Gus G. is vooral bekend door zijn samenwerking met Ozzy Osbourne. Maar ook aan zijn bijdrage aan bands als Nightrage, Dream Evil en Mystic Prophecy kun je uiteraard niet voorbij. Bovendien richtte hij intussen ook een eigen band op, Firewind. Kortom Gus G. is geen onbekende in het heavy metal/hardrock wereldje. Hij bracht nu zijn solo album I Am The Fire op de markt via het label Century Media Records. Hiervoor laat hij zich vergezellen door een bont gezelschap andere muzikanten en zangers, en nog niet de minste! Een greep uit de meewerkende artiesten : Jeff Friedl (A Perfect Cirlce, Puscifer) ,Daniel Erlandsson (Arch Enemy) - drums-David Ellefson (Megadeth), Billy Sheehan (Mr. Big, David Lee Roth) en Marty O'Brien (Tommy Lee, We Are The Fallen) - bas- Mats Levén (Krux, Candlemass), Blake Allison (Devour The Day), Michael Starr (Steel Panther), Alexia Rodriguez (Eyes Set To Kill), Tom S. Englund (Evergrey), Jacob Bunton (Alder) en Jeff Scott Soto (TSO, Journey) - zang.
Dat Gus G. een begenadigd gitarist is, daar bestaat geen discussie over, en dat blijkt op dit album ook duidelijk. De scheurende gitaren zijn telkens een streling voor het oor. Wat aankleding betreft begeeft Gus G. zich op de old school hardrock/heavy metal weg. Verfijnde ballads en strakke songs: ze wisselen elkaar mooi af op I Am The Fire. Wat de zang betreft, of het nu de hoge stem van Jacob Bunton is op bijvoorbeeld Just can't let go, of de diepe noten van Michael Star bij Redemption, elk van de songs lijkt geschreven in functie van de zanger en zijn bereik.
Ook zitten er voldoende tempowisselingen in de plaat. Het vrij snelle, eerder rond drums opgebouwde Terrified is op alle vlakken een instrumentaal meesterwerk. Het daarop volgende Eyes wide open gaat dan weer de meeslepende toer op. Mats Levéns hoge, wat naar de oude deep purple refererende zang, past wederom perfect in het plaatje.
En net dit is een beetje het minpunt op I Am The Fire. Gus G. neemt geen enkel risico. Er komen dus geen verrassingen op dit album voor. Daardoor zullen zijn fans uiteraard tevreden zijn, want talent heeft hij uiteraard. Nieuwe zieltjes zal hij hiermee helaas niet winnen, daarvoor ligt het allemaal teveel in de lijn van been there, done that. Dit neemt echter niet weg dat het samenbrengen van zo veel talent op één album zorgt voor een kwalitatief heel sterke productie.
Conclusie: Gus G. levert met I Am The Fire een, zoals de naam van het album zegt, vurig album af, met de nadruk op, en gebouwd rond zijn instrument: de gitaar. Hij laat zich hierbij omringen door artiesten die al heel wat watertjes hebben doorzwommen. Daardoor klinkt deze plaat technisch hoogstaand, snoeien de gitaar- en drumsolo's lekker weg, en klinken de zangpartijen haast perfect. Het addertje onder het gras is dus dat het allemaal een beetje te vanzelfsprekend klinkt; er worden geen onnodige risico's genomen. Variatie en tempowisselingen genoeg, maar alles is wat braafjes op diezelfde heavy metal/ hardrock lijn. We bestempelen I Am The Fire zeker als een klasse plaat; het had alleen iets méér mogen zijn.
Tracklist :
01. My Will Be Done (Feat. Mats Levén)
02. Blame It On Me (Feat. Mats Levén)
03. I Am The Fire (Feat. Devour The Day)
04. Vengeance (Feat. David Ellefson)
05. Long Way Down (Feat. Alexia Rodriguez)
06. Just Can't Let Go (Feat. Jacob Bunton)
07. Terrified (Feat. Billy Sheehan)
08. Eyes Wide Open (Feat. Mats Levén)
09. Redemption (Feat. Michael Starr)
10. Summer Days (Feat. Jeff Scott Soto)
11. Dreamkeeper (Feat. Tom S. Englund)
12. End Of The Line (Feat. Mats Levén)
