Atlantean Kodex - The White Goddess

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    1 april 2014

De definitie van Epic Doom Metal luidt als volgt :  een onderverdeling van doom metal, vergelijkbaar met de traditionele doom metal, maar verwijzend naar metal bands die hun teksten en houding op mythologie, middeleeuwse thema's en fantasie baseren.' Met dit in ons achterhoofd beluisterden we het album The White Goddess van Atlantean Kodex. Hun debuut EP The Pnakotic Demos uit 2007 liet ons al zien welke richting de band eigenlijk uitgaat. Verschroeiende, lange riffs, en vocalen die klinken als een donderpreek. De eerder folk sfeer, die vaak terugkomt in dit genre blijkbaar, vinden we voorwaar ook terug op deze EP. Debuut album The Golden Bough (2010) kreeg opvallend goede recensies. We waren dan ook benieuwd wat deze opvolger ,The White Godess ons te bieden had.


Met veelzeggende titels als Trumpets of Doggerland, Twelve Stars and Azure Gown , Enhtroned in Clouds and Fire verwacht je epische verhalen over goden, mythes en sprookjesachtige figuren. Opzoekwerk leert ons trouwens dat Atlantean Kodex zich heeft laten inspireren door antropologische boeken, in dit geval  het gelijknamige The White Goddess: A Historical Grammar Of Poetic Myth (1948) van Robert Graves, dat handelt over een pan-Europese oergodin die in verschillende gedaantes door de geschiedenis dwaalt.

Zowel de zangpartijen als de muziek klinken dan ook niet louter als doom metal. De complexe composities laten je meedrijven naar een heel andere wereld, net zoals in het boek, ver weg van de realiteit. Het feit dat Atlantean Kodex zo'n sfeer weet te creëren, is voor ons overtuigend genoeg om deze plaat stevig te omarmen. De lang uitgesponnen melodieën moeten je wel wat liggen, net als de pakkende stem van zanger Markus Becker. Maar het is niet zo dat die er bovenuit steekt. Het totaalplaatje is heel belangrijk, elke riff, elke drumpartij. Alles is tot in de puntjes uitgewerkt, tot een Epische vloedgolf die over je heen komt. De zware, trage opbouw van doom metal, gecombineerd met de sages en legendes. Dit is zo een beetje de sfeer waarbinnen dit album is opgebouwd.

Daardoor leggen we ook de link naar een andere metal muziekstijl: power metal. De 'met de vuist in de lucht en meebrullen'- factor, zoals we die van dat genre gewoon zijn. De strakke riffs, de beukende donkere basdrum: ze komen ook terug op The White Goddess.

Kortom, The White Godess is een sublieme plaat die doordringende doom metal perfect laat samenvloeien met typische power metal. Dit alles verpakt in epische, lange songs die een verdovende, maar ook verpulverende indruk nalaten. Atlantean Kodex bewijst daarmee ook dat zogenaamde 'moeilijk in het gehoor liggende muziek' niet per se saai of langdradig moet zijn. Integendeel, dit is een meesterwerk geworden dat op ons een heel diepe indruk heeft nagelaten.

Tracklist:
1. Trumpets Of Doggerland
2. Sol Invictus
3. Bilwis
4. Heresiarch
5. Twelve Stars And An Azure Gown
6. Der Untergang Der Stadt Passau
7. Enthroned In Clouds And Fire
8. White Goddess