Black Sabbath - 13

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    12 juni 2013

Laten we deze review beginnen met een persoonlijk verhaal. Eind jaren '70 begon ik als jonge tiener interesse te tonen voor verschillende muziekstijlen maar vooral voor de op gang zijnde post-punk en new wave. Daarnaast waren er ook de LP's van mijn broer, met o.a. Deep Purple of Status Quo maar pas bij het beluisteren van de song en het daarbij horende album Paranoid van Black Sabbath begon ik ook dat eerder metal/hard rock geluid meer en meer te appreciΓ«ren.

Om maar te zeggen, zonder Tony Iommi zijn verzengende solo en de toch wel tot verbeelding sprekende aanwezigheid van Ozzy Ousbourne was ik wellicht nooit een 'metalhead' geworden. We sprongen dan ook een gat in de lucht toen we vernamen dat Black Sabbath in 2011 na circa 35 jaar in de originele bezetting een nieuw album zou uit brengen, twee jaar later is het dan zover. Of ze er in zouden slagen om met 13 een kwalitatief sterk album neer te zetten? Of is Black Sabbath anno 2013 een flauw afkooksel geworden van wat ooit was? Een open vraag, lees het antwoord hieronder.


We kunnen de fans alvast geruststellen, vanaf de eerste song End Of The Beginning waren we al overtuigd, dit klinkt net als de Sabbath van de jaren '70. Diezelfde riff's en dynamiek met een doom metal gevoel er bovenop. Vooral dan het schitterende drumwerk en de typische stijl van Iommi vallen nog het meest op. Eigenlijk gaf de single God Is Dead? reeds de toon aan, indien dit nummer u kon overtuigen zal deze plaat je ook kunnen bekoren. Wij waren alvast onder de indruk en kregen prompt een flashback naar het verleden. Echt vernieuwend of experimenteren is er niet bij, hoeft ook niet naar onze mening. Wat we wel krijgen is een plaat die boven alle verwachtingen teruggrijpt naar de sound van toen en nie klinkt als een flauw afkooksel van wat ooit was, integendeel. De instrumentale kant van 13 is dus alvast subliem te noemen.
Enig minpuntje is de stem van Ozzy. Daar waar zijn vocale inbreng in het verleden de grootste draagkracht was van Black Sabbath is dit nu zeker niet het geval. Niet dat het zo slecht klinkt, maar je hoort toch dat er wat sleet op aan het komen is. Verwonderen doet ons dit gezien zijn levensloop en jaren dienst niet. Het zorgt er wel voor dat het dus vooral de muzikale kant van de zaak is die ons het meest aanspreekt.

Conclusi:Black Sabbath levert met 13 een meer dan overtuigende plaat af en bewijst anno 2013 nog verre van afgeschreven te zijn en dit door vooral een werkje af te leveren dat niet misstaat tussen het oude werk van in de jaren '70. We kunnen trouwens de deluxe versie aanraden die drie bonustracks bevat die ook de moeite waard zijn om te beluisteren. De fans en globale muziekliefhebbers mogen op hun beide oren slapen, Black Sabbath is nog springlevend.

Tracklist :

01. End Of The Beginning (8:05)
02. God Is Dead? (8:52)
03. Loner (4:59)
04. Zeitgeist (4:37)
05. Age Of Reason (7:01)
06. Live Forever (4:46)
07. Damaged Soul (7:51)
08. Dear Father (7:20)

Deluxe-edition bonus tracks:

09.
Methademic (5:57)
10. Peace Of Mind (3:40)
11. Pariah (5:34)