Metal never dies! Dat is de laatste tiental jaren meer dan eens bewezen. Ook in 2018 staan er weer heel wat geweldige releases gepland die zeker en vast de moeite waard zijn. Per maand kiezen we er een vijftal uit.
Ondertussen is Kataklysm uitgegroeid tot een vaste waarde binnen de Death Metal. Ze bestaan ook al sinds 1991, toen ze nog snelle én héél erg trage grind-achtige metal speelden. Persoonlijk heb ik ze leren kennen op de "5 Years Nuclear Blast" sampler via het nummer "Shrine Of Life". Door de jaren heen is hun sound behoorlijk veranderd, maar de kern blijft hetzelfde, en de line-up heeft niet zo erg veel veranderingen doorgemaakt. Hun zanger was in het begin de bassist, en de gitarist doet al van het prille begin mee. De Canadezen zijn nooit verlegen geweest om een beetje buiten hun comfortzone te treden, op die manier houden ze hun fans wakker na al die jaren. De vorige plaat Of Ghosts And Gods kreeg zonder uitzondering uitstekende reviews. Drie jaar later komen ze met de dertiende plaat Meditations op de proppen. Het nummer "Narcissist" is al via verschillende kanalen uitgebracht en dat is veelbelovend, zelfs mét de breakdown-achtige stukken die wat naar -core neigen.
Agnostic Front Madball is in 1988 ontstaan met de toen 12-jarige zanger Freddy Cricien. Nadat ze uit de schaduw traden van Agnostic Front bouwden ze hun eigen reputatie op in de Hardcore scene. De zeer herkenbare stem van Freddy is één van de betere die de scene kent en gekend heeft. Op dat vlak heeft hij ook niet veel moeten inboeten over de jaren heen. Op het in 2014 verschenen Hardcore Lives hoorden we een hongerige band die het de fans niet te moeilijk maken. Het is en blijft straight forward NYHC, zonder enige toegevingen. Brutaal en hard, oprecht en in your face. For The Cause is ook zo'n typische titel. Het album komt op 15 juni uit. Ze claimen dat ze elke stijl van HC in de plaat hebben kunnen verwerken. Als kers op de taart komt ICE-T ook eventjes mee doen.
Per toeval kwam ik deze maand bij deze band terecht. Via verschillende omzwervingen via Youtube was ik op zoek naar bands waar Dave Ingram bij betrokken was. Deze oud-zanger van Benediction heeft me 25 jaar geleden zo gecharmeerd dat ik hals-over-kop in de Death Metal terecht kwam. Deze strot kan bij mij bij voorbaat weinig fout doen. Down Among THe Dead Men valt niet in een land te plaatsen gezien het een internationaal gezelschap betreft. Zelf omschrijft de band het als "Crust Punk" met "Death invloeden", en dat klopt ook wel. Op 15 juni komt de derde plaat ...And You Will Obey Me uit via Metal Blade. Hier alvast een voorsmaakje :
De Zweden met het overbekende logo bestaan ook al van toen de dieren nog konden praten. In 1990 werd de band gevormd, sindsdien meermaals hervormd. De grootste verandering gebeurde in 2004 toen Mortuus de trouwe zanger Legion kwam vervangen. De laatste albums van de Zweden kenmerkten zich voornamelijk door de duistere klasse die ze weer terug hadden gevonden. De songs waren meeslepend, evil en ja, zelfs metal-catchy. "THe Blond Beast" en "Temple Of Decay" zitten al jaren in mijn Spotify-playlist en worden zelden geskipped als ze passeren. Het is dan ook jammer dat de song die reeds is uitgebracht, "Wehrwolf", niet meteen de juiste snaar lijkt te raken. Het op 22 juni te verschijnen Viktoria zal toch iets straffer uit de hoek moeten komen. Maar oordeelt u vooral zelf:
In 2012 onstaan in Denver en snel aan het klimmen naar de top van het Doom/Rock genre. Na hun zeer goed ontvangen debuut Absolution ging de band de confrontatie aan met de Vloek van de Opvolger. Hun tweede album Hunted schopte het alvast ver, en toonde dat de band echt nog wel kon groeien. De songs waren langer en op hun eigen manier ook wat meer episch. Ze zitten niet stil, want op 22 juni komt de derde plaat uit via Nuclear Blast. Op Desolation horen we vast en zeker rocky doom van hoge kwaliteit. Getuige het reeds uitgebrachte nummer "Bloodletting"
