Shadowdream is de opmerkelijke ambient/ jazz eenmansband van Rastko Perisic. Tijdens de opname in 2017 en 2018 heeft hij veel gepraat met mensen die opgenomen waren in een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Sommigen met een crimineel verleden, anderen die werden misbruikt. En dat bracht veel hoognodige rauwe emotie op het album. “Jazz Soundtracks For Embalming” vertelt een fictief verhaal dat is geïnspireerd op echte gebeurtenissen en ervaringen en is als het ware een film zonder beeld.
Nightmare Facades zet een plechtige sfeer neer met strijkers en keyboards, tot het ritme verandert in een soort vampierenfilm postkoetsachtervolgingscène, om tenslotte te eindigen in een rokerige jazzclub, waar niets is wat het lijkt. The Art of Fear vertrekt ook vanuit een jazzclub maar de muziek wordt meer en meer beklemmender. I Can't Help Myself is mysterieus en donker. Coffin Ambience – de titel spreekt voor zich – blijkt nog vijftig tinten donkerder en evoceert een desolate woestijn als een soort vagevuur.
Flying Without Wings is een dreigende dark ambient soundscape. Textures Of Pain schildert een verontrustend nachtmerrielandschap in tinten grijs en zwart. Memento Noir manifesteert zich als een koortsige, hypnotiserende droom: een winderige dag op een kerkhof, een moord dichtbij, muziek komt aangewaaid uit een naburig jazzcafé... When the Sun Settles doet denken aan het avondrood bij zonsondergang op een broeierige dag en de belofte van ontucht en misdaad die enkel de maan zal zien.
