Weinig metalacts kunnen terugkijken op een zo uitgebreide, veelzijdige en gevarieerde carrière als Rage. De Duitse band rond zanger/bassist Peavy Wagner heeft een breed scala aan stilistische nuances in zijn muzikale concept geïntegreerd.
Er zijn releases geweest die zich vooral richtten op harde thrash-geluiden, maar ook opnames met epische power metal en albums met een - in de ware zin van het woord - symfonische oriëntatie. "Wings Of Rage", het nieuwste album van dit metaltrio, bestaat uit dit alles en nog veel meer.
True begint met huilende wolven en het luide geschreeuw van hun slachtoffers. De stevige heavy metalsong zelf gaat vooruit als een hogesnelheidstrein. Het indrukwekkende Let Them Rest In Peace houdt een hoog tempo aan en valt vooral op door het sterke meeslepende refrein, dat echt uitnodigt tot meezingen. Chasing The Twilight Zone is staalharde thrashy metal, die misschien niet origineel is maar wel uiterst effectief als je de meute tot headbangen wilt aanzetten.
Tomorrow begint met power-metal-achtige samenzang . Ook de rest van de song bevat elementen die doen denken aan een boze versie van Blind Guardian. Power-metal vind je ook op Wings Of Rage, waarin de band aan supersonische snelheid voorbijvliegt, alsof ze gedragen worden door vleugels van woede. Shadow Over Deadland (The Twilight Transition) is een akelige intro, die niet zou misstaan op een funeral doom plaat en die overgaat in de bombastische symfonische metalsong A Nameless Grave. Het is het eerste nummer waarop gas wordt teruggenomen. Let ook op de fantastische gitaarsolo’s van Marcos Rodriguez in het tweede deel van de song.
Op Don’t let me down doet ook drummer Vassilios “Lucky” Maniatopoulos vocaal een duit in het zakje. De samenzang met Peavy Wagner klinkt zeer goed op dit epische power-metalnummer. De erg symfonische ballade Shine A Light zal het luisterpubliek verdelen in lovers en haters. Ik ben er alleszins weg van. Maar ik begrijp dat dit nummer op anderen als melig en zeemzoet kan overkomen.
HTTS 2.0 is niets anders dan de tweeling verborgen op de zolder van Higher Than The Sky . Deze nieuwe versie heeft een sterke punch. Het is niet relevant om te zeggen of het beter of slechter is dan het origineel, maar de mix klinkt brutaler en de vocale arrangementen zijn agressiever. Het is eigenlijk ‘Higher Than The Sky’ op steroïden. Blame It On The Truth blijkt een geslaagde mix van thrash en power-metal. Inhoudelijk onderzoekt Wagner de huidige toestand van de wereld onderzoekt en vraagt zich af wat de waarheid is en of we krijgen wat we verdienen. Het laatste nummer For Those Who Wish To Die is geen onaardige poging om het album in schoonheid te eindigen. Het is een zwaar nummer met een brede melodieuze rand. Kortom een echt Rage-nummer.
