"You can be happy to have such a talented musician in your city", zijn de woorden van Justin Vernon over de in Düsseldorf gevestigde band Honig. Een mooi compliment voor de Duitse band, die op 22 augustus met een nieuwe, tweede studioplaat komt. En het zal geen toeval zijn dat juist de frontman van Bon Iver en Volcano Choir enthousiast over Honig is. Het nodige van zijn bands hoort hij terug in het kwintet uit Düsseldorf.
Honig is een indieband, gedragen door een singer-songwriter. Nu hebben we op deze plek wel vaker platen volgens zo'n concept besproken, met vaak hetzelfde liedje als resultaat: prima muziek, maar na een X aantal nummers slaat de verveling wel wat toe.
Honig weet deze valkuil op It's not a hummingbird, it's your fathers ghost wel te omzeilen, voor een groot gedeelte althans. Het album begint nog wel bijzonder ingetogen (leave me now). Maar in het vervolg trekt de band voldoende registers open om te blijven boeien, zonder dat het hierbij overigens echt met revolutionaire ideeën op de proppen komt.
De belangrijkste wapenfeiten van It's not a hummingbird, it's your fathers ghost zijn Mr. Honigs loepzuivere stem, die je zowel in de kleine liedjes (swimming lessons, peaches) als in de meer bombastische (overboard) weet te raken. Ook de variëteit in de gitaarlijnen is indrukwekkend. Dit stijgt van vrolijke Of Monsters And Men-achtige riedeltjes (golden circle) naar galmende gitaarpartijen die soms zelfs aan The Edge doen denken (dear liar).
Verder zijn de meeste ingrediënten van een volbloed indie-songwriterplaat aanwezig op Honigs nieuwe album. Maar door het bovenstaande klinkt het op It's not a hummingbird, it's your fathers ghost allemaal wat spannender en sprankelender dan gemiddeld. Justin Vernon had dat al begrepen.
Tracklist:
1. Leave me now
2. Dear liar
3. Lemon law
4. Overboard
5. Swimming lessons
6. Red stains
7. Peaches
8. Feathers
9. Golden circle
10. A boy
11. We are alone in this together
