Moeten we Pro-Pain nog voorstellen? Reeds 21 jaar lang zijn ze een begrip in het metal en hardcore wereldje. In 1992 brachten ze hun sublieme debuut Foul Taste of freedom uit en kregen prompt een soort cultstatus, maar vooral massa respect in zowel de hardcore als het metal wereldje. Door de jaren heen is dat ook niet veranderd. Een grote doorbraak, in commercieel opzicht althans, is er nooit echt gekomen. Ook al is Contents Under Pressure (1996) een regelrechte klassieker in het genre te noemen. Met de regelmaat van de klok brachten Pro-Pain albums uit, hun fans zijn hen altijd trouw gebleven en daarvoor verdienen ze ook van ons eeuwig respect. Het album The Final Revolution kwam al uit in 2013 maar verdiend daarom in 2014 niet minder aandacht, integendeel.
Wie zat te wachten op iets vernieuwend of een experimentele uitspatting, moeten we ontgoochelen. Pro-Pain doet op deze The Final Revolution gewoon waar ze al 21 jaar steengoed in zijn. Songs brengen die je bij de strot grijpen, tegen de muur kwakken, en niet meer los laten. Nog steeds is er die fijne, wat eigenlijk een foute woordkeuze is bij Pro-Pain, mix tussen stevig metal en brutale hardcore. Of hoe simpel gestructureerde songs kunnen blijven bekoren. Gitaarsolo's zitten er uiteraard in verwerkt, zo was dat vroeger, dit is nog steeds het geval. Maar de rode draad doorheen The Final Revolution blijft nog steeds helse songs die worden meegebruld tot je hoofd er dol van draait. De eerlijkheid gebied ons te zeggen, we hadden niet meer verwacht en daarom kunnen we ook spreken over wederom een heel geslaagd album van Pro-Pain.
Hoezeer we doorgaans houden van bands en artiesten die zichzelf proberen heruitvinden, in het geval van The Final Revolution zijn we blij nog steeds hetzelfde te voelen als toen we die eerste plaat op onze platendraaier legden, als prille twintiger, en stevig headbangend ons zelfs in de slaapkamer aan een moshpit durfden wagen. Dat Pro-Pain na al die jaren nog steeds hun roots trouw zijn gebleven en vooral niet zijn beginnen klinken als een doorslagje van toen, het is een extra pluim op hun hoed. Vanaf Deathwish tot afsluiter Under the Gun blijven ze mokerslagen uitdelen, de ene na de andere. We kunnen de fans dus geruststellen, Pro-Pain kan het nog steeds, en wagen zich ook anno 2014 niet aan zijwegen inslaan, gewoon zichzelf blijven is de boodschap die ze de luisteraar willen meegeven.
De moshpit in onze slaapkamer, het is er gezien ons wat meer gevorderde leeftijd en pijnlijke knoken helaas niet meer echt bij, maar meebrullen en stevig headbangen, meer dan ooit. The Final Revolution is daarmee een dikke middenvinger naar groepen uit het hardcore en metal gebeuren die zich laten vangen, om het zo uit te drukken, door de zogenaamde mainstream en platen uitbrengen die waarschijnlijk wel een hitnotering krijgen of grote stadiums uitverkopen. Echter zijn ze vergeten waar het echt om draait! De fans, het wij tegen iedereen gevoel, de gebalde vuist in de lucht en je longen uit je lijf schreeuwen! Daarom, proficiat aan Pro-Pain om nog steeds een tegengewicht te vormen tegen dat alles.
Tracklist:
1. Deathwish
2. One Shot, One Kill
3. Southbound
4. Problem-Reaction-Solution
5. The Final Revolution
6. Can't Stop The Pain
7. All Systems Fail
8. Want Some?
9. Fall From Grace
10. Emerge
11. Mass Extinction
12. Under The Gun
