Conception is een Noorse hardrockband die bekend staat om haar unieke, krachtige, maar dynamische mix, met invloeden van prog- en classic rock, jazz en klassieke muziek.
De band werd in 1989 opgericht door Roy Khan (zang), Tore Østby (gitaar), Ingar Amlien (bas) en Arve Heimdal (drums). Ze brachten tussen 1991 en 1997 4 albums uit. Na de release van “Flow” in 1997, gingen de bandleden elk hun eigen muzikale weg . Roy Khan trad hij toe tot de Amerikaanse melodieuze metalband Kamelot, Tore vormde de progressieve metalband ARK, Ingar richtte zich op zijn black metalband Crest of Darkness en Arve was betrokken in de Noorse bluesrockband Nickels and Dimes en de progressive band Glow.
In 2018 meldde Conception zich terug met de “My Dark Symphony” EP, en nu, twee jaar later lossen ze met “State Of Deception” hun eerste album in ruim 20 jaar.
In Deception is een heel mooie neoklassieke intro. Of Raven And Pigs blijkt een verrukkelijk lied dat zowel hedenddaags klinkt als naar 70ies hardrock neigt, met een indrukwekkende Roy Khan aan de microfoon. Waywardly Broken kent een prachtige progressive sound. Naast de sterke zang, ben ik vooral onder de indruk van Tore Østby’s gitaarspel.
No Rewind start als prettige classic rock met invloeden van klassieke muziek, maar gaat geleidelijk aan een steviger toer op. Op The Mansion krijgen we niet 1 maar 2 mooie stemmen. Roy Khan krijgt op deze pakkende powerballade vrouwelijke vocale versterking van Elize Ryd (Amaranthe). By The Blues is een aanstekelijk hardrocknummer, met scheurende gitaren, gevarieerde vocals en een meeslepende ritmesectie.
Het geniale begin van Anybody Out There zou niet misstaan op de soundtrack van een Tim Burton film, tewijl de rest van de song een zeer goede prog-ballade vormt. She Dragoon schiet op neo-klassieke wijze op gang en verovert dan je hart met emotionele progressive hardrock. De vocale bijdrage van Aurora Amalie Heimdal vormt de kerst op de taart. Feather Moves (remastered) tenslotte is een hoogstaand gevoelig rustig progrocknummer
