De jaren '80 liggen al een tijdje achter ons, we herinner ons echter levendig de opkomst van de zogenaamde post-punk. De vroege Simple Minds, Bauhaus, The Birthday Party of Joy Division zijn maar een paar voorbeelden van bands die toen de plak zwaaiden. Vaak met een grimmige ondertoon grepen ze de luisteraar bij de keel, ze lieten het midden tussen punk van eind jaren '70 en de opkomende new wave. In de toekomst hebben vele bands die opleving van het genre willen evenaren, weinige slagen daar echter in. Het was dan ook met een zekere sceptische gehoor dat we deze Silence Yourself van Savages onder de loep namen.
De vier dames kregen alvast heel goede recensies over hun optreden in Botanique dat op zijn minst werd omschreven als een terugkeer naar de puurheid van post-punk maar zeker niet gedateerd klinkend. Integendeel. En dat is nu net het gevoel dat we krijgen bij het beluisteren van dit magistraal mooie album. Prompt keren we terug in de tijd, de zwarte kledij, wilde haren en bijhorende make-up mogen wederom boven gehaald worden.
Maar vergis u niet, het is dus niet zo dat ze zomaar die sound kopiรซren, Savages klinkt als een frisse wind doorheen het post-punk revival landschap dat ons niet ongemoeid laat. Wild om zich heen slaand nemen ze ons op paden die vooral een donker uitzicht lijken te hebben, soms grauw en naar het grimmige toe. De prachtige vocalen bezorgen ons koude rillingen, de uithalen van stevig drumwerk grijpen je bij de keel. Om maar te zeggen, dit plaatje laat je niet onberoerd, integendeel. Een zoveelste hype? Wij denken van niet, wat Savages met deze Silence Yourself tentoon spreiden is een wandeling door de donkerste kerkers van je ziel, met die vette knipoog telkens opnieuw naar een verleden dat ons ook niet onberoerd heeft gelaten.
In sommige pers word Savages omschreven als een vrouwelijke Joy Division. Hoewel dit lichtjes overdreven lijkt, klopt dit toch in zekere mate. Dezelfde uitstraling en sfeer weten ze met dit album te creรซren, een lichtjes depressieve ondertoon, meeslepende gitaren en stem ons zeker geen vreugdedansje laten doen, maar eerde met de neus op de feiten drukken. We kunnen het niet genoeg herhalen, maar als je de kans krijgt dit live aan het werk te zien , zeker doen, want reeds op plaat geven ze een blijvende indruk.
Savages treden aan op Pukkelpop, donderdag 15 augustus, en zijn om bovengenoemde reden een sterke aanrader.
Tracklist :
Shut Up
I Am Here
Cityโs Full
Strife
Waiting For A Sign
Dead Nature
She Will
No Face
Hit Me
Husbands
Marshal Dear
