Drie dagen geleden zat de de negentiende editie van het mooiste metalfestival in België er alweer op en nog steeds heeft mijn recuperatievermogen er niet voor kunnen zorgen dat het volledig uit mijn lijf is. Het was een editie vol sensatie, heerlijke bands, adrenaline en vooral een festival van veel hoogtepunten en bijzonder weinig dieptepunten. Die dieptepunten waren vooral het afzeggen van Megadeth, de kater op maandag en de staking van het spoor. De hoogtepunten was zoals elk jaar weer de organisatie, de affiche en het aanwezige ruig uitziende metalpubliek met een peperkoekenhart. Alle 37 bands oplijsten die ik heb mogen aanschouwen zou ons te ver leiden, daarom koos ik om een top 10 te maken van de beste optredens van Graspop.
10. Walls Of Jericho
Een hardcore band met een frontvrouw die de band volledig maakt kom je niet vaak tegen in deze scene van de metalmuziek. Als er echter één dame is die duidelijk maakt dat ook vrouwen powermuziek kunnen maken dan was het wel Candace Kusclain op Graspop. Ze zette de Jupiler stage in vuur in vlam met stevige screams. Daarnaast werd het ook duidelijk dat menig man haar niet zou willen tegenkomen in een donker steegje na een nacht op café aangezien de testosteron letterlijk van haar lichaam droop.
9. Alestorm
We waren nog maar net op tijd op de wei om de melodische deunen van de piratemetalband Alestorm te mogen aanhoren en dat maakte direct onze dag. Alestorm is een band die zich laat inspireren door piratenverhalen waaruit ze geniale songs ontwikkelen zoals Keelhauled, Shipwrecked en The Sunk'n Norwegian, drie topnummers die ook het concert mee kleur gaven. De toon voor deze editie was al vanaf band nummer één gezet door dit topconcert van Alestorm.
8. Battlecross
"De laatste jaren vallen in Amerika de geweldige metalbands weer als rijpe appels van de boom. Één ervan is Battlecross, een formatie uit Michigan die al in 2003 bij elkaar kwam, maar zich pas in 2011 aan het grote publieke voorstelde met Pursuit of Honor." Zo kondigde graspop deze band aan vlak voor de start van het optreden. Het optreden was voor mij de eerste live kennismaking met de band en voor mij was dit de meest aangename verrassing van deze editie. Ze brengen muziek die zowel op vlak van zang als instrumentaal bijzonder sterk in elkaar zit. Hopelijk speelt de band de komende jaren nog vaker op de Belgische metalbodems.
7. Ghost
Ghost is een Zweedse band die zijn doorbraak kende in 2010, na de release van hun eerste album Opus Eponymous. De band is vooral zeer herkenbaar door hun excentrieke podiumpresence de frontman is een echte podiumkunstenaar en heeft daarna ook een sterke livereputatie qua zang. Dit maakte hij nog maar eens duidelijk tijdens hun optreden op Graspop. Daarnaast is het mysterie van wie achter de maskers schuil gaat een geniale marketingtruck die vaak terugkeert binnen de muziekwereld. Denk daarbij maar aan Daft Punk, Lordi en dergelijke meer waarbij de identiteit van de bandleden zo lang mogelijk geheim blijft en het mysterie daarrond de band mee kleur geeft.
6. Skillet
Skillet is zo één van die bands waar ik al jaren van zeg dat ik ze eens graag live zou zien. Na 6 jaar festivalleven was het dan eindelijk zo ver op mijn vierde editie van Graspop prijkte ze eindelijk op de affiche. Het concert was behoorlijk strak. De set die boordevol zat met nummers van de albums Awake and Alive en hun nieuwe plaat Rise werd onderbroken door heerlijke viool en cello intermezzo's. Het concert werd daarnaast nog kleurrijker door de aangename verschijning achter het drumstel van de band. Deze roodharige vamp deed met haar drumset, waartussen ze ook af en toe zong, de harten van alle mannen op de wei sneller slaan. Wat een vrouw!
5. Bring Me The Horizon
Oli Sykes is misschien wel de metalcore frontman die menig harten sneller doet slaan, maar hij weet daarnaast ook gewoon hoe hij het publiek moet meekrijgen tijdens een optreden. Op Graspop kregen ze de eer om op Mainstage 2 te spelen. De vrees dat de band minder ging aarden op een groot podium dan in de Marquee werd al vanaf nummer één weggespeeld. Oli en zijn kornuiten maakte er een waar spektakel van vol met meezingers en met veel werk van hun nieuw album Sempiternal. Bij veel bands, zoals Avenged Sevenfold, zou het storen dat ze te veel nummers van hun nieuwe plaat zouden spelen maar bij BMTH klopt dit helemaal niet. Hun nieuwe album is zo sterk dat ze er eigenlijk een hele set mee kunnen vullen. Het concert op graspop smaakte alvast naar meer en ik kijk alvast uit naar hun optreden in De Shelter op Pukkelpop.
4. Trivium
Geen Parkway Drive dit jaar op Graspop, maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door het concert van Trivium. Trivium is een band die vele waters heeft doorzwommen zo maakte de band albums die aanleunen bij metalcore, maar ook een plaat die meer als Trash kan worden beschouwd. In hun laatste twee albums gingen ze echter terug naar waar alles begon, de metalcore. In Waves was een echte schot in de roos en het is gewoon geniaal dat ze met deze titelsong hun set kunnen afsluiten. Het is een band die kan kiezen met wat ze afsluiten, omdat alle albums die ze tot nog toe maakte ijzersterk zijn. Dat is net zoals bij Parkway Drive de sterkte van de band, steengoede albums waardoor elk concert een waar hitjesfeest wordt.
3. Black Sabbath
Ozzy wordt wel eens te oud genoemd om nog op een podium rond te dartelen, maar op Graspop bewees hij dat dit niet klopt. De geruchten gingen de ronde dat hun set op Hellfest niet zo bijster goed was, waardoor ik vreesde voor een 2012 scenario. Het werd echter een steengoed concert met enorm veel sfeermomenten, een Ozzy die constant op een Crazy Train zat en zijn stemkleur eindelijk nog eens gebruikte alsof we terug in 1978 waren, en dit alles geflankeerd door steengoede artiesten. Twee bands waren echter nog beter, namelijk Sabaton en Steel Panther, maar Ozzy en zijn bende staan dit jaar terecht in de top drie van het festival.
2. Sabaton
Een andere headliner was Sabaton. De band stond al voor de 5de keer op Graspop en was daar duidelijk bijzonder trost op. Om te vieren dat dit een jubileum was voor de band besliste ze om deze keer Midzomernacht, een Zweedse feestdag, te vieren op het hoofdpodium van Graspop. Dit maakte al gauw duidelijk dat de band gekomen was om er een ware show van te maken. En dat werd het ook, klassiekers zoals Carolus Rex, Primo Victoria en vele anderen passeerde de revue waardoor het publiek uitbundig kon meezingen. Sabaton is het duidelijk waard om tot het statuut van headliner verheven te worden de komende jaren, want het publiek heeft zich erg goed geamuseerd tijdens hun optreden.
1. Steel Panther
Het allerbeste concert op Graspop was Steel Panther. Drie dagen na de afloop van het festival blijven zinsneden zoals "Smells like Suchi", "Asian Hookers", "My heart belongs to you, but my cock is community property" en "Fuck all night and Party all day" nog steeds door mijn hoofd spoken. Daarnaast kunnen de mannen zeker niet ontevreden zijn over de show die de mannen met hun gefohnde haren gaven. Er werden meer borsten getoond dan tijdens een set van Rob Zombie, er hebben twee vrouwen gekust op het hoofdpodium en we hebben alle songs luidkeels en zonder schroom kunnen meezingen. Deze glamrockers wisten duidelijk van wanten en daardoor zijn ze terecht de grootste verrassing van deze editie. Rock on guys en hopelijk tot volgend jaar tijdens de 20ste editie van Graspop.
