Saturnalia Temple – Gravity (Listenable Records / Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    6 maart 2020

Het Zweedse Saturnalia Temple grossiert in loodzware psychedelische doomrock escapades. De band omschrijft hun muziek op Facebook zelf als “crushingly hard electric blues” en als “black magic metal”.


Tordyvel trekt het album op gang met een langzaam in volume toenemende donkere soundscape. Saturnalia Temple is een groovend, slepend lijflied en psychedelisch gebed tot Saturnus. Gravity blijkt een loodzware magische trip. Tommies grafstem trekt je naar beneden in diepe duistere spelonken, terwijl Peters bas en Kennets drums een ritueel ritme spelen.

Elyzian Fields passeert, gezeten op een donderwolk, de poorten van de hel met illustere kryptische teksten De intro van Between The Worlds klinkt als licht-kakafonische obscure strijkersmuziek. Ook op de rest van het nummer is er volop ruimte voor experiment, waardoor deze donkere materie meer een onrustige nachtmerrie dan een hypnotiserende trip vormt.

Op Bitter Taste laat men de gitaar gillen, komen grommende demonen tot leven en strooit Morpheus met droomstof. Oannes lijkt sterk op een in trance brengende Griekse tragedie. Alpha Drakonis maakt de cirkel rond met een soundscape die als white noise de ether wordt ingestuurd.

Conclusie:
Fans van Electric Wizzard zullen blij zijn met het nieuwe Saturnalia Temple album. “Gravity” is gewoon een zeer goed genre-album met overtuigende duivelse ouderwetse doom metal.

 

Facebook