Op vlak van, support you locals, willen we even een oog werpen op een vrij jonge Belgische band. Scrammers. De band ontstond toen vier vrienden samen gingen jammen, zo staat er te lezen in hun biografie. Bovendien hebben de heren al wat ervaring opgedaan in het muziekgebeuren. Lead Gitarist Sven Vermeulen speelde bij Sense Unique , ritme gitarist David Demaegd deed ervaring op bij Bowie Peru en No Mo Trevno, bij die laatste maakte ook bassist Yves De Mol het mooie weer.
Drummer Yannic Ally (aka Swami) tenslotte speelde bij L santo (met Gabriel Rios), Slow Club, Rat-Fink a Boo-Boo, Way-outs. U ziet het goed, inderdaad geen zanger bij deze band, ze brengen hun muziek dan ook geheel instrumentaal. Full albums of zo hebben ze ondertussen nog niet uit Scrammers , maar hun muziek is wel te beluisteren via soundcloud, volgens henzelf brengen ze : instrumentale rock en roll met een saus van surf, punk en prog invloeden.
Elk van de songs zijn te beluisteren via deze link : https://soundcloud.com/scrammers
The Brick laat inderdaad een invloed van bovenstaande genres doorschemeren. Het lekker up-tempo nummer bevat trouwens voldoende tempowisselingen. De catchy aankleding geeft daarnaast een heel positieve impuls, het plezier druipt eraf. Dit geheel instrumentaal gebracht nummer doet het beste verhopen voor wat nog moet komen.
Sun So High, wordt vooral gedragen door die verdomd lekker loos gaande gitaarriffs. Het nummer glijdt snel voorbij, en eindigt met een gezapig klinkend drumsolo. Taste This zet dan weer die drums wat meer in de picture, het nummer wordt gedragen door een geweldig strak drumgeluid. Ook nu vinden we weer voldoende variatie en tempowisselingen binnenin de song. Ook hier blijkt hoeveel ervaring in het bespelen van hun instrumenten Scrammers wel hebben.
De zon schijnt nog steeds bij Bonneville Sunday. Geen donkere of duistere kleuren, eerder fleurig en het laat je prompt tot een dansje komen. Opvallende bij deze song is de twinkelende gitaar en drum die een soort spelletje lijken te spelen. Maar al bij al vloeien ze haast perfect in elkaar de drum/gitaren. Daarmee zijn we aan het volgende pluspunt gekomen, de haast perfecte productie van de nummers. Wij weigeren aan hokjes denken te doen, maar de songs stralen vooral een punk tot prog invloed uit, dat is nu al duidelijk. Mr K , de afsluiter van deze reeks songs, blijft op dit elan doorgaan.
We komen tot de conclusie: Scrammers brengen boeiende muziek die niet zou misstaan op enige punk of prog. gerichte festivals of zalen, daarom kunnen we alle trix en andere zalen die deze muziek in hun programma plaatsen aanraden Scrammers een kans te geven. Het feit dat ze met puur instrumentale muziek, en met een vooral heel positieve noot ons telkens tot een potje headbangen kunnen bewegen, is al een heel sterke prestatie. Het gemis van een zanger is er wel een beetje, het zou de ultieme kers op de taart zijn , maar ik heb nog weinig acts tegenkomen die dit doen met deze soort muziek. En dan ook kunnen bekoren!! Bovendien stralen de heren een pak ervaring uit, wat kan gezien worden als een extra pluim op hun hoed
Ik zou zeggen geef ze zeker een kans, ze zijn de moeite waard uit te checken Scrammers
