Aural Music kan ons doorgaans bekoren met de betere release in het metal genre. Rain’s – Mexican Way is in deze echter een uitzondering. Maar dit hoeft zeker niet slecht geïnterpreteerd te worden. Rain’s nieuwste album brengt ons akoestische rock met een sterke Mexicaanse vibe die spontaan de ‘tex-mex’ sfeer van films als El Mariachi en From Dusk Till Dawn oproept. Maar ook wie geen Spaans kan kan gerust ook van deze plaat genieten.Ben je van zinnens een roadtrip richting Zuiderse landsdelen te maken, dan is dit alvast een aan te raden plaat om mee te nemen. Moeten we er wel bij vertellen: Enige kennis van het Spaans is vereist, in sommige nummers zijn er naast het Engels ook enkele Spaanse lyrics. Maar ook wie gaan Spaans kan, kan gerust ook van deze plaat genieten
De Italiaanse hard rock/heavy metal band Rain, bekend van onder andere Headshaker (2003 release) Dad is Dead (2008) en vooral hun voorlaatste XXX uit 2011 die door Eddy Schreyer (bekend van Slayer, Alice in Chains, Queen), gemastered werdt, bracht begin deze maand hun 9de release uit. Dit nieuwe album, volgens hun bio, geïnspireerd door een legendarische trip naar Mexico, doet bij mij toch ook verlangen naar een reis in één van die landen waar het toch net iets warmer is dan in dit koude België.
Het is duidelijk dat Rain je wil meenemen op hun Mexican Way. Het eerste nummer, Mexican Way, die over een degelijke groove beschikt is een mooie kickstart voor het album. Hardproof en Eleven Days zet deze energieke start verder. Het volgende Fallen Angels is een iets meer low-tempo nummer. Ride like the Wind is toch wel de eerste uitschieter en één van de 3 covers op het album, een akoestische versie van de al uit 1979 daterende Christopher Cross klassieker.
Onze rit gaat verder, met Whiskey On The Road 666, een nummer (waarin ook kort enkele vrouwelijke vocals aan bod komen) dat al eens onder dezelfde naam op het album XXX verscheen maar deze keer met een Mexicaans tintje werd heruitgebracht. Bet that I lie is dan weer een akoestische ballad met een country en western vibe. Tijuana Jail is een wild bluesachtig verhaal met een mondharmonica intro en een ‘country funk’ stijl, als we het proberen te omschrijven, waarvan de tekst al genoeg zegt: ‘Rats crawling up my ass down Mexico’.
Whitemoon is een mooie ballad met opnieuw een country en western sfeer. Love in the back is met zijn akoestische gitaren dan iets oppepender. Met Times Like These, een cover van de alombekende Foo Fighters, een nummer dat je misschien niet op dit album zou verwachten maar dat Rain toch goed weet in te passen in het Country en Western thema en waarmee ze toch wel hun professionaliteit bewijzen. Met Bangbus hebben ze ook een stevige afsluiter in huis. We kunnen besluiten; een ongebruikelijk album, waarmee ze toch goed mee wegkomen en ook tonen dat Rain tot veel in staat is, ook tot wat (op het eerste zicht) veraf staat van de gebruikelijke ‘Hard Rock’ die ze tot nu brachten.
TRACKLIST:
1- Mexican Way
2- Hard Proof
3- Eleven Days
4- Fallen Angel
5- Ride like the Wind
6- Whiskey On the Route 666
7- Bet that I Lie
8- Tijuana Jail
9- Whitemoon
10- Love in the Back
11- Time Like These
12- Bangbus
