Living room optreden Red Zebra - Jette 16/11/2019

Review:Concerten
  Van Muylem    17 november 2019

I Can't Live in a Living Room bestaat al lang onder de noemer van het meest explosieve Belgisch Punk Wave nummer en de laatste jaren probeert Red Zebra elk jaar wel iets speciaals uit te voeren om hun meest gekende nummer te eren (rond deze periode). Strafste stoot was 35 living room concerten in één weekend. Vandaag stonden er 3 op het programma en werd het startschot in Jette gegeven.


Wat moet je doen om in aanmerking te komen? Simpel: je opgeven als kandidaat en wachten tot het je beurt is. Voorzie voldoende ruimte, een stekkerdoos en verwittig je buren dat er wat overlast kan plaatsvinden. Verwacht een gebalde set van een half uur, met daarbij wat nummers die ze elders niet spelen.

Parkeerplaats voor de deur is ook altijd een pluspunt en een helpend handje bij het inladen en uitladen.

Om het doenbaar te houden komen ze met twee: Peter Slabbynck (zang) en Frits Standaert (gitaar en bediening van de laptop). Beide mannen komen overigens ruim op tijd toe en het opstellen verloopt vlotjes. Ik heb ook geluk: de gasten komen op tijd en het feestje in ons huisje begint dan ook zonder vertraging!

Openen doen ze met Polar Club: een klassieker (zoals ze er zovelen hebben). Wat Frits met zijn gitaar doet weet ik niet, maar het klinkt beestig goed. Ook voor een intiem optreden geeft Peter alles wat hij heeft en dat maakt dit optreden ook zo bijzonder. Ultimate Stranger is de volgende klassieker. Ik heb hier wat volk uit Estland bij me en ze geven al vrij snel aan dat dit echt hun ding is en een bijzonder aangename ontdekking voor hen is. Missie geslaagd! De klanken uit de jaren tachtig en de passie en energie van ons duo weet hen volledig te overtuigen en achteraf vragen ze me of ze hen nog eens aan het werk kunnen zien. Shadows of Doubt gaat er ook vlotjes in. Hierna komen we bij een nummer welk ze eigenlijk niet meer live spelen: Beirut By Night. Het is een cynische ballade en helaas nog steeds actueel als je Beirut door een andere stadsnaam uit de regio vervangt. Het is een kippevelmoment. De klassieker en het nummer waarbij elke setting ontploft is uiteraard: I Can't Live In A Living Room. De baslijn en de gitaar zijn nog steeds fenomenaal en de tekst kan iedereen uit het hoofd meebrullen. Meer moet het niet zijn! De reguliere set sluiten ze af met Art of Conversation. Hiermee raak je nog steeds de actualiteit, maar ik ga er toch niet dieper op in, daarvoor bestaan er andere media.

Toen ze in de AB het voorprogramma verzorgden van The Psychedlic Furs verzorgden gingen ze vier minuten over hun toegestane tijd en moesten ze kappen, hier kunnen ze gerust nog bisnummers brengen, wat mijn gasten uiteraard ook vragen. Eerste is Innocent People. Een zwaar nummer met een duidelijke jaren '80 stempel en nog steeds keigoed. Ter ere van het allereerste living room concert koos de eerste gastheer voor een cover als extra toegift en dat was een nummer van Fischer Z: So Long. Dit nummer brengen ze normaal ook nooit live, dus in deze setting krijg je alvast een tweede exclusiviteit.

Het was pakkend, de ultieme sensatie en een uniek moment om je helden van dichtbij  mee te maken en je vrienden, kennissen en buren iets bijzonders te schenken. Als het van mijn vijfjarige dochter afhangt doen we dit nog eens en ze is niet de enigste! Dit was een bijzonder moment in ons leven en we zijn maar al te blij dat we dit konden delen met anderen!

Mis alvast zeker hun optreden op 18 april in Brugge (Brugotta Club) niet waar ze het gezelschap krijgen van De Brassers en Alk-a-line (deze avond hier ook aanwezig). klik hier

Dank ook aan Paul D'Eer voor de professionele foto's!