Seattle stoner doom powerhouse Year Of The Cobra's tweede album "Ash And Dust" zal zeker het duo - bestaande uit Amy Tung (bas / zang) en Jon Barrysmith (drums) - als een van de helderste sterren van het genre vestigen, met een donkerder en meer divers geluid dan voorheen met zowel psychedelische als postpunk-elementen.
Mede door de prachtige krachtige productie door de legendarische geluidstechnicus Jack Endino (Nirvana, Soundgarden, Bruce Dickinson), is het album een sonische ervaring die je doet dansen in een vlammende afgrond.
The Battle Of White Mountain start als logge Zware stoner doom. Wanneer Amy Tung haar vocals inzet, klinkt het geheel al lichter verteerbaar. Maar het blijft natuurlijk nog redelijk harde stoner.The Divine klinkt zowaar als folky stoner. Op Ash And Dust verlaat men het typische stonerpad en slaat men een kronkelig punkrockweggetje in. Op het bezwerende Demons worden op een trage dreigende rockwijze boosaardige geesten opgeroepen.
Op Into The Fray gaat men vastbesloten de strijd aan begeleid door dreigende bassen, onheilspellende drums en helder gezang. At The Edge legt een licht popgeluid over een zware deken van donkere basgeluiden. Dark Swan bevat zowel de gratie van een zwaan als het onheilspellende van de naderende duisternis. In Despair is langzaam, rustig en dreigend en doet wat denken aan Chelsea Wolfe en Marissa Nadler.
