Bij het aanschouwen van de platenhoes van het nieuwe album van Satan's Satyrs, Die Screaming, breekt ons het angstzweet uit. In bloederige letters staat de titel van het album afgebeeld, met een doodshoofd dat met open mond ons schreeuwend om genade smeekt. Of is het een voorbode van de nakende dood? Althans, zo lijkt het toch. Bovendien doet dit alles wat denken aan pure black metal of satanische muziek. Met titels als Black Souls, Lucifer Lives! of Instruments of Hellfire lijkt die stelling zelfs nog te kloppen ook. Met hun vorige plaat Wild Beyond Belief gooide Satan's Satyrs reeds hoge ogen. Maar met black metal hebben ze echter weinig te maken. Wij namen, naar aanleiding van hun aantreden op Desertfest volgend weekend in TRIX, het album onder de loep.
De dreigende ondertoon, die we ook kennen in het black metalgenre, is voldoende aanwezig. De muziek op de plaat lijkt dan ook te komen uit de diepste en ranzigste spelonken van de hel. Maar toch zitten er voldoende elementen binnen de songs die meer opgaan naar stoner of zelfs garage rock. Het langzame en duistere geluid doet zelfs eerder denken aan doom metal, in de voetsporen van bijvoorbeeld Black Sabbath of recenter Electric Wizard.
De song Curse of the Corpse lijkt als een gif dat heel traag je aderen binnen lijkt te komen, tot de dood erop volgt. De aanpak is eerder loom, donker en geeft je koude rillingen van begin tot einde. Vooral de snijdende gitaren drijven je tot pure waanzin, op een heel traag en zelfs eerder bombastisch tempo. Op dit vlak lijken de poorten van de hel wel degelijk open te gaan. Maar nergens hoor je verwijzingen naar satanisme, of enig andere religieuze achtergrond. Dat kunnen we zien als een pluspunt. Die Screaming legt echter wel een donkere kant van onze ziel bloot, op een ijzingwekkend diep snijdende manier dus. Niet per se snel, wel overweldigend. Wat dan weer niet wil zeggen dat het tempo laag ligt, maar we zouden deze plaat eerder onder de categorie meeslepend snel willen zetten eigenlijk.
Doorheen de duistere trip klinkt de zang van Clayton Burgess als wurgende handen die je de keel dichtknijpen. Luister maar eens naar de ijle vocalen op bijvoorbeeld Show Me Your Skull , die ook een psychedelische ondertoon lijkt mee te krijgen. Het doet ons wat denken aan de jaren '60 en daarmee zijn we bij het grootste pluspunt gekomen van deze Die Screaming. We krijgen namelijk telkens een uitgebreid pallet van verschillende muziekstijlen te verwerken, waardoor er een heel groot publiek kan worden aangesproken. Van lichtjes psychedelisch, over donkere doom en black metal, tot voorbij garage rock en stoner elementen. Het is allemaal aanwezig bij Satan's Satyrs. Bovendien zijn het niet zozeer de vocale capaciteiten die primeren of de snedige gitaren, noch de verdovende drumpartijen. Nee, het totaalpakket zorgt ervoor dat Die Screaming een plaat is geworden die elke metalliefhebber, met een donker hart, zou moeten aanspreken, van welke strekking dan ook.
Op hun facebookpagina staat bij het genre: rock-'n-roll. Dat laatste blijkt ook te kloppen, want inderdaad, Die Screaming is puur, onversneden rock-'n-roll in de meeste donkere zin van dit woord. Een klasse plaat!Β Satan's Satyrs treedt aan op Desertfest, Trix, Antwerpen op zaterdag 11 oktober, 17u55. En ook dat is een aanrader.
Tracklist
1. Thumper's Theme2. Instruments Of Hellfire3. Curse Of The Corpse4. Black Souls5. Show Me Your Skull6. One By One (They Die)7. Lucifer Lives!8. Die Screaming
