Duitsland en Thrash Metal: het mag beslist een geslaagd huwelijk genoemd worden. Thrash Liefhebbers zijn zonder enige twijfel reeds bekend met de grote drie: Sodom, Kreator en Destruction. Ook groepen als Tankard en Holy Moses zullen bij de meesten een belletje doen rinkelen. In een land met zoveel gevestigde namen in het genre, spreekt het voor zich dat de jongere generatie staat te trappelen om de reputatie van Deutsche Gründlichkeit verder te zetten. Eén van deze jonge bands is het uit Beieren afkomstige Dust Bolt. De groep werd al in 2006 opgericht, maar voor de echte doorbraak was het nog enkele jaren wachten. In 2011 triomfeerde Dust Bolt in de Wacken Metal Battle. Dit laatste legde het viertal geen windeieren. Een optreden tijdens het befaamde Wacken Open Air en een platendeal met Napalm Records, vielen de Zuid-Duitsers te beurt. Awake the Riot, opvolger van de positief onthaalde debuutplaat Violent Demolition, werd vorige maand op de wereld losgelaten. Hieronder vindt u een verslag.
Onder het motto ‘de aanval is de beste verdediging’ gaat Awake the Riot van start. Opener Living Hell is een furieus nummer dat er alles aan doet om het muzikale snelheidsrecord te verbeteren. Voor een korte maar welverdiende rustpauze is het wachten tot de gitaarsolo naar het einde van het nummer toe. Maak je echter geen illusies, meteen hierna schakelen de Duitsers opnieuw enkele versnellingen hoger. Van een sterk begin is er zeker sprake, al zal de luisteraar meteen doorhebben dat Dust Bolt qua stijl erg dicht aanleunt bij groepen als Evile of Warbringer. Een verwijt is dit niet, maar voor een vernieuwend geluid ben je bij de New Wave of (old school) Thrash Metal aan het verkeerde adres. Met Soul Erazor wordt op het elan van het openingsnummer doorgegaan. Vroeg in het nummer waagt vocalist Lenny Breuss zich aan een alles vernietigende schreeuw. Wie deze weinig subtiele knipoog naar Angel of Death van Slayer niet doorheeft zoekt best een andere hobby. Tijdens het refrein valt de achtergrondzang van bassist Bene Münzel in positieve zin op, iets wat hij doorheen het album blijft doen. Beneath the Earth is erg afwisselend in tempo. Tragere stukken worden afgewisseld met het snellere instrumentale werk. Bij momenten doet het nummer mij terugdenken aan het meest recente werk van het Vlaamse Warckon. Een volgend nummer dat mijn aandacht trok was Agent Thrash. Iets zegt mij dat dit het live heel goed kan doen. Nummers als Living a Lie en Drowned in Blind Faith zijn lang niet slecht maar voor een volgend hoogtepunt is het wachten tot Distant Scream (the Monotonous). Dit voorlaatste wapenfeit van het album is zonder enige twijfel de vreemde eend in de bijt. Muzikaal leunt het minder dicht bij Thrash Metal aan. De bij momenten hese vocalen van Lenny Breuss zijn experimenteel maar laten een positieve indruk na. Met Distant Scream (the Monotonous) laten de heren van Dust Bolt voor de eerste keer hun eigen gezicht zien, iets wat ik enkel kan toejuichen. Afsluiter van dienst is Future Shock, een geslaagde cover van het zwaar ondergewaardeerde EvilDead.
Mijn algemene indruk van Awake the Riot is positief. Muzikaal zette Dust Bolt een puike prestatie neer, al is de originaliteit vaak ver zoek. De grote drie dienen zich geen zorgen te maken, Dust Bolt hanteert de Amerikaanse stijl en moet daarom niet als rechtstreekse concurrentie worden gezien. Dust Bolt doet allerminst onder voor groepen alsEvile, Gama Bomb ofWarbringer. Liefhebbers vande New Wave of (old school) Thrash Metal zullen bijgevolg met Awake the Riot geen miskoop begaan!
Tracklist:
1. Living Hell
2. Soul Erazor
3. Beneath the Earth
4. You Lost Sight
5. Agent Thrash
6. Living a Lie
7. Awake the Riot - the Final War
8. Eternal Waste
9. Drowned in Blind Faith
10. Worlds Built to Deceive
11. Distant Scream (the Monotonous)
12. Future Shock
