Indien je nog nooit gehoord hebt van Backflip, geen paniek. Deze Portugese hardcore band uit Lissabon heeft nog maar net hun debuutalbum uit, maar ze zijn het ontdekken waard. Hardcore is niet direct mijn favoriete genre, waar ik eerder in ben beland door een aantal vrienden. Op die manier heb ik heel wat groepen leren kennen en een aantal zijn gebleven. Bij Backflip zal dit misschien ook zo zijn, vooral omdat je soms nog heel goed de punkinvloed in hun sound hoort.
Ondertussen is het al acht(!) jaar geleden sinds hun oprichting en nu pas is hun eersteself titled album daar. Op een Ep’tje na, was het voor hun altijd al het belangrijkste om zoveel mogelijk live te spelen. Zoals het hoort in de hardcore-scène! Wanneer je het album in je handen houdt dan zul je zien dat de cover op zich al zeer mooi en artistiek is. Iets waar veel andere beginnende groepen toch vaak over struikelen en een tekort aan inspiratie laten blijken.
Wanneer je het album dan ook effectief oplegt en hoort, zou je het op het eerste gezicht misschien niet verwachten, maar deze band is ‘female-fronted’. Ines Oliveira, die er al vanaf het begin bij is, heeft een stem die bestemd is om in de hardcore terecht te komen. Haar stemgeluid varieert van haar gewone zangstem tot luid agressief (en soms ook wel mannelijk) geschreeuw. Dit samen met een paar goede breaksdowns zoals bij ‘ValuableVote’ geeft naar mijn mening een perfecte combinatie. Je hoort ook duidelijk het resultaat van de tweede guitarist Miguel Morais. Hierdoor krijg je een grotere cohesie die veel hardcore groepen naar mijn mening missen. Hierdoor en door hun iets melodischere sound is Backflip vooral een aanrader voor fans van groepen als Terror of All for Nothing.
Op en top hardcore zijn ze. Ze hebben alles wat je nodig hebt, de muziek, de live-reputatie en ook hun teksten zijn goed, zoals in ‘Live Today’, ‘Home Is ‘Where The Heart Is’ en ‘Escaping Time’. Het album wordt na een tijdje wel nogal eentonig, iets wat je wel vaker hebt bij een debuutalbum. Misschien een gebrek aan ervaring om er nog wat meer variatie in te steken.
Last but not least, ik heb altijd al een fetisch gehad voor de afsluiter van een album. Minstens even belangrijk dan de opener vind ik en hier is dit misschien wel het beste liedje van het album. Lost At Sea is iets trager en melodischer en minder hardcore dan de overige songs, maar de melodische, meedrijvende bassolo en het ritme op het einde laten je even verweesd achter terwijl je bijna letterlijk uit het album glijdt.
Tracklist:
Live Today
Escaping Time
Valuable Vote
Backflip
Love and Hate
Jollyride
Home is Where The Heart Is
Across Crossed Fire
Lost At Sea
