John Coffey - Unstached

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Florian Cassier    13 november 2013

Punk is dead wordt wel eens beweerd, maar dit Nederlandse John Coffey wordt er op zijn minst toch enorm door beïnvloed. Zij hadden weliswaar ook eens nood aan wat anders.Een akoustische EP van een aantal liedjes vanop hun enorm positief onthaalde tweede album is hier het resultaat van. Deze EP is te koop vanaf 29 november.


John Coffey verwijzend naar een personage uit de film ‘The Green Mile’, heeft al twee full albums uit. Het laatste hiervan ,‘Bright Companions’, was verrassend succesvol en daarom besloten ze om hiervan ook een akoustische EP te maken. Een gewaagde, maar naar mijn mening geslaagde, beslissing. Ze klinken zeer rustig en beheerst, iets heel anders dan hun andere platen, waar ze eerder met bruuske punkrock te werk gaan,maar ook dit kunnen ze zonder problemen aan. Bij vele (post)punkbands is de zang nogal beroerd. Niet verkeerd bedoeld, want dit hoort er natuurlijk bij in het genre, maar zanger David Achter de Molen toont hier duidelijk dat hij weldegelijk wat van zingen afweet.

Beginnen doen ze met ‘Featherless Redheads’ om dan over te gaan in ‘Oh, Oh, Calamity’. Daar hebben ze een lekker country-achtig nummer van gemaakt dat nog extra wordt versterkt door de samenzang in het begin. ‘Bright Companions’ is heel wat rustigevender. Eentje om te beluisteren terwijl je lekker in je zetel ligt. David toont hier dat hij ook de hogere noten kan bereiken. ‘Dirt & Stones’ heeft het dan weer van zijn aantrekkelijke intro en ritme dat wat Oosters georiënteerd is.
De EP in het algemeen heeft een lekkere cohesie en ondertussen slagen ze er ook in om met elk liedje een iets andere stijl te beslaan. Met ‘Romans’, hun beste nummer naar mijn mening, gaan zebleusy aan de slag met het ritme, maar je hoort de punk er toch nog door. Als afsluiter hebben ze ‘The Well’ en dan is het misschien wel genoeg geweest, David’s stem begint wat afgezaagd te klinken. En alsof ze het zelf wisten laten ze er nu ook een vrouwenstem in los om dit te compenseren. Een goed nummer om rustig uit het album te ontwaken, goede keuze als uitleider.

Zeker een goede EP, maar wel wijselijk dat ze het bij een EP hebben gehouden. Een full album zou te lang en te eendradiggeworden zijn. De enige opmerking die ik heb is dat ze, ook al is het akoustisch, iets te weinig variëteit hebben gelegd in het gebruik van instrumenten.

Tracklist:

Featherless Redheads
Oh Oh Calamity
Bright Companions
Dirt & Stones
Romans
 The Well