Black Tusk ontstond in 2005 in Savannah, Georgia (US) en brengen een combinatie van hardcore en sludgemetal. Ze worden doorgaans geassocieerd met bijvoorbeeld Kylesa en Baroness. Ondertussen hebben de heren niet stil gezeten, ze brachten al één EP op de markt - When Kingdoms Fall (2005). Daarnaast brachten ze ook enkele full albums uit: The Fallen Kingdom (2007), Passage Through Purgatory (2008).
Daarnaast werkten ze ook aan een split album in 2009 samen met bands als : ASG, The Holy Mountain, en Fight Amp : Low Country. Black Tusk tekende in 2010 een contract bij het label Relapse Records. Uit die samenwerking kwam het album Taste The Sin. Met hun combinatie van Stoner Metal en Hardcore Punk kregen ze hiervoor goede recensies in de pers. Set the Dial (2011) is de opvolger. Ondertussen bleven Black Tusk naarstig aan de weg timmeren en brachten in 2013 een EP uit: Tend No Wounds. Wij namen deze onder de loep, en kwamen tot volgende bevinding ...
A cold Embrace is alvast een mokerslag in het gezicht. De intro, een spervuur dat op je afkomt, laat ons het beste vermoeden. Het voelt aan als een plots opkomende orkaan, die opdoemt terwijl je met de auto aan het rijden bent. Het ene moment schijnt de zon nog, het volgende is alles donker en grauw. En dat is nog maar het instrumentale begin van deze EP.
Klauwend baant Enemy of Reason een weg doorheen je hersenpan. Als klap op de vuurpijl krijgen we nog eens brutale vocalen te verwerken, om het plaatje compleet te maken. Dit is allemaal al eens voorgedaan, er zijn voorbeelden genoeg. Maar net dat fijn schipperen tussen pure hardcore en de verpulverende sludgemetal is een meerwaarde aan Tend No Wounds. Daarnaast zitten er voldoende tempowisselingen binnenin elk van de songs. The Weak and the Wise begint zelfs met een meeslepende, maar dreigende intro. Tot de drums en grunts de boel doen ontploffen.
De gitaren klinken als eerder rustgevende momenten binnen deze song. Een heel sterk en gevarieerde song trouwens, die geen spaander van ons heel laat. Internal- Eternal gaat op die toon verder, en lijkt een kopie te zijn van de vorige. Althans liggen aankleding en grunts op diezelfde lijn. Dat de drums ook een belangrijke rol spelen in het geheel blijkt bij Truth Untold waar ze snoeihard doorheen je hart en ziel gaan, wederom een instrumentaal huzarenstukje om in te kaderen. En nu krijgen we ook weer die grijze lijn tussen hardcore/sludge/stoner. Een haast perfecte mengeling van die stijlen krijgen we voorgeschoteld.
Conclusie : Met Tend No Wounds levert Black Tusk een fijne EP af die zowel hardcore als sludgemetal fans zou moeten kunnen aanspreken. In het spoor van Kylesa, om een voorbeeld te geven, leveren ze een heel sterk werkje af. Zowel instrumentaal , technisch hoogstaand, als de diepe grunts kunnen ons bekoren. Vernieuwend, in de zin van iets uniek uitbrengen, is het allemaal niet. Maar ze zijn bij dezen een heel mooie toevoeging aan bands in voornoemde genres, die we stevig omarmen.
Tracklist:
1. A Cold Embrace
2. Enemy Of Reason
3. The Weak And The Wise
4. Internal/Eternal
5. Truth Untold
6. In Days Of Woe
