The Prophecy - Salvation

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    25 december 2012

The Prophecy profileren zich als een Progressieve Doom Metal band in het verlengde van bands als Opeth of Emperor. Deze groep  uit Yorkshire , Engeland is met Salvation aan hun vierde  album toe. Ze speelden eerder in het voorprogramma van o.a. My Dying Bride en deden ook enkele festivals als daar zijn, Bloodstock, Midifest en Dutch Doom Days. We luisterden aandachtig en kregen koude rillingen bij het aanschouwen van zoveel pracht. Het album bevat 5 nummers met een gemiddelde tijdsduur van 12 minuten, vrij lange songs dus. En toch verslapte de aandacht nergens. Het dient gezegd te worden, het is vooral een sfeerplaat geworden.


De vocalen hebben een even grote inbreng als de instrumentale stukken. Hoewel de stem zorgt voor dat typisch Doom gevoel , om het zo uit te drukken, is het de muzikale omlijsting die zorgt voor het lekker donker en beklijvend sfeertje zo eigen aan het genre. We dienen echter op te merken dat de muziek niet enkel beperkt is tot dit ene genre, we menen ook een streepje Tool te herkennen in de sound Reflection is daar een mooi voorbeeld van. De grote sterkte is dat ze met zo lang uitgesponnen songs je toch  in opperste vervoeringen kunnen brengen zonder dat het saai begint over te komen, integendeel zelfs.

De uitvoering is telkens heel delicaat en heel diepgaand. Dat is dus niet alleen de verdienste van de stem van Matt Lawson. Maar het speelt toch een opvallende rol, die vocale omlijsting maakt het geheel namelijk compleet. Het enige minpunt, als we dat zo mogen noemen, is de vrij ontoegankelijkheid, de lange songs voelen wel magisch mooi aan maar het vergt wat inspanning van de luisteraar om het te laten 'door dringen'. Voor mij persoonlijk geen probleem, het combineren van progressieve invloeden met typische Doom ligt me wel, maar ik denk dat het grote publiek hier niet altijd zal voor te vinden zijn

Wie echter houdt van het Doom genre en ook van voornoemde bands, waaronder ik ook My Dying Bride en Opeth reken is dit album echter een aanrader. Leuk plaatje, dat je vooral tijd moet geven om te rijpen, maar eens je het snapt raakt het je heel diep.


Tracklist :

  1. Salvation
  2. Released
  3. Reflections
  4. In Silence
  5. Redemption