride. Onder deze naam maakten ze hun eerste demo, met nummers als "Come Share the View" en "Forest Fire". Ze zetten deze nummers op het internet en kregen daarop positieve feedback. Nu het goed begon te gaan, besloot de band wederom een andere naam te gebruiken: Snowfield. In de herfst van 2003 rondden de vier bandleden hun studie af en verhuisden ze naar Birmingham om zich volledig op de band te storten.

Eind 2004 tekende Editors een platencontract bij Kitchenware Records. Omdat ze het contract als een nieuw begin zagen, besloten ze de naam van de band te veranderen in Editors. Als vervolg op het uitmuntende debuut werd in 2007 An End Has a Start uitgebracht. Met de hitsingle The Racing Rats. In This Light and on This Evening (2009), The Weight of Your Love (2013) en In Dream (2015),volgden daarop.

Maar vooral is Editors uitgegroeid van een indie bandje pure sang, tot een geoliede machine die grote festivals afsluit en grote zalen zonder enige moeite uitverkoopt. De video No Sound But the wind vanop de festivalweide van Rock Werchter 2010, blijft in menig muziekliefhebber zijn geheugen en hart gebeiteld zitten. Of ze dit terug zullen overdoen op Main Square festival? Gezien hun ijzersterke live reputatie, is die kans vrij groot.

Ghinzu

Ghinzu is een Belgische rockgroep, ontstaan in 1999 te Brussel. In 2000 bracht ze hun debuutalbum Electronic Jacuzzi uit op hun eigen label Dragoon. Vier jaar later, in februari 2004, brachten ze het album Blow uit en traden ze op in een uitverkochte Ancienne Belgique te Brussel, samen met Sharko en Girls In Hawaii. 'Blow' werd een succes in Wallonië en Frankrijk, waar de single Do You Read Me? een hit werd.

In juni 2005 verkocht Ghinzu de zaal l'Olympia in Parijs uit, gevolgd door een tour door Europa. Rond september werd Blow ook in Frankrijk, Zwitserland, Duitsland en Scandinavië uitgebracht. In Frankrijk speelden ze op een festival met Iggy & The Stooges. Rond april 2008 waren er al meer dan 90.000 exemplaren van Blow verkocht over Europa. In 2006 schreef de band de soundtrack voor de film Irina Palm (van de regisseur Sam Garbarski, met Marianne Faithfull in de hoofdrol). In 2006 werd de track Blow gebruikt in de slotscène uit de verfilming van Herman Brusselmans' Ex Drummer, door Koen Mortier. Dragster-Wave  van het album Blow werd eveneens gebruikt voor de aftiteling en trailer van de film Taken. Na een optreden met Iggy & The Stooges op een festival in Frankrijk, loofde Iggy Pop de band met de woorden "You guys rock!".

Op 30 maart 2009 kwam hun derde plaat, Mirror Mirror, uit. Met de eerste single ervan, Cold Love, zet de band zijn eerste stappen binnen het Vlaamse radiolandschap. Het resultaat liet niet op zich wachten. Later dat jaar kwam de single De Afrekening binnen. Wat dan weer resulteerde in een plaatsje op de affiche van Rock Werchter, waar ze optraden in de Marquee. Ghinzu is ondertussen uitgegroeid tot een Belgische parel met Internationale ster allures. Kortom, gewoon een niet te missen trip deze Belgen op Main Square Festival

Years & Years

Years & Years ontstond in 2010. In 2012 brachten ze hun debuutsingle I Wish I Knew uit. Vanaf 2014 boekten ze internationaal succes, onder meer met de singles Real, Desire en King. Ondertussen is de band uitgegroeid tot een waar fenomeen. Zo was het trio dé supertip van de BBC Sound Of 2015, een lijst met nieuwkomers die volgens de kenners op doorbreken staan. Amper een paar maanden later krijgen de Londenaars een oorverdovende verwelkoming in een stampvolle KluB C op  Rock Werchter.  Maar Years & Years groeien nog steeds. Met een magisch mooi debuutalbum onder de arm, Communion.  Een pak meer live ervaring,  maar vooral een uitstraling waarmee ze groot kunnen worden, heel groot, binnen de muziekwereld. Lijkt Years & Years dan ook een niet te missen klepper op deze laatste festivaldag van Main Square Festival

Band of Horses

Band of Horses is een Amerikaanse indierockband uit Seattle, actief sinds 2004. Op 21 maart 2006 kwam hun debuutalbum, Everything All the Time, uit. Band Of Horses is melancholischer dan My Morning Jacket, rockender dan Fleet Foxes en meer americana dan The National. Lezen we over deze band op de website van Rock Werchter. Ondanks hun zinderend debuut, en daarbij horende succesvolle tour, is Band of Horses vooral langzaam blijven groeien. Meer nog, ze groeien nog steeds. Ze laten zich vooral niet opjagen, hun laatste plaat dateert al van 2012. Mirage Rock werd overal goed ontvangen. Maar vooral  heeft Band Of Horses ondertussen een ijzersterke live reputatie weten uit te bouwen. En zijn ze bovendien graag geziene gasten op menig groot en kleiner festival. Bands die groeien, en blijven groeien? Wij houden daarvan.

Last Train

Last Train zal wellicht geen belletje doen rinkelen bij onze lezers, of nog niet? In elk geval worden ze omschreven als de nieuwe Franse Rock Sensatie. Zo lezen we in de biografie op de website van Ancienne Belgique, waar deze jongens op 10 mei zullen optreden, het volgende:  Rechtoe rechtaan, vettige (blues)rock met een kleine poptwist, waarbij ze clichés vakkundig omzeilen. Deze vier jonge wolven stonden onlangs nog in het voorprogramma van Muse in Parijs, tourden door China, en komen nu dus het podium van AB afbreken! Don’t miss them before they’re too big!Bron: https://www.abconcerts.be/nl/agenda/evenementen/last-train-indian-askin-memoria-de-peixe/19768/

Last Train staan op een boogscheut van een grote doorbraak. We kunnen alleen maar aanraden hen zeker te gaan zien op Main Square Festival, vooraleer ze inderdaad te groot zijn geworden. Want deze band heeft zeker potentieel op door te breken naar een heel ruim publiek.

The Struts

Returning the sweet and dirty spirit of glam to modern rock & roll. Dit is wat we te lezen krijgen op de facebookpagina van The Struts. Vanaf hun oprichting, medio 2009, gooide deze Britse band al hoge ogen. Zo stonden ze in het voorprogramma van Rolling Stones in een uitverkochte Stade de France in Parijs. Maar ook met hun debuutplaat Everybody Wants (2015) gooiden ze hoge ogen. Alles raakt in een stroomversnelling wanneer frontman Spiller gevraagd wordt om het album ‘Man on the Rocks’ (2014) van Mike Oldfield in te zingen. The Struts mogen kort daarop aantreden als voorpgrogramma van Black Sabbath in Hyde Park. En slagen erin het publiek direct in te pakken. Doordat hun debuut meer weerklank kreeg in de Verenigde Staten dan thuis. Besloot de groep begin 2015 dan maar gewoon naar Los Angeles te verhuizen.

Spiller ontpopt zich 'on stage' tot een ware klasse entertainer. Hij zegt, volgens we lezen in menig biografie, dan ook dikwijls: I was born to do this, and I'll die doing it. Kortom, The Struts zijn nu al een live sensatie, aan het prille begin van hun carrière. Zonder meer zal er een wervelend feestje worden gebouwd.

Les Insus

Legendarische bands die een comeback maken, en prompt zalen uitverkopen. We komen ze geregeld tegen. Neem nu de Franse band Les Insus.  Onder de naam Téléphone werd veertig jaar geleden, medio 1976 dus, Franse muziekgeschiedenis geschreven. De band is uitgegroeid tot een van de grootste Franse Cultgroepen. De drie verrassingsconcerten van Les Insus, de nieuwe naam waaronder de voormalige leden nu aantreden, in Parijs Rijsel en Lyon waren een wervelend succes.

Daarop volgende werden nog eens 35 concerten aangekondigd die op amper 8u volledig waren uitverkocht. Dat wil zeggen, 200 000 tickets! Een historisch record in Frankrijk. Les Insus brengt deze Franse Rock Geschiedenis nu ook gewoon naar Main Square Festival op zondag.

Treden verder nog aan:

A-Vox zijn broer en zus, die hun talenten samen smelten om tot muzikale parels te komen. Door middel van muziek die wat doet denken aan synthpop tot rock, en aanverwante, hebben A-Vox op heel korte tijd al voet aan de bodem gekregen in eigen land, en daarbuiten. In Frankrijk spelen ze overal de pannen van het dak. Op Main Square Festival spelen ze dus een thuismatch. De Franse sensatie L.E.J., een veelbelovende jong trio bevallige dames, komen ook naar het festival op deze zondag. Odesza (ook geschreven als ODESZA) . Een Amerikaanse elektronische muziekgroep ontstaan in Seattle bestaande uit Harrison Mills en Clayton Knight. De groep ontstond in 2012  Ze braken door met het nummer Say my name, in samenwerking met Zyra. De affiche op deze zondag is compleet met Singer/Songwriter/Producer  Tiggs Da Author. Die met zijn soulvolle stem menig harten sneller zal doen slaan.

Tickets voor zondag 3 juli zijn ondertussen hopeloos uitverkocht. Maar voor de andere dagen zijn nog tickets te verkrijgen, ook al is snel zijn de boodschap.

Ticketprijzen:

Dagticket (vrijdag, zaterdag of zondag):  49 euro

Combiticket (three days pass): 115 euro

Campingtickets: 1 overnachting (30 juni, 1, 2, of 3 Juli 2016)  - 8 euro ,  3 nachten (1, 2, 3 Juli 2016 ) - 20 euro, 4 nachten  (30 Juni, 1, 2, 3 Juli 2016) - 25 euro

Voor meer informatie verwijzen we jullie graag door naar de website:  http://mainsquarefestival.fr/