Review: Slint 'Spiderland' - TRIX (Antwerpen) - 04/06/2014

Fotoverslagen:Andere
  Erik Vandamme    5 juni 2014

Dat voor de postrock het album Spiderland van Slint een mijlpaal kan genoemd worden in de geschiedenis van deze muziekstijl, daarover bestaat niet de minste twijfel. De muziek op deze plaat moet het vooral hebben van dynamiek, in plaats van zogenaamde hooks. Over elk detail is nagedacht. Alles moet kloppen, elke maat, ritme of noot. Het album deed Slint uiteindelijk de das om, maar tegelijk werd een geheel nieuw genre geboren dat als inspiratie diende voor menige gerenommeerde bands als Godspeed You! Black Emperor, Mogwai, Mono en Sigur Rós. Net als de al even legendarische, -om een heel andere muzikale reden-, Talk Talk, is Slint geen band die frequent optreedt. Met ditzelfde album traden ze ook in de Ancienne Belgique op, in 2007. De impact op het publiek zorgde voor uiteenlopende meningen. Voor mij persoonlijk lag deze avond echter aan de basis om later uiteindelijk dat postrock genre volledig te omarmen, ook al was dat concert vrij statisch. Elk van de nummers op Spiderland hebben een zodanige intensiteit dat enige andere uitleg overbodig wordt.


Met dit in het achterhoofd werd bij die eerste song For Dinner al vrij duidelijk dat het betreffende album na circa 20 jaar nog niets van zijn impact heeft verloren, wel integendeel. De band is nog steeds heel statisch, praat amper tegen zijn publiek en doet gewoon zijn ding. In veel gevallen zouden we dit kunnen beschouwen als een minpunt aan een concert.
Het rare is: dit is nu niet het geval. Net omdat die muziek van Spiderland haast perfect in elkaar is gestoken. Zodanig dat je wordt meegezogen in een landschap waar intensiteit tot een absoluut hoogtepunt wordt verheven. Dat je in TRIX vaak de stem moeilijk hoorde, is een euvel dat we wel spijtig vinden. Puur instrumentaal bewezen Slint ons nog maar eens waarom hun muziek gezien wordt als een ommekeer in het postrock gebeuren, die nu nog zijn vruchten afwerpt. Opvallend aanwezig waren menig jonge artiesten die bij bands spelen die dit genre brengen. Ze kunnen er wat van opsteken, puur muzikaal dan.

Wat podiumact betreft laat Slint interacties en andere uitspattingen achterwege. Dat was in 2007 zo, dat is nog steeds het geval. Het album werd gewoon integraal gespeeld, in willekeurige volgorde.  En buiten dat er nu mensen op instrumenten stonden te spelen, was daar niet veel verschil merkbaar. Of het moeten de verdomd sterke drumpartijen zijn geweest, die er met momenten toch iets meer bovenuit staken. Zij die een onvergetelijke, wervelende show hadden verwacht kwamen dan ook bedrogen uit. Zij die een intense, haast perfect georkestreerde beleving hadden voorzien, zullen een  indrukwekkende avond hebben beleefd.
Ik geef toe, mijn gevoel schippert een beetje tussen beide aspecten. Enerzijds is er die muziek, die ook mij heeft beïnvloed om postrock fan te worden. Daar is geen discussie mogelijk, die splijt gewoon door je heen, en die voel je tot het diepste van je genen. Echter mocht er wat meer gecommuniceerd worden met de fans, naar onze mening. Maar bij postrock draait het daar doorgaans niet rond. Om die reden durven we stellen dat het, uit puur muzikaal oogpunt, een avond was waar we weer eens bevestiging kregen waarom we fan zijn geworden van dit genre.
Haast waren we vergeten dat er ook een voorprogramma speelde, Rape Blossom uit België. Veel hebben we hiervan niet gezien, te weinig zelfs om er een echt oordeel te kunnen over geven. Maar de eerste indruk was er wel één van:' in de toekomst zeker nog eens checken'.
Onze uiteindelijke conclusie: Slint heeft ook nu weer aan onze verwachtingen voldaan. Maar hoelang zullen ze nog blijven teren op dit ene succes? Die vraag stellen we ons wel. Misschien toch tijd om eens iets nieuw te proberen? Maar, en dat is wel belangrijk, het album Spiderland heeft nog steeds diezelfde impact als twintig jaar geleden, bij het uitbrengen daarvan. En ook sinds die keer in AB (2007) heeft het nog niets van zijn glans verloren. Op dat vlak kunnen we stellen: een geslaagd concert, zonder daar meer of minder aan toe te voegen.

Setlist :

1.For Dinner...
2.Breadcrumb Trail
3.Nosferatu Man
4.Darlene
5.Glenn
6.Washer
7.Don, Aman
8.Ron
9.Good Morning, Captain
Encore:
10.Pam
11.Rhoda