Kamchatka - The Search Goes On

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    5 april 2014

Kamchtaka is een Zweeds Blues/Stoner trio. Per Wiberg (Bas, Keyboard en vocalen) speelde in een vorig leven bij Opeth en is tot op heden nog steeds lid van Spiritual Beggars. Thomas Andersson (Gitaar) en Tobias Strandvik (drums), die elkaar blijkbaar al vele jaren kenden, vullen deze line-up verder aan. Intussen werden reeds vier albums uitgebracht : Kamchatka (2005), Volume II (2007) , Volume III (2009) en Bury You Roots (2011). Leuk weetje, Kamchtaka werd opgericht nadat ze voor het eerst samen speelden, medio 2001, op een Jimi Hendrix Tribute concert, toen nog met voornamelijk zanger Roger ร–jersson. Per , die tot dan min of meer als gastmuzikant optrad, ging in 2011 Roger vervangen bij de band. Hun muziek refereert enorm naar de psychedelische rock uit jaren '60 tot jaren '70. Dit was al merkbaar op de vorige albums. The Search Goes Onย ligt dan ook wat in diezelfde lijn.


De gitaarpartijen doen inderdaad denken aan bijvoorbeeld Jimi Hendrix. Meeslepende en log klinkende drums, en een stem die je in een oogwenk terug flitst in de tijd. Dit allemaal in een modern kleedje gestoken, waardoor het gelukkig niet gedateerd klinkt. Dit is kort samengevat hoe dit album, The Search Goes On, is samengesteld. Het feit dat dit alles gedrenkt is in een typisch jaren '90 stonerrock sausje, zorgt er voor dat Kamchtaka niet kan bestempeld worden als het zoveelste bandje dat teruggrijpt naar die wilde jaren '60.

Hoewel we zeer onder de indruk zijn van de stem van Per, is het vooral het instrumentale gedeelde dat ons nog het meest kan bekoren. De om en rond psychedelische blues gesponnen gitaar riffs hebben een verdovend effect en verleiden je prompt tot een potje luchtgitaar. Deze slepende tonen worden dan  weer versterkt  door een stem die met momenten zelfs wat doet denken aan Jimi Hendrix, -we herhalen: met momenten. Het album heeft over het algemeen een lekkere vibe, waardoor je bezwaarlijk stil kan blijven zitten. Net op het moment dat je begint te denken dat alles wat dezelfde gang dreigt op te gaan, komt de band plots weer met een prachtige solo opzetten. Voldoende tempowisselingen, -van Blues over psychedelica tot Stoner-, zorgen er dan ook voor dat je de aandacht vastgehouden blijft. Het extra leuke is dat The Search Goes On ook na meerdere keren beluisteren nog steeds blijft  boeien.
Uitgesproken favoriete songs zitten er niet tussen; iedere track verdient een pluim. De productie van deze schijf zit trouwens zodanig goed in elkaar, dat je het gehele album in een ruk kunt beluisteren zonder ergens een minder goed moment te beleven. Je krijgt nagenoeg enkel uitschieters en hoogtepunten gepresenteerd.
Elk van de artiesten krijgt daarnaast ruimschoots de kans het beste van zichzelf te laten horen, waardoor ook op dat vlak niemand er echt uit springt. Hoewel het dus de instrumentale kant is die ons het meest kan bekoren, zoals we eerder aangaven, is die unieke stem van zanger Per de kers op de taart.
Voor de liefhebbers van Blues en typische jaren '60 muziek, maar ook voor stoner fans, is The Search Goes On een sterke aanrader.
Tracklist:
1. Somedays
2. Tango Decadence
3. Coast To Coast
4. Son Of The Sea
5. Broken Man
6. Pressure
7. Cross The Distance
8. Thank You For Your Time
9. Dragons
10. The Search Goes On