Al sinds 1992 is Legion of the Damned een begrip in het thrash metal wereldje, met hun black metal invloeden zijn ze zelfs redelijk origineel te noemen. De Nederlanders hebben ook een sterke live reputatie en brengen al vele jaren sublieme albums uit. In het begin nog onder de naam Occult werd in 2005 besloten het roer om te gooien, en zo ontstond Legion of the Damned. Sons of the jackal, Slaughtering en Malevolent Rapture zijn pareltjes van platen die uw verslaggever geregeld beluisterd. In 2011 leek het echter even mis te gaan.
Richard Ebisch verlaat de band en voormalige bassist Twan Fleuren pleegt zelfmoord. Daarnaast was het uitgebrachte album Descent into Chaos minder succesvol te noemen. Al deze tegenslagen als band te boven komen, het lijkt haast een onmogelijke opgave. Echter zijn Legion of the Damned niet bij de pakken blijven zitten en brengen een nieuwe plaat op de markt. Ravenous Plague op het label Napalm Records bewijst dat het hoofd laten hangen voor niets nodig is, terugvechten moeten we doen.
Bij The Apocalyptic Surge voelen we al welke richting deze plaat uitgaat. Verzengende gitaarriffs, en het combineren van thrash metal met black invloeden, waarmee Legion of The Damned groot is geworden lijkt weer aanwezig op Ravenous Plague. Geen nieuwe wegen worden ingeslagen of experimentele uitspattingen. Wel krijgen we een solide album dat het bewijs levert, er is leven na de dood. De nieuwe gitarist Twan van Geel blijkt een heel goede aanwinst voor de band te zijn. Zijn stevige uithalen zijn een streling voor het oor en meteen zijn de problemen van enkele jaren geleden vergeten. Een nieuwe bladzijde wordt omgeslagen, en hoe! Ravenous Plague doet ons een zucht slaken van opluchtingen, want Legion of the Damned leveren hier een meesterwerk af dat teruggrijpt naar het verleden. En toch is het niet allemaal beukende, hard naar de strot grijpende songs dat we te horen krijgen. Doom Priest laat een heel andere, rustigere kant van Legion of the Damned horen, een ballad gaan we het niet noemen, maar de song bezorgd je zowaar een kippenvelmoment tussen al dat stevig headbangen door.
Daarbij zijn we gekomen aan het extra pluspunt aan Ravenous Plague. Er zitten voldoende tempowisselingen in de songs, het is dus niet zo dat alles dezelfde lijn opgaat. Dat zorgt ervoor dat je deze schijf in een ruk beluisterd en met een woow gevoel achterblijft waardoor je hem prompt nog eens oplegt. We kunnen concluderen dat daarmee de missie geslaagd is, want is dit niet de bedoeling van het uitbrengen van platen? De luisteraar blijven bekoren en hem/haar stevig in de greep houden. Daarin slagen Legion of the Damned zonder enig probleem. Met Ravenous Plague brengen ze een sublieme plaat uit die we kunnen bestempelen als een van de comebacks van het prille jaar 2014. Ze geven ons daarbij nog een goede raad, gaat het even allemaal verkeerd in het leven, blijf niet bij de pakken zitten, fight back! Bij deze...missie geslaagd heren!
Tracklist:
01. The Apocalyptic Surge
02. Howling for Armageddon
03. Black Baron
04. Mountain Wolves Under a Crescent Moon
05. Ravenous Abominations
06. Doom Priest
07. Summon all Hate
08. Morbid Death
09. Bury Me in a Nameless Grave
10. Armalite Assassin
11. Strike of the Apocalypse
