Late For Nothing is het derde album van de Amerikaanse avant-garde/metalcore/mathcore/...-band iwrestledabearonce (kortweg IWABO). Tijdens de Vans Warped Tour 2012 besloot Krysta Cameron, een van de oprichters van de band, haar carrière als frontwoman achter zich te laten en zich fulltime te focussen op het nakende moederschap. De overige drie bandleden besloten het ouderschap echter nog even uit te stellen en op zoek te gaan naar een nieuwe zangeres. Cameron out, Courtney LaPlante in. Hoewel een bezettingswissel vaak hand in hand gaat met muzikale heroriëntering, valt hier mede dankzij de veelzijdigheid van het muziekgenre echter weinig van te merken.
Thunder Chunky leidt de plaat met een intro die ambient aandoet maar al snel overslaat naar de klassieke stijl van IWABO. Toch bevat het nummer een relatief nieuw element: een catchy refrein. Het zal een prelude zijn op het vervolg van het album. Ook de tweede track, Letters to Stalone, heeft inderdaad een refrein met hoog meezing-gehalte. Toch zorgt de lage stemming waarin de band speelt samen met de inmenging van enkele welgemikte subbassen voor de nodige kracht in het nummer. Die baslijnen zijn trouwens, terecht, steeds prominent aanwezig doorheen het album. De blastbeats waarmee Snake Charmer begint staan in scherp contrast met het zweverige refrein dat de luisteraar een minuut later helemaal doet vergeten hoe het nummer ook al weer begint. Desondanks slagen de mannen – en vrouw – van IWABO er in de gestructureerde chaos als een atypisch, maar samenhangend, geheel te laten klinken. Deze, ietwat subjectieve, noot geldt trouwens voor alle nummer op de plaat.
Daarmee belanden we bij Boat Paddle, het vierde nummer op de plaat en tevens de eerste single (met bijhorende clip). De absurditeit van die clip sluit naadloos aan bij de experimentele stijl van de band. Als een single de sfeer van een album moet bundelen, dan is de keuze voor Boat Paddle zeker gerechtvaardigd: het nummer is een combinatie van weelderige cleane vocals met scheurende rechttoe rechtaan riffs en chaotische screams. De luisteraar wordt echter snel terug naar de essentie van de zaak getrokken dankzij het experimentele Firebees, een ietwat meer klassiek IWABO-nummer. De veelheid aan riffs die in dit nummer aan bod komen doet erg denken aan Dillinger Escape Plan en ook qua vocals komen elementen terug die even goed door Krysta Cameron konden ingezongen zijn. Tegen het einde van het nummer is de luisteraar er ongetwijfeld van overtuigd dat Late For Nothing méér is dan enkel een meezinger.
"I am the rope you are hanging on" zingt LaPlante toepasselijk in Mind The Gap, daar het nummer volledig gedragen wordt door de melodische zanglijn. Het nummer is, raar genoeg, een bijna welkome verademing tussen het chaotische geweld. Carnage Asada, nummer zeven, is een virtuoos meesterwerk waarin Steven Bradley en John Ganey op eigenhandige wijze brandhoud maken van de droom van zowat alle gitaristen aan de hand van een muzikaal intermezzo. Van enige logica is gedurende deze minuut weinig sprake, van technische knowhow des te meer.
Met The Map belandt het album in een klein dipje: een iets te lang aanslepend kalm nummer dat ietwat breekt met de sfeer en het tempo van de andere nummers op de plaat. Daarna worden fans van headbangen echter weer op hun wenken bediend met That's A Horse Of A Different Color en I'd Buy That For A Dollar. Twee rasechte IWABO-nummers die de stijl van de band alle eer aan doen. Afsluiten doet het vijftal met Inside Job en It Don't Make Me No Nevermind, beiden een goede mix tussen oud en nieuw, tussen gestructureerde chaos en melodie, tussen screams en cleane vocals.
Bovenstaande beschrijving van de twee laatste tracks geldt in grote lijnen voor het gehele album. LaPlante hoefde zich, na de succesvolle laatste optredens tijdens de Warped Tour, niet meer te bewijzen. Toch heeft ze op geheel eigen wijze haar stempel op Late For Nothing gedrukt. Fans van het eerste uur zullen ongetwijfeld nog steeds hun gading vinden in de gevarieerde en vaak onvoorspelbare wendingen binnen de nummers, terwijl meer toegankelijke tracks als The Gap en Boat Paddle het potentieel hebben een ruimer publiek aan te spreken. Als er dan toch een minpunt te vinden is op het album is het simpelweg de duur: met zo'n 38 minuten dan wel het langste iwrestledabearonce-album, het mocht voor mij nog wat langer duren.
Tracklist
1. Thunder Chunky
2. Letters To Stallone
3. Snake Charmer
4. Boat Paddle
5. Firebees
6. Mind The Gap
7. Carnage Asada
8. The Map
9. That's A Horse Of A Different Color
10. I'd Buy That For A Dollar
11. Inside Job
12. It Don't Make Me No Nevermind
