Lick, een onbesproken rauwe rock n’ roll band. Een tikkeltje AC/DC en een tikkeltje fucking hardrock mengelen zich een weg doorheen de muziekwereld van deze heren. Steek maar eens het album in je CD-speler en geniet van de eerste track ‘Mount Rock’. Je merkt direct het kwalitatief hoge gehalte op van deze mannen. Met de eerste track hebben we meteen ook al de titel vermeld van het album, namelijk ‘Mount Rock’. Zoals al gemeld is de opener een knaller.
Deze behoort trouwens tot één van de rustigere nummers op het album ... toch in het begin want langzamerhand worden we meegezogen in een spiraal van rock n’ roll. De vocalist weet ons gemeen hard mee te pakken door zijn rauwe hoge stem die mij op sommige momenten doet reflecteren naar Brian Johnson wat mij een meer dan waardig compliment lijkt voor de band.
Ook muzikaal weet de band mij enorm te bekoren. Het lijkt haast onmogelijk om hun strakke solo’s en gemeen hard gewelddadigd materiaal aan te houden maar toch lijkt het hen te lukken. De snoeiharde gitaren, beklijvende bassen en stevige drums lijken een centrale rol te spelen doorheen elke song. Telkens op een andere manier naar voren gebracht en telkens weer zo uniek.
Maar we moeten niet denken dat ze zo soft blijven, nee hoor! Ze kunnen nog harder gaan. Bij “You’re The Enemy” komt de eerste vrouwelijke stem naar voren (hoor: lach). Wat mij onmiddellijk doet denken aan het gemene lachje dat Alice Cooper soms laat vallen (in mannelijke vorm dan ...). Conclusie hiervan: er komt een ongekend hard nummer aan voor ons en dat is volgens mij volledig juist gedacht. Gewone fucking goeie hard rock voor op route 66 door je auto boxen te blazen.
Kan het nog harder? Kan het steviger? Ik dacht van niet tot we aan Rock City komen. Een fijn herkenbaar ritme doet mijn hele lijf bewegen. De zanger geeft het beste van zijn stem (benieuwd hoe dit live klinkt!) en neemt ons helemaal in zijn verhaal. Ook muzikaal weer magisch machtig! Een surplus op dit album zijn de twee live nummers die op het einde werden toegevoegd. Klaar om u haren recht te zetten?
Conclusie: Lick heeft niet alleen een gelekte naam maar ook een album om U tegen te zeggen. Voor fans een absolute top, voor onbenullen: geef het een try. Sluit je ogen en waan je even terug in de eighties. Voor ongemeen hard, rauwe, onbesproken rock n’ roll/hardrock ben je hier aan het goede adres.
