Svabhavat – Black Mirror Reflection (Eisenwald /Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    12 januari 2021

Svabhavat is een gloednieuwe band, die afkomstig is uit de Pacific Northwest van de – momenteel niet zo verenigde –Verenigde Staten,.Het duo omschrijft hun muziek als "Ritualistic Necromancy Black Metal", een hele mond vol om hun koud, wreed en intens zwartmetalen geluid te definiëren.


“Op het Black Mirror Reflection-debuut van de band vind je de verfrissende oude geur van archetypische Darkthrone, Mayhem en vooral Katharsis. Hier geen elegische odes aan de Cascadians of zonovergoten gelukzaligheid vermomd als "black metal".”, aldus de platenfirma.

Mysteries of the Odious Path schiet het album op gang. En inderdaad krijg je een erg old-school geluid met typische geknuppel en kettingzagende gitaren voor de kiezen. Jammer dat het booklet geen lyrics vermeldt, want ik had graag geweten welke mysteries je op dat afschuwelijke verfoeilijke pad tegenkomt. De manier van zingen laat immers weinig ruimte voor een duidelijke articulatie. Tiamat (ook Ghanna) is de oergodin in de Sumerische en Babymonische mythologie en speelt een centrale rol in het Enuma Elis scheppingsverhaal. Zij wordt gezien als monsterlijke belichaming van de oerchaos. Tiamat was als godin reusachtig groot, vruchtbaar en heftig van aard. Ze werd voorgesteld als een draak of zeeslang met twee vertakte geweien. Maar of ze zoals in Great Tiamat, Filled with Corpses zich ook vulde met lijken is een vraag die we teletijdsmachinegewijs eens moeten stellen aan die oude Babyloniërs en Sumeriërs. Muzikaal is het een lekker onderhoudend black metal deuntje. Abhicaara gaat over zwarte magie en het uitspreken van kwaadaardige spreuken. Ik voel me er alleszins niet betoverd bij, maar kan wel enorm genieten van deze muzikale zwartmetalen edelsmeedkunst. Met Chalice of Poisoned Souls krijgen we weer zo'n weinig opbeurende song, gemaakt volgens de paradigma's van degelijke ouderwetse black metal.
 

 

Door Aghori, Flame of Knowledge leer ik ook weer iets bij. De Aghori zijn een kleine groep ascetische Shaiva sadhus. Ze houden zich bezig met postmortale rituelen. Ze wonen vaak op knekelgronden, smeren crematie-as op hun lichaam en gebruiken botten van menselijke lijken om kapala's en sieraden te maken.Ze zouden zelfs het vlees eten van mensen die niet ritueel verbrand zijn. Of misschien is dat laatste een verhaaltje om kinderen bang te maken. Het is alleszins een interessant onderwerp waarvoor ik graag een studiereis naar India maak, mocht er tenminste budget hiervoor aanwezig zijn. Titelsong Black Mirror Reflection sluit het album met het nodige geweld, gezaag, geklop en geschreeuw af. Dit staat dus garant voor een heerlijk potje black metal.

Conclusie:
“Black Mirror Reflection” van Svabhavat is een zeer degelijke, maar weinig vernieuwende black metal schijf. Dit pekzwarte metaal zal het goed doen bij de overtuigde black metal fan, maar is waarschijnlijk te extreem voor de doorsnee metalliefhebber.

 

Facebook / Bandcamp