Ongeveer tweeëntwintig jaar, zo lang bestaan de punkrockers van Supersuckers ondertussen. De Amerikanen bouwden een cultstatus op, en zijn overal graag geziene gasten. Lemmy Kilmister van Motörhead zei het al: "If you don't like the Supersuckers, you don't like Rock-N-Roll". Bovendien mochten de punkrockers spelen op het verjaardagsfeestje van Eddie Vedder van Pearl Jam. Na wat mindere tijden werd een sabbat periode ingelast van circa vijf jaar. Get The Hell is het negende album van Supersuckers. Naar goede gewoonte presenteren ze een zeer lekker sausje van sleazy punkrock met bluezy elementen.
"The Greatest Rock n Roll Band In The World" noemen ze zichzelf soms. Of dit cynisch bedoeld is, of niet, laten we in het midden. Maar pure rock'nroll, ja, dat brengen Supersuckers zeker. Vanaf Get the Hell ligt het feestgehalte zeer hoog. Bovendien krijgt elk van de songs een zeker meezinggehalte mee. Fuck Up bijvoorbeeld brul je vanaf de eerste noten gewoon gezellig mee.
Catchy refreinen, gierende gitaren en een energieke aanpak, meer hebben Supersuckers niet nodig om ons te bewijzen dat ze terug zijn, van eigenlijk nooit weg geweest.
De vaak korte songs, ook wel typisch in het genre, razen als een sneltrein over je heen. Maar het belangrijkste is dat je bij het beluisteren van deze schijf prompt heel positief ingesteld begint te worden. De perfecte remedie, als je het eens even niet ziet zitten: een goede pint in de hand en lekker meebrullen met deze Get The Hell, en je kunt er weer eens tegen voor een tijdje.
Geen hoogtechnische, moeilijke of lange solo's, want dat is niet aan Supersuckers besteed. Gewoon pure, eenvoudige en onversneden punkrock, zoals we dit al meer dan twintig jaar van hen gewoon zijn. Met Get The Hell bewijzen ze trouwens dat een herbronning zeker geen kwaad kan, wel integendeel. Never let me down, Bein' bad, That's what you get, Shut up you face.. het zijn een voor een pareltjes van punkrock songs, die geheel uit het hart lijken te komen maar 'in your face' eindigen.
Leuk extra weetje trouwens: Get The Hell is opgenomen in Willie Nelsons beroemde Arlyn Studio in Austin, Texas, met aan de mengpanelen : Dwarves frontman Blag Dahlia en geluidstovenaar Andy Carpenter.
Tracklist:
1. Intro
2. Get The Hell
3. Something About You
4. Fuck Up
5. High Tonight
6. Pushin' Thru
7. Never Let Me Down
8. Gluttonous
9. Disaster Bastard
10. Bein' Bad
11. That's What You Get
12. Shut Your Face
13. Rock On
