Forndom – Faþir (Nordvis / Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    27 maart 2020

De cultuur, tradities, geschiedenis en melancholische landschappen van de landelijke delen van centraal Zweden zijn de belangrijkste elementen binnen het muzikale universum van Forndom.


Bijna drie jaar zijn verstreken sinds de veelgeprezen release van "Dauðra Dura", en nu keert Forndom terug met het album "Faþir". Door de klanken van klassieke instrumenten en ambient koren neemt L. Swärd ons mee terug op een muzikale reis naar tijden en tradities van weleer. De melancholische expressie en het gebruik van traditionele instrumenten en gezangen, brengt de luisteraar terug naar de oorsprong van de oude Scandinavische filosofie en religie, naar een tijd waarin de mens zij aan zij leefde met de dood en het ritme van de natuur.

 

 

Jakten begint op sprookjesachtige klassieke wijze, maar wordt pas echt interessant wanneer de rituele percussie inzet en de traditionele gezang start. Yggdrasil is de naam van de wereldboom in de Noordse kosmogonie. De naam laat zich letterlijk vertalen als 'paard van Yggr', oftewel 'paard van Odin', en verwijst naar de felle levenskracht die hem draagt en overal heen voert. Yggdrasil is het symbool van de eindeloos vertakte vorm van dat wat is. Tegelijk draagt en verbindt hij de werelden als wereldas (axis mundi). Deze toont tegelijk de weg naar het hogere, de weg die de sjamaan volgt om in het gebied van goden en geesten te komen. Hij reikt van de onderwereld dwars door de mensenwereld naar de wereld van goden en helden. L.Swärd’s mooie zang heeft inderdaad iets sjamanistisch en Yggdrasil is dan ook eerder een aanroeping of gebed dan een lied.

Het instrumentale Finnmarken schildert op rituele wijze met de beste penselen en de donkerste kleuren een droevig muzikaal landschap. Op Fostersonen mag er weer gezongen worden. En ook hier creëert Forndommet percussie en strijkerstonen een zalig donker folkkunstwerk.

Munin is een mooi instrumentaal intermezzo. In de Noorse mythologie zijn Huginn (van Oude Norse "gedachte") en Muninn (Oude Norse "geheugen") een paar raven. Ze vertrekken dagelijks vanuit Asgard en vliegen over alle negen werelden van de Noordse mythologie. Aan het eind van de dag keren ze weer terug naar Asgard, gaan op de schouders van Odin zitten en fluisteren al het nieuws uit de verschillende werelden in zijn oren.

Hel, jag vet mig väntar biedt prachtige rituele zang, bovenop oeroude percussie en ontroerende strijkinstrumenten. Hemkomst verhaalt op een plechtige en dromerige manier over een thuiskomst.

Conclusie:
Forndom roept met “Faþir” ontroerende hogere sferen op en tovert met de donkerste kleuren een weemoedig mooi landschap. Dit is een absolute aanrader voor wie houdt van rituele dark folk, neofolk en dark ambient.
 

Website / Facebook / Bandcamp