Spider Lilies – Cyclogenesis (Eigen beheer / Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    28 april 2020

Spider Lilies is een electro-goth-rock band geleid door Stacey Campbell, een voormalig gitariste en backing-zangeres van The Cruxshadows.


“Cyclogenesis” is een in eigen beheer uitgebracht album uit 2009 van deze band die vooral bekend is in de Verenigde Staten door hun optredens op goth-, fantasy- en steampunk-conventies en in locaties voor livemuziek in alle soorten en maten. In Europa zijn Spider Lilies echter onbekend en ik denk niet dat ze in Europa ooit een album hebben uitgebracht. Nu, 11 jaar later krijgt “Cyclogenesis” een herkansing en kun je dus dit album bestellen bij de betere platenboer.

Pay doet me direct al denken aan de sterk electronische gothic van The Cruxshadows, een band die ik overigens zeer kan smaken. Too Much is opgebouwd rond een poppy synthsequentie en ligt lekker aangenaam in het gehoor. Stacey Campbell heeft een zeer mooie stem die ideaal combineert met de keys, bas en het zachte gitaargeluid. What You Came To See klinkt als hedendaagse electropop, ook al hoor je op de achtegrond sporadisch gitaar.

Surgery vermengt gothic rock met dreampop tot een zeer mooi resultaat. Het poppy Metaphor zou een cover met Cruxshadows-elementenkunnen zijn van een nummer Madonna of Lady Gaga. Het prachtige darkwave nummer Mirror In The Dark wordt ondersteund door pianoklanken en de viool van voormalige Cruxshadows violiste Rachel McDonnell.

Soft Green Eyes is een aanstekelijk darkwave nummer, dat in je hersenpan blijft hangen. Het mooie dromerige Nearly Forgotten wordt opgeluisterd met de viool van Rachel McDonnell. Dit is een song die je niet snel zult vergeten. Follow biedt atmosferische elektrogoth met dreampop- en synthpopinvloeden. Storms tenslotte schildert nog zo’n mooi muzikaal landschap, maar ik mis de kracht van de wind.

Conclusie:
Spider Lilies serveren op “Cyclogenesis” mooie zoete donkere elektronische poprock composities met invloeden van gothic, synth- en dreampop. Voor de ene valt dit misschien nog te licht en te zacht uit, terwijl voor een andere het mengsel in perfecte balans is.