Langzamerhand vegroot hun naam op de affiches en winnen ze aan populariteit. Niet tegenstaande hebben ze nog een lange weg te gaan. Whales and Leeches is hun derde album. Hun tweede album ‘Murder The Mountains’ betekende een soort van doorbraak, de vraag is of ze die lijn met dit album doortrekken.
Het is ondertussen al weer drie jaar geleden dat ik hen voor de eerste keer zag. Als opener voor Mastodon legde ze al direct de hele AB plat. Zoals een Zweedse vriend van mij het verwoorde “They’re awesome, just some stoner music to watch with a beer in your hand”. Zo voelde ik het ook aan. Van die lekkere, trage, zware melodieën om bij onderuit te zakken. Bij hun nieuw album nu gaat alles toch iets harder.
Toen ik de intro van de eerste song, DOEN, hoorde, dacht ik direct met enige verukking “Mmmmh dus zo een album gaat het worden”. De intro is er direct bam op, met een lekkere melodie waarop het hele eerste nummer gebouwd is. Een geweldig begin, dat beloofd. Je voelt dat ze nog vol met energie en ideeën zaten die er uit moesten. Het tweede nummer Blood Like Cream is hun eerste single met bijhorende videoclip. Het is een song die met een catchy refrein dat lekker in je hoofd blijft zitten. Het heeft een groot sing-a-longgehalte. De muziek en teksten zijn donker met een lekker stonerritme zoals Voices Of The Dead of Dawn Rising. Jammer genoeg vroeg ik me verder in het album wel af welke kant ze nu eigenlijk uit wouden met hun muziek. Het ene klonk al meer metal, terwijl het andere in de lijn lag met hun vorige albums.
Er zit wel een bepaalde sound in, maar af en toe lijken ze dat wel eens te verliezen onderweg. Anderzijds klinkt het allemaal ook veel gepolijster, minder ruig en chaotischer dan vroeger. Dit zal wel kunnen zijn omdat ze deze keer echt in de studio geschreven hebben onder tijdsdruk zonder enige podiumervaring met de muziek.
Het is een groep met een enorm potentieel die een opnieuw een steengoed album maakten, maar ze moeten zichzelf nog een beetje vinden. Zeker in de gaten houden zou ik zeggen. Ze spelen deze zomer ook op de Pukkelpopwei. Zeker eens checken zou ik zeggen. Lees het interview met de gitarist van Red Fang David Sullivan.
