Death metal pioniers Incantation zijn al meer dan 30 jaar een van de meest invloedrijke en gerespecteerde artiesten van de underground gebleven. “Sect Of Vile Divinities” biedt een pikzwarte mix van meedogenloze death metal en imposante funeral doom.
Ritual Impurity (Seven of the Sky is One) is een retestrakke doodsmetalen nummer van de oude school. Alles zit goed en het spelplezier druipt er van af. Propitiation blijkt een logger monster, waarbij zelfs funeral doom elementen om de hoeken komen te kijken. Af en toe doet dit zware beest een sprintje, maar meestal sleept het zich vooruit. Entrails of the Hag Queen wisselt af tussen spurten, snelwandelen en voortkruipen. Je krijgt dus veel tempowisselingen.
Guardians From The Primeval kent een heel mooie rustige intro. De rust is slechts van korte duur en maakt plaats voor een aardig potje headbangen. Black Fathom’s Fire blijkt een rechttoe rechtaan death metal nummer. Het zal geen originaliteitsprijs winnen, maar is wel zeer effectief. Het einde neigt wel meer naar funeral doom om zo de overgang naar het volgend nummer vloeiender te laten verlopen. Ignis Fatuus biedt immers exquise loodzware doemmuziek.
Chant of Formless Dread is alleszins geen vrolijke boel, maar wel een prachtige trage track, alleen jammer dat hij zo abrupt wordt afgebroken. Schadow-blade Masters of Tempestand Maelstrom verhoogt het ritme en zorgt voor intense nekgymnastiek en geschudde hersenen. Het laat zich al raden dat een nummer met als titel Scribes of The Stygian doodse funeral doom zal opleveren.
Ook op Unborn Ambrosia blijft het genieten van begrafenistonen die tussen dood en doem liggen. De onderaardse grunts zorgen voor gevoelens van verdriet, woede en pijn. Het furieuze Furys Manifesto manifesteert zich als een uitgelezen track om helemaal op los te gaan. Sieg Hive maakt het macaber feestje compleet met flink dooreengeschudde hersenpannen als gevolg.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
