Bij het gezellige en gratis festival Noeverrock, dat doorgaat op een locatie die wat doet denken aan iets in de zin van een ranch, manege of boerderij, draait het vooral om een aangename sfeer creëren van vrienden onder elkaar, genieten van een hamburger en een frisse pint met fijne bands op een heel intiem aanvoelend podium. De ingrediënten om hier een leuke avond te beleven waren voldoende aanwezig, enkel de zon liet het in het begin even afweten maar kwam naar de avond toe ook even piepen. Wij genoten niet alleen van de fijne concerten, maar ook van de aankleding en de atmosfeer die er heerste. Bij deze een aanrader en een hele verademing dit festival voor wie eens iets anders wil meemaken dan een grote festivalweide met podia waar je de artiesten als je achteraan staat enkel kan zien met een verrekijker, bij wijze van spreken. Het is ook een heel kindvriendelijke omgeving, iets dat je zonder problemen kan doen met partner en kinderen naar onze mening. Dat een groot festival als Tomorrowland dit evenement sponsort is een mooie geste en het bewijs dat muziek leeft in Boom.
Nog niet zo veel volk aanwezig voor de eerste band The Hindu Needle Trick, die een combinatie brengen tussen folk, pure rock en ook wat country invloeden. We kregen een heel gezapig concertje waar vooral de muzikale aankleding het meest in het oog sprong, de solo's die werden boven gehaald ware op zijn zachtst magistraal te noemen. De songs die werden gebracht klonken ook gevarieerd, de nodige tempowisselingen waren voldoende aanwezig. De rode draad lag duidelijk in de richting van 'rock met een folk invloed'. Ze kwamen tevens een cd voorstellen die ze ter plaatste kwamen aanbieden, The Hindu Neele Trick, dat eigenlijk al in januari was uitgekomen. De vijf songs zaten ook in de setlist, en zullen ook op snoozecontrol.be de nodige aandacht krijgen. Ik zag vooral een band met mensen die een voor een goed weten hoe hun instrument te bespelen, en ook het nodige spelplezier uitstralen op het podium. Jammer van de afwezigen, want ze misten hier een heel lekker loos gaand concertje en een veelbelovende band in het folk/rock genre die in onze contreien potten zullen breken.
setlist : The end is Near (Be Brave) // There's always room for improvement // Trowm me a Bone //Confusion // My Pirate, Your Boat // My Fake Mantra // Oh, Sweet Ambition // I Wish You wife wouldn't look at me like that // Rebel in My spare time // It's great to see my friends are doing fine // Belinda // Wait until Dark, Francesco // Song of no Compassion // Sweet, Sexy & smart
F.O.D. een jonge punkrockband uit Duffel/Ranst/Lier, had blijkbaar wat meer fans meegebracht, er heerste zelfs zowaar een redelijk stevig punksfeertje voor een goed uur. De setlist bestond vooral uit recht naar de strot grijpende punk-rock songs, zonder daar verder veel aan toe te voegen. Hoewel alles op diezelfde lijn lag, zoals vaak met bands uit dit genre, was het een strakke lijn die ons aanzetten tot een klein potje pogo (dans) of toch iets in die zin. Het verschil met andere bands uit het genre is dat F.O.D. enkel hun muziek hebben om mee uit te pakken, en niet kunnen rekenen op speciale effecten of dergelijke lichtshows. Nee, hier draait het om puur uit het hart komende punkrock, en daarom kunnen we spreken van een heel geslaagd concertje.
De coverband Fabiola Fun F*ckers deden vorig jaar mee met “The Clash of the Coverbands” waar ze werden verkozen tot beste Belgische coverband (uit 1500 ingeschreven bands). Ik was dus heel benieuwd of ze deze eerste prijs waardig waren. Hoewel het in het begin wat traag op gang kwam, het publiek mee krijgen is niet simpel op zo evenementen, slaagden ze er gaandeweg in met gepolijste rock songs maar vooral het creëren van een feeststemming menig handen op elkaar te krijgen en benen aan het dansen. Er werd ook alles aan gedaan om de mensen mee te krijgen, zo werd er een bekertje bier vooraan op het podium gezet, om de mensen naar voor te lokken en het op te drinken. Of mocht een meisje mee dansen op het podium. Ok, wat clichés werden boven gehaald, maar ze hadden wel de uitwerking die ze moeten hebben. Het resulteerde in een stomende set van twee uur die menig rock concert deed verbleken. Met songs als Time after Time, All the small things of Johnnie B Goode kan er weinig fout lopen, maar de manier waarop ze worden gebracht is belangrijk. En daar schitteren Fabiola Fun F*ckers nu het meest in, het rockgehalte van deze songs naar een hoogtepunt jagen waardoor je bezwaarlijk stil kan blijven staan. Zelden een coverband, nee eigenlijk bijna nog nooit, gezien die van begin tot einde jong en oud kan entertainen en doen genieten, mezelf inclusief. Of ze die prijs van 'beste Belgische coverband' waardig zijn? Meer dan waardig zouden we zeggen!!
Setlist : Intro J. Cash// Listen up Suzy // Tiny Explosions // Macho Nacho's // Underwear // Lonely Boy //Gold on the Ceiling // A Punk // Timebomb // Little Sister // Mexican Wine // All that i Have // Times Like these // I'll bet that you // Who's got a Match // All American Girl // Drunken Lullabies // Hot Stuff // Ring of Fire // Pokerface // Time after time // Wild World // The Bitter end // Is It // Fun Fun Fun // Are You Gonna Be my Girl // Gay Bar // All The Small Things // Over the Rainbow// Mercy // Bis : Everyday I Love You Less // Johnnie B Goode
Optreden na de stomende twee uur, niet gemakkelijk, en dat was misschien de reden dat het concert van headliner van dienst Mintzkov een beetje traag op gang kwam. In eerste instantie was er ook weinig interactie naar het publiek toe. Maar gaandeweg kwam de professionaliteit van Mintzkov boven drijven, ze beschikken over voldoende up-tempo songs om de aanwezigen wakker te schudden. Net dat variëren tussen intieme en hartverwarmende liederen en op een strakke lijn liggende is de grote sterkte van Mintzkov. Gaandeweg toonde zanger Philip Bosschaerts zich ook meer als klasse entertainer, hij betrok het publiek in de set door te laten meezingen of er werd een stevige solo boven gehaald. Gaandeweg slaagde Mintzkov er in ons die ultieme kers op de taart te bezorgen en bewezen ze over potentieel te beschikken en waarom ze in ons landje zo op handen worden gedragen door een voornamelijk alternatief publiek. Niet alleen kregen we een set met gekende nummers, ook een paar nieuwe werden exclusief aan het publiek voorgesteld, en ik moet zeggen het klonk heel overtuigend. De muzikale omlijsting en de manier waarop ze de songs brengen zorgde voor een geslaagd einde van een dag vol hoogtepunten. Terecht mochten ze terug komen voor een bisronde waar het schitterende Mimosa de ultieme song bleek te zijn om mee af te sluiten, de tendens van heel de dag eigenlijk, strakke, pure rock die je niet onberoerd laat.
Setlist : All Names Have Been Changed // Author of the play // Day One // Life After Fire // Runners High // Word of Mouth // I Do // Old Worlds // One Equals A Lot// Arena // Opening Fire // Slow Motions, Full Ahead // Ruby Red // Hitman Bis : Safe House // Violetta // Mimosa
