Black Nail Cabaret heeft een muzikaal uitroepteken gezet met hun huidige album "Gods Verging on Sanity" (2020). Ondanks het feit dat hun geplande tournee in het water viel door de coronamaatregelen, is het duo nog sterker uit de laatste twee jaar tevoorschijn gekomen, voornamelijk door snel verspreidende mond-tot-mondreclame.
Hun aanhoudende groei biedt een uitstekende gelegenheid om een vroeg juweel uit de back catalogue geschiedenis van de band in nieuwe luister te laten schitteren: Toen zangeres Emèse Árvai-Illes en Krisztián Árvai op keyboards in 2018 zelf het album "Pseudopop" uitbrachten op hun eigen Dichronaut Records label, had het duo al met succes kunst, pop, donkere harmonieën en spannende elektronica samengesmolten.
Bij zijn eerste release had "Pseudopop" bijna alle ingrediënten die nodig zijn voor grootsheid. Het enige wat nog ontbrak was een label met internationale reikwijdte. Nu zal het album eindelijk de welverdiende wereldwijde aandacht krijgen via een zorgvuldig opnieuw gemasterde heruitgave inclusief een bonustrack, uitgebracht door Dependent.
Rythm X vind ik geen overtuigende start wegens te poppy en niet donker genoeg; Het mijmerende Orchid is dan weer een stuk beter., al bevat het ook een sterk dreampop karakter. Verge On The Creepy biedt bekoorlijke triphop, dat doet denken aan Portishead. Unrequited Love kabbelt braafjes verder en heeft meer met triphop dan met synthpop te maken, Technicolor sleurt je verder het droomlandschap in. Bête Noire brengt tamelijk rustige, maar erg interessant, aan futurepop grenzende electropop.
Trigger Happy begint met bonkende bassen en elektronische distortion en bewijst zich vooral als een sensuele synthpopsong. Icarus kent een sterke a-capella aanhef Ook in de rest van het nummer staat de stem van Emèse meer dan centraal en beperkt keyboarder Krisztián zijn deel tot wat geluidseffecten. Het melancholische popnummer 90s klinkt opvallend zomers. Op La Petite Mort pakt Black Nail Cabaret uit met kalme, intelligente technopop. Resonance blijkt flink doorstomende electropop. Afsluiter en bonustrack The Worm heeft een hoog Madonna-gehalte, zonder te verzaken aan het Black Nail Cabaret-geluid.
Website / Facebook / Bandcamp / Instagram
